De Belg
Zaterdag 10 november was er in Denksportcentrum En Passant in Bunschoten het jaarlijkse snelschaakkampioenschap voor clubteams van de Stichts-Gooische Schaakbond. Er staat een heuse titel op het spel, uiteraard, maar voor velen is het ook een weerzien met schakers die je maar één keer per jaar ziet. Het is dan ook altijd een gezellig toernooi, het duurt niet heel lang voordat de eerste biertjes langs de borden te zien zijn en misschien is het verslag van vorig jaar van grootmeester David Smerdon wel het beste bewijs van het feit dat gezelligheid bij dit toernooi hoog in het vaandel staat.
Maar zo’n titel is natuurlijk ook leuk en daarom vraagt En Passant ook ieder jaar wel enkele professionals of ze soms interesse hebben. Niet teveel natuurlijk, want de lokalo’s vinden het ook leuk om mee te spelen en daarbij is het toernooi ook niet leuk als er met een enorme overkill aangetreden wordt. Maar een mannetje of twee erbij, dan doen we leuk mee. Allereerst natuurlijk Manuel Bosboom. Nederlands snelschaakkampioen van 2011, ooit bedwinger van Gary Kasparov in deze discipline, die vragen we als eerste. En natuurlijk ontbreekt hij niet. Als er ergens wat te snelschaken valt is hij van de partij!
Maar wie nog meer? In voorgaande jaren maakten we regelmatig gebruik van de diensten van Bruno Carlier en Hans Böhm tijdens dit toernooi, maar Bruno schaakt nu voor Rotterdam en Hans vertoefde in het buitenland. Friso Nijboer dan? Die deed vorig jaar mee en scoorde toen zodanig matig dat hij wellicht revanchegevoelens zou kunnen hebben. Nee, kinderfeestje. Dochter was onlangs jarig. Jan, Anish of Erwin dan? Stel toch dat Alina voor Woerden zou meespelen, dan kon Erwin zo meerijden met de Woerdenaren en…. Laat maar. Bundesliga. Peng dan? Nee, commentator bij het WK voor vrouwen.
Nou ja zeg! Dan maar alleen met Manuel. Henk, Dick en ik zullen ook wel lekker scoren en dan maar hopen dat ze op vijf en zes een beetje kunnen meekomen. Of zouden onze buitenlanders wellicht… Nee joh! Ikonnikov zal niet uit Perm vandaan komen voor zo’n dagje. Tanguy Ringoir dan? Die zou wel gek zijn, helemaal uit de buurt van Geraardsbergen komen voor een middagje blitzen. Maar Guido waagde er toch een e-mail aan en wie schetst zijn verbazing toen hij een bevestigend antwoord kreeg!
Tanguy Ringoir. Toen Guido een paar jaar geleden op USF meldde dat er een vacature was bij een ambitieuze tweedeklasser in het midden van het land reageerde hij. Hij kon wel een paar potjes meedoen, deze jongeman. Niet allemaal, aldus vader Guy, want hij speelt ook in Frankrijk en moet ook nog studeren.
En zo kennen we nu al enkele jaren deze aanvankelijk wat verlegen jongeman, die nu al een aantal keer ons eerste team versterkt heeft. Hij scoorde prima en afgelopen zomer was helemaal top. Won een sterk toernooi in Geraardsbergen, maar nog beter was zijn prestatie van enkele weken daarvoor: Hij won het Belgisch kampioenschap en haalde bovendien een grootmeesternorm. 18 jaar oud. Niet piepjong meer, maar niettemin een prachtige prestatie! En, zo zei hij, een blitzelo op internet van 3000! Kijk, daar kunnen we wat mee tijdens zo’n SGS snelschaakkampioenschap voor clubteams!
Hij moest er ’s ochtends om zes uur al voor vertrekken. Dat had hij er graag voor over, voor zo’n middagje blitzen. Een treinreis met vele overstappen, dus er was het nodige risico, maar eenmaal op Amersfoort CS zou het makkelijk worden, want daar zou Dick de Graaf hem en Manuel opwachten zodat ze met de auto naar Bunschoten konden. Dat viel dan weer tegen.
Zo was er eerst de communicatiestoornis, waardoor Dick dacht dat Manuel om 10:40 zou aankomen, terwijl dat 10:20 was. Manuel zag geen Kaaieman en besloot voor de zekerheid maar de bus te pakken. Ruim op tijd was hij in Bunschoten! Voor Dick begon het grote wachten. En in Bunschoten werd men ongerust. “Komt die Ragoor wel?” Ja, die naam is lastig. “Tenkwie” hoorden we ook al, net als Tuingaai en Tan Guy (Engels voor: gebruinde vent). Het perfect uitspreken van de naam Tanguy Ringoir blijkt voor de gemiddelde Bunschoter niet mee te vallen, waardoor Tanguy al snel bekend werd als “De Belg”.
Het telefoonverkeer tussen Dick en Guido was kassa voor de KPN. “Als hij er binnen vijf minuten niet is kom je maar hoor Dick!” Maar tien minuten later was Dick nog steeds in Amersfoort. “Schiet nou op!!” Geen Belg te bekennen. Uiteindelijk wachtte Dick zo lang dat hij onmogelijk op tijd terug kon zijn voor de eerste ronde. Geen Dick, geen Tanguy. Wat nu? Het tweede had zeven man. Eén ervan mocht van wedstrijdleider Jongerius invallen in het eerste. Dat werd Arie van den Hoogen. En dan maar hopen dat Dick op tijd zou zijn voor de tweede ronde. En Tanguy? Waarom belt ie niet even! We werden zelfs ongerust!
In de eerste ronde begonnen we dus met een leeg vierde bord en ook nog een invaller uit het tweede tegen BSG. Guido kwam goed uit de opening en stelde meteen remise voor, speculerend op drie punten aan de bovenste borden. En dat kwam wonderwel uit. Ondertussen kwam Tanguy binnen! Een rotreis achter de rug, maar wel met de helderheid van geest om in Amersfoort de taxi te pakken. Hij rende meteen naar bord 4, maar helaas, dat bord was voor Dick de Graaf en die was nog onderweg. Dick kwam uiteindelijk binnen met nog 28 seconden. Is dat wat? 28 seconden tegen 8 minuten. Jaja, 8 minuten! Het SGS-bestuur begint door te krijgen wat er met snelschaken bedoeld wordt. 20% bedenktijd ingeleverd ten opzichte van voorgaande edities! Alsof er een linkse VVD-er aan het roer zit! Maar Dick was kansloos uiteraard. We wonnen met 3,5-2,5.
Maar vanaf dat moment mocht De Belg meedoen en dat hebben zijn tegenstanders geweten. De ene na de andere vloog eraf en bijna altijd stonden we rap met 1-0 voor. Oké, tegen Marcel Schroër van Woerden duurde een keer wat langer en volgens Tanguy zelf speelde hij zijn beste partij in de laatste ronde tegen Joost Marcus van Ons Genoegen, maar tekenend was dit potje:
Tanguy Ringoir – Ed van Eeden
SGS snelschaken Bunschoten, negende ronde
1.e4 c5 2.Pc3 g6 3.f4 Lg7 4.Pf3 e6 verzwakt veld d6. Wit maakt er meteen gebruik van. 5.Pb5 d6 6.e5 dxe5 7.fxe5 Lf8 Om de invasie op d6 te verhinderen. Hij komt van de regen in de drup.
8.d4 a6 9.Lg5 f6 10.exf6 Pxf6 11.Lxf6 1–0
De eerlijkheid gebiedt mij te vermelden dat Big Ed (Oud Zuylen) overigens een puik toernooi speelde. In de tweede partij maakte hij het Tanguy best lastig en Ed’s 9,5 uit 14 mocht er zijn aan het tweede bord. Maar zo’n kort partijtje is natuurlijk het leukst in een verslag als dit, dus toen ik Tanguy via facebook vroeg of hij dit potje nog kon reproduceren gaf hij daar graag gehoor aan. “Ik kan ze alle dertien nog wel reproduceren!” Wat een geheugen!
Tanguy won al zijn partijen deze dag. 13 uit 13. Wat een beest! En op bord 1 scoorde Manuel Bosboom 13 uit 14, net als Henk Vedder op bord 3. Tja, daar is niet tegen te knokken. Paul Keres slaagde er in om een 3-3 gelijkspel uit het vuur te slepen in de tweede partij tegen En Passant. De eerste won En Passant met 5-1. En Passant won alle overige wedstrijden.
En Passant mag dus een jaar opscheppen dat ze de beste van de SGS zijn!
Prima hoor, ik slaap er niet minder om.
Ik doe weer mee zodra we niet meer in dat viskot spelen, ik kan namelijk nergens stomerij-kosten declareren. En daarnaast is Spakenburg met het OV niet te doen.