SO Rotterdam blijft winnen!

HMC Calder heeft een goed team en in het verlengde daarvan waren de resultaten van de Rotterdammers in de afgelopen jaren tegen hen dan ook matig te noemen. Om zich definitief veilig te stellen diende gelijk gespeeld te worden, vooraf gezien een moeilijke opgave. Echter na nog geen 5 uur schaken, gingen de Maasstedelingen met een overwinning terug naar huis. Daarmee was men inmiddels op een onverwachte derde plaats beland!

De NS dreigde nog roet in het eten te gooien, omdat er aan alle sporen rondom Den Bosch werkzaamheden aan de gang waren. Maar gelukkig was iedereen op tijd aanwezig. Het was een prachtige voorjaarsdag met volop zon en de locatie en organisatie waren door HMC prima geregeld. Kortom alle ingrediënten waren aanwezig om er iets mooi van te maken. Gedurende het verloop van de wedstrijd bleef het scoreverloop dicht bij elkaar, maar met de Rotterdammers wel steeds aan de leiding.

De score werd geopend door Vitaly Kunin. Er leek niet veel aan de hand totdat Twan Burg als een donderslag uit de heldere hemel verrast werd door Dxb7 en het was plotseling uit. Daarna volgden twee remises; Martin Martens en Geert v.d. Stricht hielden het voor gezien, juist op het moment toen het interessant leek te gaan worden en David Miedema en Bart Michiels speelden een beetje tamme Slavische opening, even leken er onderste lijn dreigingen te zijn, maar na een aantal afruil transacties vielen er in het resterende toreneindspel geen zaken meer te doen.

Er kwamen vervolgens snel drie uitslagen binnen. Jan Willem v.d. Griendt won bijzonder fraai van Martijn Dambacher. De witspeler offerde twee pionnen voor initiatief en actief stukkenspel. De definitieve doorbraak volgde met de opstoot d5, waarna de zwarte stelling uit elkaar gespeeld werd. De mooiste partij van de middag en een kandidaat voor de SOS prijs. Volgens de witspeler speelde hij de aanval op intuïtie. Middels twee winstpartijen nivelleerde HMC de tussenstand.

Als eerste won Jasper Broekmeulen van Frans Cuijpers. Na een gecompliceerd middenspel stond zwart een ietsje minder. Maar na de zwakke zet Lg6 was het plotseling helemaal uit voor zwart. De volgende winstpartij kwam van Rob Schoorl die Robby Kevlishvili versloeg. Na de bekende Siciliaanse motieven, kwamen de witte koningpionnen onweerstaanbaar naar voren. Hoewel de beide spelers lang hadden gerocheerd, kwam de doorbraak op de koningsvleugel, met het resultaat dat op de damevleugel zwart een stuk verloor!

Met aan beide zijden nog een winstpartij werd bij de eerste tijdcontrole een 4-4 stand bereikt. Niels Ondersteijn won van Johan Quist maar helemaal duidelijk was dit niet. Vanuit de opening had de witspeler al spoedig de betere stelling, d.w.z. dat zwart zich beperkte tot het opvangen door zich op de onderste 3 lijnen op te stellen. Ondanks witte druk, werd er naar veel materiaalruil een min of meer gelijke stelling bereikt. De zwartspeler was bang dat de witte koning zou gaan binnenlopen en offerde een pion voor tegenspel. Helaas voor hem, maakte dit de weg vrij om de witte damepionnen beslissend te laten oplopen. Heel anders was het partijverloop bij Rini Kuijf en Christian Richter.

De witspeler speelde de opening beter dan zwart hetgeen resulteerde dat wit na het slaan van de zwarte pion op c5, deze pion behield en later m.i. nog een tweede pion had kunnen winnen. Toen hij deze kans niet waarnam, veroverde zwart op e4 zijn pion terug en even later middels een aardige afwikkeling ingeleid door Pxa2, veroverde zwart de kwaliteit. De verdere afwikkeling naar een gewonnen eindspel was aan de zwartspeler wel toevertrouwd.

Tenslotte maakten de Rotterdammers in de resterende twee partijen het verschil. Bij de twee oudgedienden won Bruno Carlier van Jeroen Bosch. Het werd een bijzonder zware laveerpartij, waarbij er constant een soort van dynamisch evenwicht was. Pas bij de tijdcontrole werd het evenwicht definitief verbroken. Wit won een pion en kwam aansluitend beslissend met zijn torens de zwarte stelling binnen.

Het winnende halfje kwam van Michiel Besseling in zijn partij tegen David van Kerkhof. Aan beide zijden werd veel tijd geïnvesteerd in de openingszetten. Maar na een flink aantal ruiltransacties, won zwart een pion op de a-lijn. Aansluitend ontstond er een toreneindspel met alle pionnen op de koningsvleugel, namelijk 4 voor wit en 5 voor zwart. Zo’n stand is meestal wel remise, maar gezien de stand probeerde de HMC ‘er nog van alles, maar het bleef door goed verdedigen binnen de remise marge.

Voor de Rotterdammers volgen er nog twee zware wedstrijden, namelijk tegen Voerendaal en En Passant.