Warm bad blijkt koude douche
Het was allemaal zo mooi begonnen op die 26ste september in Kampen. Mijn hereniging na zovele jaren met jeugdvriend Henk van Putten, de wedstrijd tegen onze gezamenlijk oud rivaal Johan Redeker en de onvermijdelijke overwinning op Denk&Zet. Het restaurant daarna, het bier en de bedenkelijke blikken van het bedienend personeel toen we onze schaakborden tevoorschijn haalden om in het goed bezette restaurant te gaan analyseren. De sfeer in de groep was fantastisch en ik had het gevoel daar prima in te passen. Niet voor niets sprak ik toentertijd van een ‘warm bad’ waarin ik terecht was gekomen.
Hoe anders was het op 7 november in Sneek. Terwijl de voortekenen uitstekend waren. Goed, de nederlaag tegen Damwoude tussendoor was een vervelend akkefietje geweest. Maar die dingen gebeuren. Onze opzienbarende bekerwinst daarna tegen het sterke Assen had alle seinen toch weer op groen gezet?
