Kandidatentoernooi ronde 9: Giri scoort volle punt
Het was een prachtige ronde voor Giri en daarmee uiteraard voor schaakminnend Nederland. Hij speelde de Catalaan. Het is een opening waar hij al mooie successen mee heeft geboekt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een fraaie overwinning op Grischuk (St. Louis 2015) en ook een subtiele overwinning op Topalov in hetzelfde jaar in Noorwegen.
Opperste concentratie (foto door Lennart Ootes)
Je vraagt jezelf onwillekeurig af of Wang Hao deze laatste partij kende. Want ook in de partij tegen Topalov speelde het witte koningspaard een dominante rol. Misschien niet? In ieder geval liet Wang Hao een kans voorbijgaan om het paard te ruilen. Maar daarover straks meer.
De Catalaan past prima bij de Giri’s stijl. Giri is technisch bijzonder sterk. Het grote voordeel van dit systeem is dat wit eigenlijk nauwelijks voordeel heeft, maar toch in staat is om het zwart lastig te maken. Zo ging het ook in deze partij.
Een eerste belangrijk moment kwam na de 13e zet van wit. Zwart speelde in de diagramstelling 13. Pa6.
Volgens Magnus Carlsen was het hier beter geweest om 13. … Lxf3 te spelen. Wit houdt dan in plaats van het paard een loper over. Die loper is een stuk minder sterk dan het paard, dat in de partij een prominente plek op e5 bezette.
Kort daarop volgde een op het eerste gezicht uitermate merkwaardig zetje van Giri. Vraagje: wat zou u in deze stelling spelen?
Zelf zou ik aan een torenzet denken, bijvoorbeeld iets als 16. Tfd1. Giri kwam op een heel ander idee en speelde 16. h3! Die zet bleek bijzonder diep. Het is uiteraard een iets minder diepe gedachte om gebruik te maken van de halfopen g-lijn, maar om de mogelijkheid van Kh2 te creëren, lijkt me toch getuigen van inzicht. In sommige varianten staat de koning namelijk beter op h2 dan ergens op de diagonaal a8-h1. Het is ook een nuttig wachtzetje. Wit houdt zijn kaarten aan de borst. Het leidt er toe dat zwart een wat ongelukkig plan kiest. Zie de volgende stelling:
Zwart heeft een op het eerste gezicht solide stelling. De vraag is een beetje: wat is een goed plan voor hem? Hij kan bijvoorbeeld een paard naar d5 of b4 spelen en de houding aannemen: vertel me maar wat je in de stelling wilt doen!
Gevecht met de klok? (foto door Lennart Ootes)
Wang Hao speelde hier 17. … c5?! Normaal is dit een thematische zet in de Catalaan, maar hier lijkt de zet me minder op zijn plaats. Zwart geeft het veld b5 uit handen en daardoor is de pion op a5 plotseling een aanvalsdoelwit.
Echt dramatisch was het allemaal nog niet. Maar wit was degene die druk uitoefende. De witte stelling was een stuk prettiger om te spelen dan de zwarte. Zwart verbruikte veel meer tijd en kwam daardoor extra onder druk te staan.
Op een gegeven moment had hij nog maar een minuut voor een stuk of tien zetten. Zoiets moet vroeg of laat misgaan en dat ging het ook. In onderstaande stelling ging hij in de fout.
27. … g6? is een flinke verzwakking van de koningsvleugel. Plotseling komen er tactische mogelijkheden op e6 en g6 in de stelling. Vanaf dat moment ging het rap bergafwaarts met zwart. Alhoewel? Giri liet hem toch nog bijna een keer glippen. Maar uiteindelijk deed de tijdnood zwart de das om. Samenvattend: een prima partij van Giri.
Alekseenko – Caruana ½ – ½
Het is zo’n partij waarvan je van te voren zegt: als Caruana het toernooi op zijn naam wil schrijven, dan moet hij deze partij winnen. Maar Alekseenko, hoewel de zwakste speler in het veld, is natuurlijk geen prutser. Hij had zich goed voorbereid en speelde aanvankelijk erg snel. Hij offerde een pion in een ‘langzame Italiaan’. Het leek allemaal veelbelovend, maar het viel toch wat tegen.
Commentator Magnus Carlsen stelde op de 16e zet een andere opzet voor wit voor. Met de lopers op de achterste lijn en een torenlift naar a3 en mogelijk later iets als Tg3. Alekseenko en ook Stockfish 13 waren het niet met de wereldkampioen eens.
Het lijkt er op dat Caruana op de 26e zet een goede voortzetting heeft gemist. Het siliconen monster stelt op dat moment voor om hebberig te zijn en pion a4 op te peuzelen. Zoals het nu ging, kwam er een eindspel op het bord. De heren kloven het tot op het bot af. Maar dat veranderde niets aan het resultaat.
De leider in het klassement (foto door Lennart Ootes)
Grischuk – Nepomniachtchi ½ – ½
Deze botsing draaide uit op een boeiend gevecht in een wat ongebruikelijke Grünfeld. Wit speelde 9. h3 in plaats van de veruit meest gespeelde zet 9. Le2. Na 14 zetten stond er een wat merkwaardige stelling op het bord. Maar uiteindelijk bleef de partij min of meer in evenwicht.
Er deed zich nog een interessant moment voor op de 26e zet. Zwart koos daar voor de veilige optie. Daarna kwam er een dubbel toren eindspel op het bord. Dat zoals wel vaker met dit soort eindspellen in remise eindigde.
Ding – Vachier-Lagrave ½ – ½
Maxime lijkt dit jaar niet in zijn beste doen. Hij verloor in de eerste ronde met zijn favoriete Najdorf en ook nu leek hij weer af te stevenen op een nederlaag. Uiteindelijk kwam hij er met een blauw remiseoog vanaf. Ik zou deze partij geen recht doen met enkele opmerkingen. Daarvoor is er te veel gebeurd. Dus laat ik de eer aan de lezer om er wat van te vinden.
De top van het klassement is dichter bij elkaar gekomen. Giri staat nog maar op een half puntje van de leider in het klassement. De man met de moeilijke naam leidt met 5,5 punt en daarachter volgen drie spelers met ieder 5 punten. Als niemand grote brokken maakt, geef ik Giri goede kansen. Hij verliest niet snel en ik vermoed dat enkele overwinningen al genoeg kunnen zijn om het toernooi te winnen. Maar zover is het nog lang niet.
Ik ben best wel positief over de kansen die ik Giri toedicht om uitdager te worden. Hij maakt een zeer goede indruk op mij, hij straalt iets uit wat hij eerder niet had. Is het zelfvertrouwen? In ieder geval wordt het bevestigd door zijn resultaten van de afgelopen tijd. Ook deze partij speelt hij zijn tegenstander met op het oog simpel gemak uit. Ondanks dat hij nog een halfje op de leider achterstaat is hij voor mij de favoriet nu.