Giri laat kansen liggen in derde ronde Carlsen Invitational
In zijn derde minimatch heeft Anish Giri weer verloren, ditmaal met 2.5-1.5 tegen Ian Nepomniachtchi. Er had meer in gezeten, maar door tijdnood liet onze landgenoot twee keer een half punt glippen. Hij staat nu samen met Alirez Firouzja onderaan met nul punten. Carlsen leidt na drie matches met acht punten (twee keer gewoon gewonnen, één keer via armageddon).
Giri had van tevoren niet al te hoge verwachtingen van dit toernooi. Niet alleen is rapid niet zijn specialiteit (hij heeft iets meer tijd nodig om te rekenen dan de andere topspelers) maar hij heeft ook relatief weinig ervaring met online schaken. Dat hij in de voorbereiding een match verloor tegen Jorden van Foreest zal ook niet goed geweest zijn voor zijn zelfvertrouwen. Vandaag was vooral het probleem dat hij trager was dan zijn tegenstander. Met minder dan een halve minuut op de klok worden blunders makkelijk gemaakt en dat bleek. De eerste partij werd een redelijk correcte remise. In de tweede partij kwam Anish (die tijdelijk bij zijn ouders logeert) in de problemen, maar na dameruil was er weinig meer aan de hand zolang hij maar zijn toren achter een vrije a-pion zou houden. Dat deed ie niet, hij moest zijn toren geven voor de a-pion en toen was het simpel voor de Rus.
Maar tijdens de derde partij waren de commentatoren blij, Giri zou gaan winnen!
Links het analysebord en de tijdsituatie, rechtsonder de stelling. Wit heeft een supersterke vrijpion op h6 en die is nog extra ook. Nepo speelde 34…Tc4 en Giri a tempo 35.Tb1? ipv 35.f3 met winst. Een zet later nog een fout en toen moest hij zelfs oppassen om niet te verliezen… Dat lukte, en in de laatste ronde kreeg hij met zwart nog een toreneindspel met een pion meer, maar zonder echte winstkansen. Weer remise en dus matchverlies.
Heeft u trouwens wel eens een supergrootmeester in 16 zetten zien verliezen? Hier de armageddonpartij tussen Ding en MVL:
Wel 16 zetten??
Gisteren Nakamura – Firouzja, 1-0 14 zetten.
Moskou 1935, Botwinnik – Spielmann, 1-0 12 zetten.
Dat waren geen 16 zetten. Het kan altijd minder of meer, het blijft redelijk uitzonderlijk, vooral de wijze waarop.
Botwinnik – Spielmann had ik niet paraat, maar Nakamura – Firouzja schoot wel meteen door mijn hoofd, waarschijnlijk omdat het één dag eerder gebeurde. Weliswaar geen armageddon, maar een reguliere rapid, maar toch. Bij deze partij vind ik het vooral wonderlijk dat het voortkomt uit een ruilvariant van het Slavisch die voorheen na zes zetten remise werd gegeven, waarbij zwart in de slotstand niet eens meer de gelegenheid heeft een toren op a1 weg te plukken.
In de theorieboeken uit de jaren 60 van Euwe, Pachman en Boleslawski geeft Spielmann na 11.Pf3 op, maar in Botwinniks ‘Meine 100 schönsten Partien von 1925-1970’ van 1980 denkt Spielmann na 12.gxf3 nog lang na alvorens zich gewonnen te geven.
Zapata – Anand 1-0, Biel 1988, 6 zetten. Maar Anand was toen nog niet echt een supergrootmeester. Karpov was dat beslist wel toen hij in 1993 in Wijk aan Zee in 12 zetten van Christiansen verloor. En Réti zette Tartakower in 1910 op de 11e zet mat.
Reti-Tartakower was een vrije partij, geen toernooipartij. Al speelden ze wel om een inzet, omgerekend naar de huidige waarde, van zo’n 50 euro.
Anand was toen hij in zes zetten verloor pas 18 jaar. Verder herinnerde dit me er aan dat ik een boek met 400 Kurzpartien had van A.Roisman. Daarin vond ik een partij tussen Lusgin en Joffe die 5 zetten duurde, omdat zwart op de zesde zet onherroepelijk zijn dame ging verliezen, als hij niet mat wilde gaan. Zwart gaf direct op, maar dit waren wel mindere goden. www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1243237
Hoewel mogelijk geen echte partij zie je chessgames.com/perl/chessgame?gid=1243036&comp=1 bij aanklikken van de spelersnamen ook door chessgames master game worden genoemd.
Er werd later beweerd dat Anand in die partij tegen Zapata op automatische piloot de partij Miles – Christiansen uit 1987 volgde. Deze partij (met daarin de afgrijselijke zet …Lf5??) was zonder bijkomende analyse in Informator afgedrukt en eindigde snel in een bloedeloze remise. Anand had deze partij in Informator gezien, er zelf niet bij nagedacht en was ervan uitgegaan dat hij op deze manier zonder al te veel problemen remise kon maken. Hij had zich echter niet gerealiseerd dat beide heren de remise op voorhand hadden afgesproken en zich dus niet al te veel aantrokken van de kwaliteit van hun zetten.
Of het waar is, weet ik niet (stond Informator echt zo hoog aangeschreven dat topgrootmeesters er zoveel vertrouwen in stelden?), maar het is in elk geval een leuk verhaal.
Hans Ree overkwam dit vreselijke met zwart in een partij tegen Petrosian. Opgave op de 8e zet in het Hoogovenstoernooi van 1971.
[pgn eo=t pd=https://www.schaaksite.nl/wp-content/uploads/2020/04/petrosian_ree_1971.pgn][/pgn]
Spielmann verloor in 1934 in Maribor met wit tegen de Tsjechische meester Rejfir een partij met die pionroof van de zwarte dame op b2. De analyse daarvan over de Panov variant van de Caro Kann werd gepubliceerd. Botwinnik las dat en had een weerlegging voorbereid.