Tata tienkamp deel 2

De vierde ronde moesten we door een flinke laag sneeuw naar de speelzaal lopen. Mijn sokken waren dan ook doorweekt. Dat je eigen sokken nat zijn is natuurlijk al niet echt fijn, maar met vele honderden mensen, waarvan de meesten met natte sokken, op elkaar gepropt zitten te schaken, is ook een bijzondere ervaring… Gelukkig was het wel heel warm in de speelzaal zodat we snel droogden. Lucas speelde deze ronde tegen iemand die pas een half uit 3 had. Een mooi moment voor hem om de psychologische oorlogsvoering te beginnen: “Meneer, wanneer heeft u eigenlijk voor het laatst geschaakt?” Zijn tegenstander keek uiteraard wat verbaasd. Zo slecht zat hij nou ook weer niet te spelen, maar het bleek dat de laatste partij die Lucas in de database had kunnen vinden uit 1984 stamde! Ik won positioneel makkelijk, dus nadat ik thuis mijn opnieuw nat geworden sokken uit had gedaan, was ik toch wel tevreden over deze dag.

Lees verder op mijn blog