Open Drents Weekendtoernooi
Afgelopen dagen speelde ik mee in het Open Drents Weekendtoernooi. Mijn moeder bracht me met de trein naar Assen. We twijfelden even toen we zagen dat de halte erna Haren zou zijn, want het was vrijdagavond en we hadden wel zin in een feestje… Maar we stapten toch maar in Assen uit. Ik logeerde zoals vaker bij Silvia. Dus we aten spaghetti want haar moeder weet dat ik dat lekker vind. Haar vader vroeg aan mij of me niets opviel. Ik zag geen andere schilderijen hangen, maar het bleek dat we aten met het bijzondere bestek dat niet kan omvallen. Dat had hij in Montenegro gekocht, toen Silvia en ik daar 4 jaar geleden aan het EK meededen.
Het was een mooie zaal, in het grote warenhuis van Assen: van der Veen, dat ook sponsor was van het toernooi. De eigenaar deed dan ook de opening, maar het was een vrij ingewikkeld verhaal, waarvan ik alleen wat over Tonnie Sijbrands’ baard, Sinterklaas en iets met een grootvader begreep. Hoe het verder ging, is nog steeds de vraag. Gelukkig kwam snel daarna de indeling al, en begonnen we keurig op tijd. Toen mijn moeder net in de trein terug zat, had ik mijn eerste partij al gewonnen. Ik speelde tegen Tycho (1296), een klein schattig jongetje. Na 13 zetten won ik een stuk, en hij gaf meteen op. De volgende dag bleek waarom, toen ik hem ’s ochtends tegenkwam in de lift. Enthousiast vroeg hij: “Was jij ook zo mooi op tijd terug om ‘The Voice’ nog te kunnen zien?”…
Lees verder op mijn blog
Leuk stukje!
Ik ben het eens met Maaike’s kritiek op het Zwitsers op rating: bevoordeling van sterke spelers, en jo-jo-en voor spelers met een gemiddelde rating. Ik zie liever indeling op rating in het begin, en na enkele ronden indeling op weerstandspunten.