Thomas Picev (BUL)
De weersomstandigheden zijn gelukkig een stuk beter dan de afgelopen dagen. We maakten van de gelegenheid gebruik om een lange strandwandeling te maken en dat deed ons goed. Lichaamsbeweging en frisse lucht. Nu het toernooi vordert, zie je bij sommigen en bij sommige ploegen de vermoeidheid toeslaan. Waar veel teams in het begin van het toernooi als collectief de eetzaal betraden, zie je nu steeds meer spelers alleen aan een tafeltje zwijgend het monotone voedsel naarbinnen werken. Bij ons valt dit tot nu toe mee. Tom ontbijt eerder dan de anderen om nog enkele uren te kunnen werken en Helmut slaapt iets langer om te kunnen herstellen van de vele hardloopkilometers die hij maakt.
We speelden gisteren tegen de landgenoten van Kennemer Combinatie en natuurlijk is het jammer om in zo’n toernooi een ploeg uit eigen land te treffen, maar de kans is reëel met zes Nederlandse ploegen (ook nog vijf Belgische) op een totaal van 66. Kennemer Combinatie speelt hier in een andere samenstelling dan in de KNSB-competitie, waardoor we op papier een vrij groot overwicht hadden. Dat zal op 1 februari wel anders zijn. De opdracht van de coach was duidelijk: de twee topborden neutraliseren en toeslaan op bord 3 tot en met 6.
In het vorige verslag liet ik van Tom enkel gemiste kansen zien en niet alle mooie zetten die daaraan voorafgingen en daarmee liet ik hem niet de eer toekomen die hij verdiende. Met zwart tegen Rob Duijn verliep alles min of meer volgens plan, hoewel ik er in het begin nog niet zo gerust op was.
Rob Duijn – Piceu
Hier stond ik naar de stelling te kijken en ik zag het een tikje somber in. Wit heeft een mooie voorsprong in ontwikkeling en zwart zit met een slechte loper op c8. Toms zet vond ik een mooie: 14… Kh8! Zwart wil e5 kunnen spelen waarna hij zijn loper kan bewegen en een mooie pion in het centrum heeft. Op wits 15. Dd6 kan nog net 15…Pg6 en na 16. Tad1 e5 heeft zwart zijn eerste doel bereikt.
De stelling is in evenwicht, maar het lijkt me iets makkelijker spelen voor zwart. Zijn plan is eenvoudig: Lg4, een toren naar d8, een paard naar f4 en dan dreigt er al het een en ander. De eenvoudigste zet voor wit is nu waarschijnlijk 17. Ph4, waarna zwart niets beter heeft dan 17…Pge7. In de partij volgde er 17. Dc5 Lg4 18. Ld5 Pf4 en nu is het al vervelend voor de witten. De beste zet is 19. Le4 en na 19…Da6 staat zwart prettiger. 19. h3 Lh5 20. Lxc6? was het verkeerde idee. De witte loper was een belangrijke verdediger en de zwakte op c6 kan niet goed aangevallen worden. 20…bxc6 21. Td6
Hier heeft zwart een prettige keuze. Zowel pakken op f3 als het gespeelde 21…Pxh3+ 22. Kh2 Da6 leidt tot winnend voordeel. Dat voordeel gaf onze topscoorder niet meer af en met 5 uit 5 begint een bordmedaille al voorzichtig te gloren aan de horizon. Je ziet voorbijgangers al bewonderend kijken naar onze captain, wat ook gebeurde in het HZ-toernooi van 2003. Tom won toen een furieuze aanvalspartij van Daniel Stellwagen en voor de Nederlandse teletekstredactie was het blijkbaar onbegrijpelijk dat een jonge Belg tot zoiets in staat was, zodat op Teletekst prijkte: Thomas Picev (BUL).
Glen doet ook nog mee voor een bordmedaille, maar ook voor een grootmeesternorm. Dan moest er wel gewonnen worden van Richard Duijn. De opening verliep naar wens. Niet direct omdat Glen die afsloot met groot voordeel, maar wel omdat hij in een type stelling terechtkwam waarin hijzelf zich als een vis in het water voelt, terwijl mijn indruk was dat Richard het allemaal maar niks vond. We komen erin bij zet 14
De Schampheleire – Richard Duijn
Ik zou zeggen dat deze stelling voor zwart bijna gelijk is, maar net niet helemaal gelijk. Wit heeft toch iets meer ruimte en zijn stukken zijn ook iets beter ontwikkeld. 14…Lb4?! leek me een slag in de lucht. Na het simpele 15. Tac1 heeft wit weer een stuk extra ontwikkeld, terwijl die van zwart wat losjes opgesteld staan. 15…De7 16. a3 en nu was het het best om terug te keren met de loper 16…Lc5. Nu ziet 17. Lxc5 (beter is 17. e5!) bxc5 er misschien niet zo mooi uit, maar ook wits pion op b2 kan zwak worden en bij ruimtenadeel is het vaak goed om stukken te ruilen. Het werd voor zwart heel moeilijk na 16…Lxc3 17. Txc3 Pe5 18. Tec1
Er dreigt een invasie over de zevende rij. 18…Tfc8? werkt niet vanwege 19. Txc8 Txc8 20. Dxa7 met pionwinst en een eenvoudig gewonnen stelling. Schade beperken met 18…De8 was relatief het best, hoewel ik me nauwelijks kan voorstellen dat zwart dit overleeft. In de partij ging het hard. 18…Tfb8 ? 19. Lf4! f6 20. Tc7 Dd6 21. Lxe5! fxe5 want op 21…Dxe5 volgt 22. Dd7 22. Td7 Df8 23. Tcc7 b5 24. Dd1 1-0
Vreselijk. Onze staartborden scoren geweldig en dat is ook niet zo’n grote verrassing, omdat ons team vrij homogeen is. Veel andere teams hebben een paar grootmeesters, maar ook een paar zwakkere spelers op de lagere borden. Bij het avondeten merkte ik op dat er bij ons tussen bord 1 en bord 6 maar zo’n 70 elopunten verschil zit, waarop Tom fijntjes antwoordde: ‘Ja, en dat wordt steeds minder’. En bedankt.
Ik voldeed aan de opdracht van de coach in een partij waarin er ogenschijnlijk weinig gebeurde, maar onder de oppervlakte zaten er hier en daar toch enkele subtiliteiten. De partij eindigde een tikje bijzonder
Leenhouts – Admiraal
In de livetransmissie was iets fout gegaan in de opening, waardoor de loper op e7 belandde in plaats van het gespeelde Ld6. Laat u dus niet foppen door de evaluaties die u daar ziet staan! Ik zag dat ik hier eeuwig schaak had, maar ik keek nog even of doorspelen met 18. cxb4 Txb4 19. b3 iets was, maar na 19…Pc6 heeft zwart geen enkel probleem. De opdracht van de coach indachtig speelde ik 18. Lxh6 gxh6 19. Dxh6 en nu is het eeuwig schaak na 19…f5 20. Dg6+ Kf8 21. Dh6+ Kg8 22. Dg6+ Kf8 23. Dh6+ Kg8 24. Dg6+ Kf8 25. Dh6+ Kg8 26. Dg6+ Kf8 27. Dh6+ Kg8 28. Dg6+ Kf8 29. Dh6+ Kg8 30. Dg6+ Kf8 ½-½
Een argeloze toeschouwer denkt bij het zien van deze ellendig lange reeks schaakjes wellicht dat er ooit iets voorgevallen is tussen Miguoel en mij, maar dat is geenszins het verhaal. In dit toernooi zijn remises voor zet 30 verboden, tenzij er sprake is van een zetherhaling. Miguoel claimde remise toen er drie keer dezelfde stelling op het bord verscheen, waarna de jonge, vrouwelijke arbiter erbij kwam. Zij gaf aan dat er twee opties waren: 1) we zouden op een ander bord ergens in de speelzaal de partij moeten reconstrueren om aan te tonen dat het daadwerkelijk een zetherhaling was, maar ze gaf erbij aan dat dit veel werk was en ze straalde uit dat ze dit liever niet had, of 2) we konden de zetten herhalen tot en met zet 30. Deze jongedame is al goed geharnast in de omgangsvormen van de European Chess Federation: er zijn veel regeltjes, maar het gaat erom ze creatief te interpreteren. We herhaalden uiteindelijk maar braaf de zetten tot we de handen mochten schudden.
Van Helmut zou ik graag eens een mooi fragment willen laten zien, maar de gelegenheid heeft zich nog niet helemaal aangediend. Tegen Ilias van der Lende werd het een correcte remise, waarbij Ilias op een bepaald moment wel op meer mocht hopen, maar meer dan hoop kon het niet echt worden.
Rein speelde een partij waar ik weinig van begreep. De Weense Variant van het Damegambiet is als een ruige rivier waarop men behoedzaam moet laveren en waarbij de kans groot is op een vroege verdrinking. Dat geldt wel voor beide kleuren, gelukkig. Rein en Esper deden dat een tijd lang beiden zeer secuur, tot Esper zijn eigen stelling overschatte
Verstraeten – Van Baar
Zoals gezegd, heeft zwart tot nu toe steeds de beste keuzes gemaakt. Hier zou een normaal einde van de partij geweest zijn om na 22…Tc1+ 23. Txc1 Db2+ 24. Ke2 Db2+ 25. Ke3 Dc1+ 26. Dd2 Dxd2+ 27. Kxd2 Kg7 en deze stelling moet zwart zonder al te grote problemen remise kunnen houden. 22…Dxh4? is een grote blunder. Wit wint op slag met 23. Dd6+ Kg7 24. Tg3+ Kh6 25. Th3 1-0
Thibaut kon met zwart zijn geliefde Benko-gambiet op het bord brengen, waarin hij uitstekende resultaten kan voorleggen. Hij pakte een klein voordeeltje en dat werd steeds iets groter
Mesman – Maenhout
Inmiddels staat zwart bijna gewonnen. De zwarte torens staan klaar om dood en verderf te zaaien over op de koningsvleugel, terwijl wit er weinig tegenover kan stellen. Zwart heeft geen haast en kan daarom 34…Lc8! spelen. Thibaut koos ongelukkigerwijs voor 34…Tg7? en na 35. Txa6 Db8 heeft wit opeens een pion buitgemaakt en zijn torens doen weer mee.
Nu zou een zet als 36. Ta8 of 36. Dh6 een gelijke stelling opleveren met remise als meest waarschijnlijke uitslag. Edwyn tastte mis: 36. Ta7? Txa7 37. Dxg4+ Kh8! en de winst was een kwestie van tijd.
Zo eindigde de match in een 5-1 overwinning en dat leidde uiteraard tot niets anders dan tevredenheid. In ronde 6 spelen we tegen een vrij sterke ploeg uit Oostenrijk met de mooie naam Raika Rapid Feffernitz. Die Oostenrijkers kunnen wel spelen met klanken! Ze hebben op 5 borden een groot overwicht, enkel op bord 6 zijn wij duidelijk sterker. Dat biedt weer perspectief.
Man van de dag was overigens Robert Ris die met zwart won van David Navara in een knappe, theoretische partij. Robert vierde zijn overwinning door een Fanta te bestellen en hij beantwoordde onze vragende blikken met de zin: ‘Ik ken mezelf’. Gevolgd door een bulderlach. Heerlijk!
| HWP Sas van Gent | Kennemer Combinatie | 5 | 1 |
| Koen Leenhouts (2424) | Miguoel Admiraal (2510) | ½ | ½ |
| Helmut Cardon (2398) | Ilias van der Lende (2408) | ½ | ½ |
| Rein Verstraeten (2379) | Esper van Baar (2176) | 1 | 0 |
| Thibaut Maenhout (2372) | Edwyn Mesman (2156) | 1 | 0 |
| Glen De Schampheleire (2359) | Richard Duijn (2220) | 1 | 0 |
| Tom Piceu (2352) | Rob Duijn (222) | 1 | 0 |
Afgezien dat de claim behandeld had moeten worden (een beetje schaker ziet met de notaties wel dat de claim correct is), had na 28.Dg6 ook niet doorgespeeld mogen worden: “9.6.De partij is remise als een of beide van de volgende punten aan de orde zijn:1 dezelfde stelling, zoals in 9.2.2 is tenminste vijf keer tot stand gekomen”.
In dit geval maakte het weinig uit, maar het gebrek aan schaak- en regelkennis bij de arbiters kan vervelende gevolgen hebben bij andere incidenten. Zie b.v. twitter.com/DavidHowellGM/status/1194378467590262785
Grappig! Waarschijnlijk hebben we vandaag dezelfde arbiter, dus als de gelegenheid zich voordoet, probeer ik het haar nog eens voor te leggen.
Dimitri, na de 27e zet van zwart was het al klaar!
Koen, wijs haar dan eerst op artikel 11.9: Een speler heeft het recht om van de arbiter uitleg te krijgen over bepaalde punten uit de Regels voor het Schaakspel.
En de 5 maal dezelfde stelling regel geeft je nog een voordeel: zij moet het onderzoek doen en jullie hoeven alleen te helpen!
(11.11 Beide spelers moeten de arbiter helpen indien een reconstructie vereist is, inclusief remiseclaims.
11.12 Het controleren van drie keer dezelfde stelling of de 50-zetten claim is een taak van de spelers, de arbiter houdt toezicht.)
Kom op, de spelers wilden remise en de arbiter vond het best. Moet er dan echt een bord in een andere zaal/kamer worden gezocht/opgezet, hele partij doorspelen, terwijl ondertussen in de speelzaal twee andere spelers vechtend op de vloer liggen omdat de arbiter niet aanwezig was om het conflict netjes op te lossen? Inderdaad creatief gehandeld van deze arbiter, en geheel volgens de regels. Zie de artikelen 12.2.2 (the arbiter shall act in the best interest of the competition) en 12.3 (the arbiter shall observe the games), die in dit geval duidelijk voorrang hebben, lijkt mij.
Ik zou nog navraag doen bij de arbiter. Toen ik haar nog eens de situatie schetste zij ze dat ze enkel het ‘proposal’ deed om de zetten tot zet 30 te herhalen; het was geen beslissing. Over die vijf keer dezelfde stelling was ze het (uiteraard) met jullie eens, maar waarom ze de partij niet beëindigde, werd me niet helemaal duidelijk. De schade was in dit geval inderdaad nihil, maar de kwaliteit van de arbiters op dit titeltoernooi vond ik in het algemeen van bedenkelijke kwaliteit. Dat lijkt me wel een kwalijke zaak.
Uiteraard bedoel ik ‘zei’, in plaats van ‘zij’.