ENPA pakt ENPS
De strijd om de KNSB-beker is weer losgebarsten! Na onze gebruikelijke vrijstelling in de eerste ronde wachtte ons een uitwedstrijd tegen ENPS in Amsterdam. De Amsterdammers mochten meedoen omdat ze de SGA-beker hadden gewonnen en hun bekeravontuur werd verlengd nadat ze in ronde 1 Moira Domtoren uitschakelden. De komst van En Passant werd aangekondigd als zou Ajax op bezoek komen. En vandaag las ik ook nog op hun website dat En Passant met vier 2300-spelers aantrad. Mochten we willen! Da’s veel te duur.
En Passant trad eigenlijk aan met een kneuzenteam. Drie spelers die in de laatste competitiewedstrijd tegen Apeldoorn een nederlaag te slikken kregen, aangevuld met een speler die een half uit drie heeft gescoord in En Passant 3. Het was meer een straftraining! Nu ja, positiever uitgedrukt, een hersteltraining. En, eerlijk is eerlijk, De Kaaieman had een week eerder al aan zijn zelfvertrouwen gewerkt door iemand van Het Dikke Torentje in te maken!
Kapitein De Romph bleef lekker thuis met vrouw en vier zonen en mailde ons ook om zelf maar een opstelling in elkaar te flansen. Nou, laat dat maar aan ons over. Op de A1 trok Dick vier sigaretten uit zijn pakje en schreef daar de nummers 1, 2, 3 en 4 op. Ik mocht eerst trekken en trok nummer 1. Dat werd bord 1. Chauffeur Henk trok vervolgens nummer 2 en daarna trok ik namens Jan Willem (die in een andere auto zat) nummer 4. A je to! Opstelling voor mekaar!
Dankzij een handige tip van de thuisclub konden we voor Amsterdamse begrippen redelijk voordelig parkeren in de Rivierenbuurt, waarna een wandeling van een kleine kilometer ons bij de Vredeskerk in De Pijp (door broer meteen verbasterd tot de Vredespijp) bracht. De pastorie daarachter was de plaats van handeling.
Enigszins verrassend ontbrak bij de thuisclub Tom Bottema. Nog verrassender was, dat ie in de loop van de avond ineens wel van de partij was, maar dan als ober. Hij liep rond met een schaal hapjes!
De spelers van de thuisclub die wel meededen hadden het zwaar.
Henk ging zijn vormcrisis te lijf met een nieuw soort Vedderoffer. Tenminste, dat dacht ik. Laat ik nou in mijn database nog tien keer dit offer aantreffen! En geen onnozele zwartspelers hoor: Gurgenidze, Shirazi, Wolff, Kovacevic, Noguieras, Kislinsky en nog een paar. En heel beroerd scoorden ze niet. 6-4 voor de zwarten, volgens mijn database. (+2 -4 =4) Dat is nu dus 7-4!
Francisco Hernandez – Henk Vedder
Bord 2
1.d4 Pf6 2.c4 d6 3.Pc3 Lf5 4.g3 e5 5.Lg2 exd4
6.Lxb7! Juist! Want wat mij in de database ook opviel is dat er maar twee witspelers het aandurfden op b7 te slaan en toevallig waren dat ook die twee witspelers die tot winst kwamen. Die anderen hebben zich laten overbluffen.
6…dxc3 7.Lxa8 c6 7…c2 8.Dd4 c6 kwam voor in Grinev – Kislinsky. De witspeler (dik 200 elopunten minder) vervolgde met f3 en e4 om die pion op c2 te isoleren, kwam ook nog met zijn dame op a7 om zijn loper te ondersteunen en overleefde vervolgens een wanhoopsaanval. Door wit op c3 te laten slaan bespaart zwart zich een tempo en wordt de witte structuur verzwakt.
8.bxc3 Le7
Hier hebben we dan het nieuwtje! 8…Pfd7 9.Da4 Dc7 10.Le3 was Mozetic – Kovacevic (Predrag hoor, niet die goeie die ooit van Timman verloor). Zelfde verhaal eigenlijk. Wit slaagde erin zijn loper te bevrijden en vervolgens een wanhoopsaanval te overleven.
9.c5 Voortbordurend op de voorgaande voorbeelden denk je hier dan aan 9.Da4 0–0 10.Dxa7 (10.Lxc6?? Pxc6 11.Dxc6 Le4 en zwart wint) waarna zwart volgens Houdini 10…Pe4 zou moeten doen, met compensatie voor het geofferde materiaal. Een mooie stelling voor een avondje analyseren op de clubavond. Mijn voorkeur, als materialistische graaier, gaat naar wit, maar ik vrees dat ik tegen een type Bosboom een zware pijp zou roken!
9…0–0 10.Lf4 Pd5 11.cxd6 Lxd6 12.Lxd6 Dxd6 13.c4 Db4+ 14.Dd2
14…Dxd2+ Wellicht rekende Francisco alleen op 14…Dxc4 15.Tc1 Db5 16.Pf3 waarna het paard via d4 ook meehelpt de loper te bevrijden. Door de onverwachte dameruil heeft de loper op a8 ineens een groot probleem.
15.Kxd2 Pb6 16.Lb7 Pxc4+ 17.Kc3 Pa5
18.La8 Terug naar zijn schuilplaats, maar het zal niet baten.
18…Pa6 19.Lxc6 Tc8 Nog een geintje tussendoor om die toren te activeren. Zwart staat heel goed nu.
20.Pf3 Txc6+ 21.Kd4 Tc4+ 22.Ke5
Een stelling om je eens suf te piekeren over de vraag of die koning daar midden op het bord niet mat te krijgen is. Henk vond het niet en, ter geruststelling, de computer ook niet.
22…g6 Uit mijn ooghoeken dacht ik nog even aan 22…f6+ 23.Kxf5 Kf7 met ondekbaar mat, maar dat is mooi fout: 24.e4 en wit wint!
23.Pd2 Tc2
24.Thd1? 24.e4 Txd2 25.exf5 Txf2 26.fxg6 hxg6 is natuurlijk buitengewoon prettig, en waarschijnlijk winnend voor zwart, maar dit is een beetje een anticlimax na zo’n interessant begin van deze strijd…
24…Txd2 25.Txd2 Pc4+ 26.Kd4 Pxd2 27.g4 Le6 28.f4 f6 29.Tc1 Pb4 30.Tc7 a5 31.a3 Pb3+ 32.Ke4 Pa6 33.Ta7 Lxg4 34.Kd5 Pac5 35.e3 Lf3+ 36.Kd6 Lb7 En wederom is die hoek linksboven een gevangenis. Wit gaf het op.
0–1
Na die loting had ik dus de eer het topbord te verdedigen. Na een tweede loting deze avond bleek ik daar ook nog eens wit te krijgen. Na al die rampen in de Najdorf (Köhler had dat voorbereid, zo zei hij na afloop!) besloot ik maar weer eens naar het fianchetto te grijpen…
Richard Vedder – Aran Köhler
Bord 1
1.Pf3 Pf6 2.g3 d5 3.Lg2 c6 4.0–0 Lg4 5.d3 Pbd7 6.Pbd2 e6 7.h3 Lh5 8.De1 Lxf3
Nieuw! Ja, dat had een zet eerder ook gekund natuurlijk. Maar ineens was Aran bang voor een opmars van koningsvleugelpionnen waardoor zijn loper in de knoei zou komen. En ja, het is tempoverlies, maar is wits extra zet De1 een tempowinst? Dat valt wel mee denk ik.
9.Pxf3 Dc7 10.e4 dxe4 11.dxe4 Lc5
De zet e4–e5 toelaten levert in dit soort stellingen vaak een ruimteprobleem op bij zwart. Met 11…e5 had hij dat kunnen voorkomen.
12.e5 Pd5 13.c4 Pb4 14.Dc3
14…0–0–0 Aran kreeg na afloop van enkele clubgenoten ingepeperd dat hij hier recht tegen de storm in rokeerde. Ik verwachtte hier 14…a5 15.a3 Pa6 16.b3 met een prettige plus voor wit. Anderen vonden dat zwart hier beslist 14…0–0 had moeten doen. In alle gevallen staat wit prettig met veel ruimtevoordeel.
15.a3 Pa6 16.b4 Le7 17.Tb1 Pb6 18.Lg5
Wit wil de lopers van de zwarte velden ruilen in de hoop ooit eens een paard op d6 te kunnen neerzetten.
18…h6 19.Lxe7 Dxe7 20.Pd2
20…f5 Inderdaad! Mijn paard moet van veld e4 worden afgehouden.
21.Pb3 De verleiding de naam van mijn club eer aan te doen is groot, maar na 21.exf6 Dxf6 zie ik zwart alleen maar actiever worden. Die druk over de d-lijn kan lastig worden en als ik mij ooit genoodzaakt voel die c-pion op te spelen krijgt dat paard van b6 ineens een prachtig veld op d5. Ik besloot het centrum gesloten te houden en me te richten op de damevleugel. Ooit zal ik breken met b4–b5!
21…g5
22.Tfd1 Voor 22.b5 vond ik het nog te vroeg wegens 22…cxb5 23.cxb5+ Pc7 24.Pa5 Pbd5 en daar heb ik dat veld d5 weggegeven. Concreet rekenwerk had uit kunnen wijzen dat dit toch de aangewezen methode was: 25.Lxd5 Txd5 26.Tfc1 Kb8 27.b6 Pb5 28.De3 a6 29.Tc7! Pxc7 30.Pc6+!! bxc6 31.bxc7+ Kc8 (31…Kxc7 32.Da7+ Kd8 33.Tb8 mat) 32.Tb8+ Kd7 33.Txh8 en wit wint. Ach, kon ik maar rekenen als een computer…
22…Txd1+ 23.Txd1 Td8 24.Txd8+ Dxd8 25.Pa5 Dd1+ 26.Kh2 Pb8
27.b5 De zet die je wist dat zou komen!
27…De2 Geeft de d-lijn weg. De pion dekken gaat ook niet goed: 27…Kc7 28.Db4 Dd7 29.c5 Pd5 30.Lxd5 cxd5 (30…exd5 31.bxc6 bxc6 32.Db7+ Kd8 33.Dxb8+) 31.b6+ axb6 32.cxb6+ Kc8 33.Df8+ Dd8 34.Dc5+ Kd7 35.Pxb7 en wit wint. De pion dekken met 27…Da4 was nog wel taai geweest.
28.Dd4 P8d7 29.bxc6 bxc6 30.Pxc6 Dxc4 31.Pxa7+ Kd8 32.Pc6+ Kc8 33.Dd6 Dc5 Nu stort de boel in, maar zwart stond al verloren.
34.Dxe6 Dxf2 35.Pe7+ Kd8 36.Pxf5 Db2 37.De7+ Kc8 38.e6 en als het paard wijkt is het snel mat.
1–0
“Kramnik!” zei Aran meteen na afloop. Een groot compliment uiteraard, en enigszins overdreven. Waarbij ik me meteen afvraag… zou Kramnik die combinatie bij de 22e zet wel gezien hebben?
Dick de Graaf – Peter Hoekstra
Bord 3
1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Lb4 4.e5 c5 5.Ld2
5…Pe7 5…Ph6 is de voorkeur van Moskalenko, zo las ik in zijn alweer zeven jaar oude boek “The Wonderful Winawer”. Het door Peter gespeelde Pe7 is overigens nog steeds de meest gespeelde zet.
6.Pb5 Lxd2+ 7.Dxd2 0–0 8.dxc5 Pd7 9.Dc3 Pc6
10.f4 Fritz’ openingsboek zegt 10.Pf3 maar Komodo is het met De Kaaieman eens!
10…f6 11.exf6 Dxf6 12.Dxf6 Txf6 13.g3 Pxc5 14.Lg2 a6 15.Pc3 Ld7 16.0–0–0 Le8 17.h3 Pe7 18.Pge2 Pf5 19.Lf3 Tc8 20.Thg1 b5 21.Pd4 Pxd4 22.Txd4
22…g5 Het was tot nu toe het saaiste potje van de dag, maar nu komt er leven in de brouwerij!
23.Te1 Kg7 24.Lg4
24…Lg6 Omdat 24…gxf4 25.Pxd5! lekker is voor wit offert zwart een pion in de hoop spel tegen c2 te krijgen.
25.fxg5 Tf2 26.Te2 Txe2 27.Lxe2
27…Tf8 Maar dan had hij hier beslist 27…Pa4 moeten doen. 28.Pxa4 Txc2+ 29.Kd1 bxa4 30.Txa4 Txb2 31.Txa6 Lf5 met betere kansen op een halfje dan in de partij.
28.h4 Tf2 29.h5 Geeft zwart nog een onverwachte kans die hij na 29.Kd2 niet had gehad.
29…Le4 29…Pe4! 30.Lg4 Pxc3 31.bxc3 Lf5 moet houdbaar zijn.
30.b4 Pa4 31.Pxe4 Txe2 32.Pc5 Pc3 32…Pxc5 33.bxc5 geeft wit een heel geniepig vrijpionnetje!
33.Kb2 e5 34.Td3 d4 35.Tf3 h6 35…Pa4+ was nog een kans om een beroerd eindspel te proberen te keepen. Nu is het plotseling mat in drie:
36.Pe6+ Kg8 37.Tf8+ Kh7 38.g6 mat!
1–0
Het unieke feit deed zich voor dat de kortste partij qua aantal zetten het langst duurde van allemaal. Een heel gepieker in die Wolga!
Steve Michel – Jan Willem van de Griendt
Bord 4
1.d4 Pf6 2.c4 c5 3.d5 b5
In zijn zoektocht naar een passend afscheid van die verschrikkelijke Benoni is Jan Willem nu bij het Wolgagambiet aanbeland. Zou het een blijvertje zijn? Het debuut is hoopgevend!
4.cxb5 a6 5.bxa6 g6 6.Pc3 d6 6…Lxa6 kennen we allemaal als de hoofdvariant, maar Jan Willem heeft andere plannen…
7.Pf3 Lg7 8.e4 0–0 9.h3 Pxa6
Kijk! Niet met de loper, maar met het paard op a6 slaan. Misschien wel ingegeven door de gedachte dat die witte loper van f1 niet zo bijzonder is. Een mooie parallel met de partij van Henk: Ook deze stelling staat tien keer in mijn database en ook hier is Shirazi een van de zwartspelers! Hier echter is de stand in het voordeel van de witten: +6 -2 =2. Daar gaat Jan Willem wat aan doen!
10.Lc4 Pd7 11.Lf4 Tb8 12.Dc2 Tb4 13.Pd1 Pb6
Wit heeft reeds een groot probleem!
14.Ld3 14.Lb3 c4 kost een stuk; 14.Pd2 Txc4 15.Pxc4 Pb4 16.De2 Pxc4 17.Dxc4 La6 18.Db3 Pd3+ kost een kleine kwaliteit; 14.Lxa6 Lxa6 is een positioneel fiasco.
14…Pxd5 15.Ld2
Ha! Is de bedrieger bedrogen? Dat paard staat nog in en die toren ook! Maar Jan Willem heeft het onder controle. Niet voor niks zo lang in de denktank he!
15…Pdc7 16.Lxb4 Pxb4 17.Dd2 Pxd3+ 18.Dxd3 La6 19.Dd2 Da8
In ruil voor een kwaliteit heeft zwart lopers als scheermessen, de lange diagonaal voor de dame, wit kan niet rokeren, straks de b-lijn voor een toren. Anders nog iets, meneer? Ja, dat paard wordt zo ook nog naar betere velden gedirigeerd.
20.De3 Tb8 21.e5 Zet de deur voor het paard helemaal open. Het gaat hard nu.
21…Pd5 22.Dd2 Pb4 23.exd6 exd6 24.Dxd6 Op je sterfbed mag je alles eten…
24…Td8 25.Dxc5 Pd3+
0–1
4-0 voor En Passant en ik heb zo’n idee dat dit niet het laatste Wolgaatje van Jan Willem was…
Rond het middernachtelijk uur verlieten wij de speelzaal en gingen we de pijp uit.
Ja, naar de Rivierenwijk natuurlijk, want daar stond de auto. Door behoorlijk dichte mist reden we dankzij vakkundig stuurwerk bijna zonder obstakels naar het denksportcentrum, alwaar een uitzinnige menigte ons opving met bier en kippenvleugels.
Het bleef nog lang onrustig…
Tom Bottema heeft dit seizoen al twee competitiepartijen voor Sopsweps’29 gespeeld. Of heeft de beker daar niets mee te maken?
Tom speelde tegen Moira wel mee en Aran speelde KNSB-competitie namens HWP Haarlem, dus het zal allemaal wel volgens de regels gaan.