BASAMRO toernooi
Op donderdag bracht mijn moeder me op tijd naar Schiphol, waar we net ietsje later dan afgesproken aankwamen. Dat was gelukkig geen enkel probleem want vrijwel iedereen was er verder al. Alleen Aart van der Basch van sponsor BASAMRO kwam nog net iets later aan, misschien was hij ook met de trein… Behalve Aart en de spelers die ik voor de reis al heb voorgesteld gingen ook nog de ouders van de jongere spelers, journalist Bas van het AD, Valentine en Edwin van BASAMRO en coaches Dolf en Harold mee.
Het was een hele leuke groep en ze waren allemaal erg aardig. Omdat iedereen er snel was hadden we mooi de tijd om onze eerste groepsfoto te maken, met de mutsen op die iedereen gekregen had van stichting Pathena om ons tegen de poolomstandigheden te beschermen. Niet iedereen keek even gelukkig bij het maken van die foto, wat enigszins te begrijpen was omdat we die mutsen op moesten terwijl het daar op Schiphol ruim 20 graden was! Daarna heeft dan ook vrijwel niemand hem meer opgedaan, behalve misschien als slaapmasker. Toch gingen we daarna goedgehumeurd op pad naar de douane. Die waren erg vrolijk en deden totaal niet moeilijk. Wat een goed begin van de reis! Maar dan is er natuurlijk niks om over te schrijven. Daarom vergat ik zelfs 2 keer mijn koffer bijna, maar gelukkig werd er goed op me gelet (zouden ze soms mijn blog lezen?) en waren er dit keer ook niet-schakers mee.
De vervoerders van BASAMRO hebben bijvoorbeeld manieren waar ik op de meeste schaakreizen niet aan gewend ben geraakt, en tilden spontaan mijn koffers uit de rekken. Ook hoefde ik verder soms ook niet eens mijn eigen spullen te dragen! De sfeer in het vliegtuig was uiteraard uitstekend. Dat laatste woord was misschien zelfs wel iets te letterlijk van toepassing. Tycho en Marijn naast mij waren namelijk wat wild tijdens het eten, waardoor ze tegen mij aanstootten, en ik daardoor vervolgens met mijn mes uitstak en die zelfs een beetje in de persoon achter me stak. Gelukkig zat daar gewoon een nors kijkende Russische geheim agent of zo, dus door gewoon de rest van de reis niet meer achterom te kijken, bleef de sfeer prima!
Lees verder op mijn blog: maaike-schaken.blogspot.com
