de 6e plaats in de eindrangschikking is lang geen slecht resultaat, maar

“…de 6e plaats in de eindrangschikking is lang geen slecht resultaat, maar op zeker moment mochten we hopen op meer.”

Anish over het World Team Championship met partijanalyses.

Tien sterke teams

Hier is dan de laatste aflevering van mijn verslag over de drie teamontmoetingen. Ditmaal wil ik mijn indrukken over het World Team Championship in Antalya met u delen.

Het gebeuren vond plaats in een round robin toernooi waarin de tien sterkste teams aantraden. Zij vertegenwoordigden alle werelddelen. Men zou zich kunnen afvragen hoe Nederland er toch in geslaagd was om zich te plaatsen te midden van de crème de la crème van het teamschaak. Om uw geheugen op te frissen raad ik u aan mijn artikel op te zoeken waarin ik de loftrompet stak over de Olympiade in Istanbul, waar we ons bij de beste zes plaatsten en ons zodoende kwalificeerden. De andere teams waren de zoals gewoonlijk favoriete Russen, Armenië, Oekraïne, de Verenigde Staten, China, Azerbeidjan (ditmaal wat verzwakt) en de iets mindere teams Duitsland, Turkije en Egypte. Het is al lang niet meer zo dat één of twee teams de toon aangeven in de verhoudingen bij het schaken vandaag de dag. In alle werelddelen zien we sterke schakers opkomen. We waren dus zeer benieuwd hoe ver we ditmaal zouden reiken en welke drie teams aan het eind de podiumplaatsen zouden bezetten.

Het toernooi vond plaats in een vijfsterren-badplaats in Turkije, zeker geen slechte keuze. Wie niet zoveel om katten geeft, zal waarschijnlijk kiezen voor een andere toeristische bestemming. Nu waren katten alom tegenwoordig: in de lobby, in de eetzaal en in de speelzaal. Kattenliefhebbers kwamen zeker aan hun trekken. Het weer was wat te koud om te gaan zwemmen, althans voor gewone stervelingen waartoe ik mijzelf reken. Er was zodoende niets wat ons kon afleiden van de strijd op het schaakbord.

Opveren na een moeizame start

Ons team had een beroerde start en verloor zijn eerste twee ontmoetingen: China en Azerbeidjan. Gedurende het hele toernooi weerspiegelde mijn spel zich in de matchresultaten. Eigenlijk wel logisch wanneer u bedenkt dat ik teamleider was.

In die eerste twee ronden speelde ik degelijk maar te traag en zonder zelfvertrouwen. Deze ongelukkige tendens zette zich het hele toernooi voort. Ding Liren en Rauf Mamedov boekten gemakkelijke remises tegen mij en het team ging in beide ontmoetingen ten onder. Onze volgende match was erop of eronder tegen Duitsland. Ik speelde een behoorlijke partij tegen Khenkin aan bord 1 en bezorgde het team de volle winst. Tactische opstellingen zijn een riskante onderneming, want het legt teveel druk op de speler aan bord 1, wiens taak het is om remise af te dwingen en de speler op het laagste bord die geacht wordt een tik uit te delen. In dit geval faalde de tactiek van onze tegenstanders in beide opzichten.

De volgende ronde betekende een opleving, want we versloegen nu ook Turkije. Mijn spel was wederom nogal onzeker, maar met een serie sterke zetten slaagde ik er toch in te winnen in een aardige partij.

Partijanalyse Ipatov-Giri

Deze twee overwinningen smaakten naar meer en opnieuw wonnen wij. Egypte was ditmaal onze tegenstander. Ik beleefde wat ongemakkelijke ogenblikken tijdens mijn partij tegen Abdel Razik Khaled die een interessant torenoffer bracht. Het kritieke punt was echter snel voorbij en de winst was gemakkelijk. Aan deze partij zou ik verder geen aandacht hebben geschonken, ware het niet dat Ezat Mohammed in de laatste ronde Vladimir Kramnik overspeelde met een soortgelijk offer, ditmaal een dameoffer. U moet beslist dit juweeltje even opzoeken.

Moeizaam tweede deel!

Na die ontmoeting hadden we een rustdag en we konden de balans opmaken. Een afgang in de tussenstand was ons bespaard gebleven en nu konden we strijden voor een nog beter resultaat. De tegenstanders waren niet de minste: Oekraïne, Rusland, Armenië en de USA.

In de eerste vijf ronden hadden de Oekraïners de leiding genomen. Ivanchuk bleek een rots in de branding aan bord 1 en Korobov scoorde er lustig op los aan bord 2. Maar wat gebeurde er in ronde 6? Het machtige Nederland stond op het programma!

Partijanalyse Korobov-Van Wely

Zelf mishandelde ik mijn opening volkomen en ik besloot om alles maar af te ruilen en remise te maken. In het vervolg nam ik mijn taak wat al te gemakkelijk op, maar de stelling bleef steeds in evenwicht en de partij eindigde onbeslist. Zo wonnen wij met 2,5-1,5.

Enkele van onze teammakkers raakten in een staat van euforie, maar onze twee volgende ronden waren desondanks een grote deceptie.

Partijanalyse Kramnik-Giri

De rest van het team had evenmin kansen en 3,5-0,5 voor Rusland was ons verdiende loon. Nog steeds vraag ik me af hoe

we dat halfje nog uit het vuur gesleept hebben.

Tegen Armenië was ons eenzelfde lot beschoren. Het liep slecht af voor mij, toen ik dacht dat ik het ergste achter de rug had.

Partijanalyse Giri-Aronian

In de laatste ronde was mijn spel weer maatgevend voor het teamresultaat. Er waren wat kansen, maar het werd ten slotte 2-2. In mijn voorbereiding was ik de baas over Hikaru in de Grünfeld en ik had zelfs kansen om met zwart op winst te spelen, maar na de twee voorgaande slechte dagen besloot ik om op zeker te spelen en ik hield de zaken strak onder controle.

Zesde plaats

De Russen kwamen als winnaars uit de bus. Het slotakkoord was ongelooflijk. Niets leek meer fout te kunnen gaan voor de kampioenen in spe, maar hun eerste bord kwam onverwacht zwaar onder druk te staan, waaruit maar weer blijkt dat het krachtsverschil tussen de spelers niet in alle partijen tot uitdrukking komt.

Voor Nederland is de zesde plaats in de eindrangschikking lang geen slecht resultaat, hoewel we onderweg wel op meer gehoopt hadden. Wat mijzelf betreft: ofschoon mijn TPR nog niet zo slecht was (ergens in de buurt van 2730), toonde het toernooi aan dat ik niet in allerbeste vorm stak. Mijn partijen waren nog niet zo slecht, maar het is wel duidelijk dat ik op sommige punten aan verbetering moet werken. Gelukkig komen er nog meer kansen om in sterke toernooien te experimenteren en eraan te werken.

Over een paar dagen vindt in China het gebruikelijke denksportfestival plaats, waar ik in rapidschaak en snelschaak mijn krachten kan testen. En dan is er natuurlijk weer Wijk aan Zee, maar dan is het nieuwe jaar alweer begonnen.

De bijdrage van Giri is vertaald door Ben Blakmoor