Groningen Combinatie 4 – Spassky’s 3½ – 4½
De derby tussen de Spassky’s en de Groninger combinatie was een ontmoeting waar ik al lang naar uitkeek. De oude strijdmakkers (althans het Groninger deel ervan) ontmoeten aan de andere kant van de tafel geeft zo’n wedstrijd wat mij betreft toch wat extra sjeu. Ik weet niet precies waarom, maar in de dagen voor deze ontmoeting moest ik steeds dromen over gehaktmolens en bloederige scalpen. Vraag me niet waarom. Het is me een raadsel. Voor wat betreft het niet-Groningen deel van de Combinatie blijft het toch nog een beetje wennen. Je krijgt soms de neiging tot opmerkingen als “Wat doe jij hier nou?”. En het is niet alleen voor mij wennen, zo blijkt.
We zullen in het kader van de lieve vrede geen namen noemen, maar voor in elk geval één ex-Unitasser bleek de stap ook nog te groot. Dit niet nader te noemen personage, en ik kan u in vertrouwen meedelen – dus ga alstublieft een beetje prudent om met deze informatie – dat het hier gaat om Mario van de Raad, stond om 13.00 uur in de startblokken bij het Denksportcentrum. Pen in de hand, varianten in het hoofd, all dressed up and no place to go… Hoewel, dan maar naar de locatie aan de Peizerweg. Daar was, vijf minuten voor zijn aankomst, inmiddels de al voor dergelijke calamiteiten opgetrommelde invaller van de bank gehaald. Ruw verstoord uit de krant door De Beer, de lange haren wapperend in het plotselinge besef dat er enige arbeid verricht zou moeten worden, had Nico Karsdorp de nog lege plek ingenomen tegenover onze man aan bord vier. Over oude strijdmakkers gesproken. Jaar na jaar stroopten Nico en ik in vroeger dagen de kroegen van Groningen af tijdens het Kroegendoorgeef-schaaktoernooi. Een paar memorabele wedstrijden staan me nog levendig bij maar ik zal u niet vermoeien met nadere details van deze strooptochten.
