Caruana mist winst in moeilijk eindspel
In de zesde partij moest wereldkampioen Carlsen met wit tot het uiterste gaan om niet te verliezen. Na een rustig begin was hij vlak voor de tijdcontrole in de problemen gekomen en kwam hij uiteindelijk in een eindspel terecht van loper en twee pionnen tegen paard, loper en één pion. Wit had een vesting; echter geen makkelijke en na een fout had zwart de vesting kunnen kraken. Caruana zag het ook niet waarna wit alsnog de vesting kreeg. De stand na zes partijen is daarom nog steeds gelijk.
Voor het eerst deze match kwam het Russisch op het bord. Carlsen koos voor een rustige variant, tot ergernis van sommige schaakfans (“Ah nee! De2… Ik haak meteen af.”). De2 geldt dan ook als de slappe variant tegen het Russisch, vergelijkbaar met de ruilvariant tegen het Frans. Maar was het niet Kasparov die aantoonde dat die variant minder onschuldig is dan het lijkt? En dat geldt ook voor De2. Of nouja, de huidige wereldkampioen wist het niet zo goed aan te tonen. Dat kwam vooral omdat Caruana zich goed verdedigde en op het juiste moment actief werd met 21…c5. Carlsen had niet snel genoeg door dat hij niet de enige met een plan was en zwart kreeg het iniatief. Er bleven alleen lichte stukken op het bord, maar diverse pionnen van wit waren kwetsbaar. Uiteindelijk raakte wit d4 kwijt, won wel h5, maar lopers op c6 en c5 keken dreigend naar de witte koning op g2. Carlsen zag (ten onrechte) niets beter dan een afwikkeling waarbij hij a, b, f, g, h en loper tegen f, g, loper en paard kreeg. Drie pionnen voor een stuk dus, dat werd al snel twee, daarna één, maar wel met een witte vesting! Op één moment was het dat echter niet. 68…Lh4, mat in 38, zo meldde de Sesse de supercomputer! In de praktijk een kans van zo rond de één op vier dat zwart toevallig die zet doet. Caruana koos voor de drie uit vier. Op zet 80 remise! Zou het record van zetgemiddelde in een WK-match verbroken gaan worden?
Uit de persconferentie blijkt hoe moeilijk het eindspel is. Zelfs nadat de winst werd aangegeven begrepen de spelers (en journalisten) het nog niet echt.
Mooie persconferentie! Zinnige vragen en de spelers doen hun best om waar mogelijk een relevant antwoord te geven. De dialoog tussen Ian (Rogers?) en (vooral) Carlsen en Caruana is prachtig. Het blijft onvoorstelbaar wat die mannen direct na een partij, als er eerst een lading aan spanning van ze af valt, toch nog als concrete zetten en varianten weten te produceren, uit het hoofd, zonder naar het scherm te kijken. En ik vind Dan King een uitzonderlijk goede presentator, dagvoorzitter, gespreksleider, hoe je het noemen wilt. Deskundig (zelf ook een GM), goed ingevoerd, eloquent, en rondt vragen/antwoorden vlot af, wel met vaart maar zonder haast. Het helpt natuurlijk als Engels je moedertaal is, in een wereldje waar Engels de voertaal is, bij een evenement dat in London wordt gehouden, maar dan toch: knap werk!
Los daarvan – je zou het bijna vergeten: prachtig eindspel! Ik durfde aan het einde van de middag rond zet 20 na een Russische voorstelling niet te voorspellen dat ik een hele avond chess24 een boeiend gevecht zou gaan zitten volgen!
Het kostte mij grotendeels de fraaie overwinning van Oranje op Frankrijk… Ik bleef gekluisterd aan het commentaar op Chess.com en heb achteraf een mooie wedstrijd gemist….
Ik vond het ook een heel boeiend eindspel en het is leuk dat Dimitri de variant met mat geeft, die ik vaag ook als ontknoping zag. Maar toch een woord van kritiek op Carlsen. Waarom zo vroeg al in de partij de dames geruild? Dat werkt tegen iemand van het kaliber als Caruana echt niet, als je de witten stukken hebt. Ik ben altijd een groot fan van Carlsen geweest, maar dit valt me erg tegen.
In de analyse is vooral 70… Pg1 fantastisch, aangezien 71 Lg4 het paard onbeweeglijk maakt, dus een zet die iedere schaker van nature uitsluit. Hoe wit daarna in tempodwang wordt gebracht waardoor hij het paard weer vrij moet laten, is te vinden in de analyses op chess.com.
Even verder lezend op chess.com zie ik een tweet van Kasparov: ‘No human can willingly trap his own knight like that’…