Charlois Europoort 1 maatje te groot voor Stukkenjagers 1
Na de prima openingswedstrijd tegen Venlo mochten we afgelopen zaterdag tegen de koploper aantreden. Nou zegt dat natuurlijk niet zo veel na één wedstrijd, maar de cijfers liegen er niet om. Met een gemiddelde rating van tegen de 2400 is het duidelijk dat “La Vecchia Signora” maar een doel voor ogen heeft: promotie. En om dat wat makkelijker te maken, hebben ze maar meteen zesvoudig Nederlands kampioen Loek van Wely in de gelederen opgenomen. Dat is echter niet het enige wapenfeit. Met nog twee GM’s, een IM en een aantal sterke jeugdspelers was het op voorhand al duidelijk dat het een zware wedstrijd ging worden. De tactiek was dan ook duidelijk. Tegen de GM’s en IM je huid zo duur mogelijk verkopen, en tegen de rest tot het gaatje gaan voor een punt.
Zoals gebruikelijk werd de dag begonnen met een gezamenlijk ontbijt, dit keer tot in de puntjes verzorgd door Bram van den Berg. Een mooie gelegenheid voor de teamcaptain, Cor van Dongen, om iemand te strikken voor het verslag. “Als niemand anders het verslag wil schrijven, doe ik het wel.” Aldus ondergetekende. Een lange stilte volgde.
Dat is dan mooi geregeld, dacht Cor. Na de maaltijd greep een enkeling de kans om nog even wat puzzeltjes op te lossen uit het nieuwe Stap 6 extra werkboek. Ze werd er echter van verdacht dit boek enkel meegenomen te hebben omdat het zo goed bij haar jasje paste. Ik zal de naam van de puzzelaar met de mantel der liefde bedekken, maar ik kan wel verklappen dat Anne Haast geen Stap 6 extra werkboek mee had genomen. Tegen de tijd dat aan de tweede opgave werd begonnen (de eerste was te moeilijk), was het tijd om te vertrekken naar de speelzaal.
Nadat iedereen op zijn plek zat, begon Loek argwaan te krijgen. Hij speelde tegen Tijmen Kampman, maar was dat niet die jongen die hem laatst op Facebook had toegevoegd? Had hij zich zo goed voorbereid, dat hij zelfs zijn Facebookpagina op partijen had gescreend? Loek kon het niet laten om Tijmen te confronteren met zijn gedachtegang. Tijmen zweeg. De psychologische oorlogsvoering was een succes, maar is het ook genoeg om een gat van 554 ratingpunten te dichten? Dat bleek helaas niet het geval te zijn. In een Catalaanse partij manoeuvreerde Loek beide paarden naar de rand, om via f5 en c5 de zwarte stelling te infiltreren. Tijmen weerhield het paard van f5 door 15…g6 te spelen, maar dat leverde uiteindelijk een te grote verzwakking op de zwarte velden op. Loek maakte hier vakkundig gebruik van. Vriendschapsverzoek geaccepteerd.
Kort daarvoor waren we al op achterstand gekomen. Loek zijn eerste schaaktrainer, onze eigen Herman Grooten, kwam niet tot scoren tegen Michel de Wit. Michel vertelde na de partij dat hij bewust de hoofdvarianten ontweek om Herman uit zijn comfort zone te halen. Of dit de juiste strategie is, laat ik in het midden, maar heeft de winnaar niet altijd gelijk? Herman kon het niet laten om “het frivole spel van wit te ontmantelen” (zie zijn analyse van de partij) en daar gaf de stelling ook aanleiding toe. Nadat hij echter had nagelaten 14…d3! te spelen, was het mooie er wel vanaf. Michel kreeg genoeg compensatie voor de geofferde toren en zelfs meer dan dat. Nog voor de tijdcontrole had hij de vis op het droge. Een pijnlijke nederlaag voor ons, want dit was een van de zes borden waarop we de beste kans hadden om een (half) bordpunt te halen. Niet omdat we op papier veel sterker waren op dit bord, maar juist omdat op dit bord het ratingverschil beperkt bleef.
10…Pb4!?
Ik wilde een poging doen om het frivole spel van wit te ontmantelen.
10…b5 11. Pxd5 Pxd5 12. Pc3 Lb7 13. a4 b4 14. Pxd5 Lxd5 15. Lxd5 Dxd5 16. Dxd5 exd5 17. b3 Kd7 18. Lb2 Ld6 19. Ke2 f6 20. Kd3 Le5 werd een volkomen gelijk eindspel in de partij Kveinys-Kaunus, 1992, maar wit wist het nog te winnen.
Een rustige voortzetting waar niets mis mee is, is natuurlijk 10…Le7
11. O-O
11…e5!?
Maar nu ga ik zelf op de frivole toer. Waarschijnlijk ook gewoon goed voor zwart. Ik had een tijd zitten kijken naar het pionoffer met 11…Pd3 12. Lxb7 Lxb7 13. Dxb7 Lc5 14. Dc6+ Kf8 15. Pa4 La7 maar na 16. b3 <onduidelijk> beviel het me toch niet helemaal. Overigens vindt de computer dat het hier totaal gelijk staat.
12. d4!
De enige zet, want anders komt hij echt in de problemen.
12…exd4
13. Td1?
Die speelde hij à tempo, maar het blijkt een flinke fout te zijn.
Op dit moment had hij 13. a3! moeten spelen. Na 13…Le6 14. Da4+ Ld7 [14…b5? 15. Pxb5 axb5 16. Dxa8 Dxa8 17. Lxa8 Pc2 18. Lc6+ Kd8 19. Lf4! Pxa1 20. Txa1 is heel goed voor wit.] 15. Dd1 dxc3 16. axb4 Le7 17. bxc3 Dc8 18. Te1 O-O staat wit vermoedelijk een tikje beter, hoewel er niet veel aan de hand is voor zwart.
13…Le6 14. Da3
14…Ld7??
Ineens dacht ik geniaal te zijn. Door de penning over de d-lijn op te heffen is er een dubbele dreiging ontstaan (… dxc3 en … Pc2 omdat Da4+ uit de stelling is gehaald). Maar wit mag tijdelijk de toren op a1 offeren omdat de zwarte koning erg ongemakkelijk in het centrum staat.
Hier had ik uiteraard 14…d3 <groot voordeel voor zwart> gepland en dat is bij nader inzien ook uitstekend voor zwart. Na bijvoorbeeld 15. Pf4 die ook in de analyse door allerlei mensen met een titel werd voorgesteld volgt 15…Pc2 16. Pxe6 fxe6 17. Db3 Pxa1 18. Dxb7
[Slechter is 18. Dxe6+ De7 (Minder goed is 18…Le7 19. Lxb7 Ta7 20. Lc6+ Kf8 21. Le3 <onduidelijk>) 19. Dc4 Td8 <groot voordeel voor zwart> En het zwarte materiele overwicht weegt zwaarder dan de wat geexponeerde koning in het centrum.]
18…Tc8 19. Lg5 Le7 20. Dxa6 Kf7 21. Txd3 De8 <groot voordeel voor zwart> en zwart behoudt zijn materiele voorsprong zonder dat wit daar voldoende voor terugziet.
Natuurlijk niet 14…Pc2?? wegens 15. Da4+
15. Pxd4 Pc2 16. Db3 Pxa1 17. Dxb7 Tb8 18. Dxa6
Wit heeft twee pionnen voor de toren, maar Pa1 dreigt verloren te gaan, terwijl ook de zwarte koning nog in het centrum verbijft. Maar hij had al direct groot tot beslissend voordeel kunnen behalen met 18. Te1+! Le7 19. Txe7+ Kxe7 20. Pc6+ Kf8 21. Pxb8 hoewel hij na 21…Pc2 nog enige techniek moet tonen. De rest van de analyse treft in de viewer aan. 1-0
Ook Stefan Beukema had een tegenstander waarvoor hij op papier niet veel onder hoeft te doen. Hij speelde namelijk tegen Roger Meng. Net als Stefan een FM uit het jaar 1996. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze talentvolle jeugdspelers al meerdere keren de degens hebben gekruist. De afgelopen jaren had Stefan het steeds zwaar met zwart tegen Roger, maar dit keer wist hij keurig het witte openingsvoordeel te neutraliseren. Een mooi moment om er eens goed voor te gaan zitten zou je zeggen, maar Stefan was tevreden met een halfje. Een prima resultaat van zijn kant, maar als team schiet je er niet veel mee op.
Mark Clijsen mocht het met wit opnemen tegen de sterke Belgische IM Stefan Docx. Stefan heeft de afgelopen jaren reusachtige sprongen gemaakt op de ratinglijst. Twee jaar geleden was hij nog een FM met de respectabele rating van 2350 (daar is helemaal niks mis mee, ik kan het weten), nu staat de teller bijna op 2500! Toch eens vragen hoe hij dat gedaan heeft… Het was op voorhand in ieder geval duidelijk dat het een zware dobber ging worden voor Mark. Dat betekent niet dat hij er niet vol voor gaat. In tegendeel: met 9.h4 greep hij de tegenstander al vroegtijdig naar de keel! Stefan hield echter het hoofd koel, ruilde dames, won ergens een pion en tikte het eindspel bekwaam uit. Zo kwam de 0,5 – 3,5 tussenstand op het bord en leek het inderdaad een zware middag te gaan worden.
Gelukkig zorgde Bram voor een lichtpuntje deze middag. Op bord 2 tegen GM Alexandre Dgebuadze, ook al zo’n sterke Belg, wist hij voor een verassing te zorgen. In een symmetrische stelling had Alexandre zijn stukken net iets handiger neergezet. Dat leidde een tiental zetten later tot onderstaande stelling.
Met 1…Tg8 2.Dd2 Dxg2+ 3.Dxg2 Txg2+ 4.Kxg2 Lxc2 had Alexandre af kunnen wikkelen naar een voordelig eindspel. In plaats daarvan koos hij voor 1…Td8?, waarna Bram zich geen tweede keer bedacht en afwikkelde naar een compleet gelijk eindspel met 2.Dxd8+! Pxd8 3.Te8+. Een leuke combinatie die een welverdiend half punt opleverde voor Bram.
Op bord 5 mocht Bianca Muhren het met zwart opnemen tegen de Leidse GM Erik van den Doel. Erik stelde zich flexibel op in een Siciliaan door in plaats van d4 eerst g3 en Lg2 te spelen. Nadat Bianca …e6 en …g6 had gespeeld, koos hij alsnog voor d4. Dit leidde tot enkele verzwakkingen in de zwarte pionnenstructuur, met als gevolg dat Bianca besloot over te gaan tot een Sveshnikov-achtige pionnenformatie. Dit kostte net iets te veel tijd in vergelijking met een “normale” Sveshnikov. Erik speelde hier handig op in met 15.a4. De stelling werd geopend en dat is meestal gunstig voor de beter ontwikkelde partij. Ondanks kranig verweer van Bianca viel er geen eer meer te behalen. Dit betekende het vijfde bordpunt voor de Rotterdammers en dus minimaal een gelijk spel. Het was echter al een tijdje duidelijk dat daar nog wel een aantal bordpunten bij zouden komen.
Bijvoorbeeld op bord 9, waar Mart Nabuurs al geruime tijd zijn stelling bij elkaar probeerde te houden tegen de Fransman Clement Rihouay. Als je al een paar seizoenen bij Mart in een team zit, weet je dat het dan nog lang niet voorbij is. Dit keerde kreeg hij echter geen kans van Clement om terug te komen in de partij. Nadat het eerste stuk van Mart de middellijn passeerde, 36(!)…Dh3, was het al te laat. Er ging een toren verloren en niet veel zou het mat zijn geweest. Mart geloofde het wel. Daarmee was de eerste nederlaag van het seizoen een feit.
Het enige volle punt aan Stukkenjagers zijde werd behaald door Anne.
In een strakke partij werd tegenstander Jan van Overdam redelijk kansloos gelaten.
Ondergetekende was vooral onder de indruk van 21.Pe2!, waarmee pijnlijk duidelijk werd dat e6 en g6 toch wel erg zwak zijn. Het paard is op weg naar f4, de witte dame naar b3. 21…Tac8 22.Db3 Ld7 23.Pf4 The8
en ook 24.Lf5! is mooi gevonden. Het is knap dat Jan de partij nog tot zet 50 weet te rekken, maar het punt is nooit in gevaar gekomen. Hiermee tekende Anne voor de 2-6.
1-0
Daarmee was de koek op voor Stukkenjagers. Cor speelde met wit tegen Julian van Overdam en Mark Haast speelde met wit tegen Arben Dardha. In beide partijen kwam wit prima te staan na een Engelse opening, in beide partijen speelde zwart een aantal krachtzetten, en beide partijen eindigde in 0-1. De wedstrijd eindigde dus in een 2-8 nederlaag.
Charlois Europoort was duidelijk te sterk deze wedstrijd. Dat maakte het echter niet minder gezellig bij de Griek na afloop, waar we met maar liefst 25 Stukkenjagers onder het genot van een drankje en een hapje de pijn probeerden te verzachten. Altijd lekker, zo’n witbiertje na de wedstrijd. De volgende keer wel zonder citroen graag, de wedstrijd was namelijk al zuur genoeg.
Alle partijen (inclusief aantekeningen) via de viewer:
Mooi verslag, Mark!