Tata ronde 1: Jorden gaat gewoon door met winnen…
We zijn weer begonnen! Ons favoriete toernooi is weer van start gegaan. Kan het mooier dan vorig jaar, toen twee landgenoten de strijd domineerden? Ja, in ieder geval is er naast de Masters ook weer de Challengers. Dat zijn dus twee keer zoveel partijen en twee keer zoveel kans op mooie dingen. Laat die lijn zich doortrekken, dan zijn volgend jaar de amateurs ook weer van de partij. Het is nu al het tweede jaar dat ik de geur van erwtensoep alleen ruik als ik bij mijn broer en schoonzus op visite ga. Heel gek op erwtensoep ben ik niet, maar als ik het in de Moriaan ruik vind ik dat niet erg.
Masters
Gelijk interessante paringen in de eerste ronde. Jorden van Foreest tegen Nils Grandelius tegen wie hij vorig jaar zo fraai won in de laatste ronde. Andrey Esipenko met wit tegen Magnus Carlsen van wie hij vorig jaar op hardhandige wijze wist te winnen. Anish Giri tegen de jongeling Rameshbabu Praggnanandhaa uit India die, ik bereid u vast voor, de komende weken door mij en mijn schrijvende collega’s waarschijnlijk meestal “Pragg” genoemd zal worden. Niet uit gebrek aan respect, maar het is me een getuur naar die lettertjes om ze precies in de juiste volgorde aan het digitale papier toe te vertrouwen. Voorts nog meer mooie paringen, daarover straks meer.
Jorden van Foreest – Nils Grandelius
We beginnen uiteraard met de titelverdediger. Mooie rating heeft hij trouwens: 2702. We lezen wel eens over ratings die overeenkomen met iemands geboortejaar. Of iemands postcode. Welnu, het getal 2702 doet mij terugdenken aan mijn jeugd aan de Dorpsstraat in Bunschoten. In de jaren ’70 van de vorige eeuw bestonden telefoonnummers in Bunschoten uit vier cijfers. En welk nummer diende u te draaien om iemand in huize Vedder aan de lijn te krijgen? Precies! 2702!
Behalve een flashback naar de laatste ronde had deze partij nog een pikant tintje. Commentator Fiona wist te melden dat Jorden van Foreest voor het afgelopen WK in “Team Carlsen” terecht was gekomen ten koste van Nils Grandelius. Zou dat nog onderhuids meespelen?
Tot zover het geneuzel. Grandelius verdedigde zich deze keer niet met het Siciliaans, maar met 1…e5. Het werd dan ook wat minder gooi- en smijtwerk dan vorig jaar. Maar ook in de positionele varianten maken we Jorden niets meer wijs. Hij kreeg voordeel, liet dat een beetje versloffen, maar na een slordigheid van de Zweed werd het een winnend voordeel.
Anish Giri – Rameshbabu Praggnanandhaa
Anish offerde kort na de opening een pion en gezien het tijdverbruik leek dat geen voorbereide variant te zijn. Het zag er kansrijk uit, maar de kleine man uit India vond de beste verdediging, waarna de partij vrij vlot de remisehaven bereikte.
Magnus Carlsen haalde geen revanche voor zijn harde nederlaag van vorig haar tegen Andrey Esipenko. Het werd een snelle remise. Hij kreeg nog wel een vraag of hij nog naar 17…d4 had gekeken. De engines vonden die goed voor zwart. Uiteraard had hij daarnaar gekeken, maar hij zag geen winst. Het interview met Esipenko achteraf was wonderlijk. Ik meende duidelijk op de beelden te hebben waargenomen dat Carlsen remise aanbood, maar toen Esipenko gevraagd werd of hij degene was die remise aanbood of Carlsen zei hij dat hij degene was die remise had voorgesteld. Maar goed, lekker belangrijk…
Sergey Karjakin was opgelucht dat hij remise haalde tegen Fabiano Caruana. Hij kwam slecht uit de opening, maar was opgelucht dat hij 29…c5 kon spelen. En laat die zet nou net donkerrood gekleurd zijn op chessbomb! Hoe dan ook, Caruana strafte hem niet af en de partij eindigde in remise.
Wie van scherpe partijen houdt moet Dubov – Mamedyarov naspelen. Een scherpe pot waarin de zwartspeler mede dankzij het briljante 21…Lc5 een gewonnen stelling kreeg. Of Dubov zich zorgen maakte toen hij zo slecht stond. “No, life is good” aldus de kleine man met de spitse neus. Lekker relativerend. Mamedyarov vergooide zijn voordeel met 26…Td8 en terwijl de commentatoren naarstig naar mogelijkheden zochten in een nog altijd spannende stelling schudden beide spelers elkaar ineens de hand. Remise.
Jorden van Foreest krijgt aan kop gezelschap van Jan-Krzysztof Duda. De Pool versloeg de Hongaar Richard Rapport met een fraai positioneel pionoffer en zou wel eens een gevaarlijke klant kunnen zijn dit toernooi. Hij won de Worldcup niet voor niets he!
Ook Santosh Gujrahti Vidit meldt zich aan kop. Hij versloeg in de langste partij van de dag de Amerikaan Sam Shankland.
Challengers
Drie landgenoten strijden met elf anderen om promotie naar de Masters van 2023. De start was niet bemoedigend, hoewel, ze hadden alle drie zwart vandaag. Wie weet gaat het morgen beter.
Roven Vogel – Max Warmerdam
Twee schakers die een paar jaar geleden nog in het amateurtoernooi speelden. U weet wel, die grote zaal vol schakers. Inmiddels zijn ze allebei grootmeester en mogen ze zich met de grote mannen meten. De Duitser pakte de zaken heel voorzichtig aan en gaf ondertussen onze Max geen enkele kans op voordeel. Het werd remise na slechts 24 zetjes…
Arjun Erigaisi – Lucas van Foreest
De twintigjarige Lucas stond even ontzettend goed tegen zijn achttienjarige opponent, die al op veertienjarige leeftijd de grootmeestertitel bemachtigde. Echter, het voordeel verdween nadat Lucas zich zijn fraaie loperpaar liet afnemen. Het werd uiteindelijk remise.
Jonas Buhl Bjerre – Erwin l’Ami
“Life is good” zo citeerde ik eerder in dit artikel grootmeester Daniil Dubov. En ik denk dat Erwin l’Ami ook wel in staat is zo te relativeren. Hij zal vooral blij zijn dat hij weer achter het bord kan zitten. Tegen Jonas Buhl Bjerre, een Deentje van zeventien, kwam hij na een min of meer afgedwongen kwaliteitsoffer geleidelijk in het voordeel, maar na enkele positionele miskleunen ging het voordeel naar Denemarken.
Behalve voor de Nederlanders was het ook voor de allerjongsten een slechte dag. De rijzende sterren Daniel Dardha (16) uit België en Marc Andria Maurizzi (14) uit Frankrijk leden ook een nederlaag en vergezellen samen met de Chinese Jiner Zhu Erwin l’Ami op de laatste plaats.
De eerste koplopers bij de Challengers zijn Jonas Buhl Bjerre, Volodar Murzin, Surya Shekhar Ganguly en Polina Shuvalova.
Morgen Carlsen – Giri! Ik kan bijna niet wachten…
Na een goede kijf (of is het kift?) is het tijd voor de tussenstand na ronde 1,
door mij in elkaar geknutseld in mijn accessdb en mijn eigen SonnenBerg tiebreaksysteem
die gebaseerd is op de positie (die vooraf bepaald is door de fiderating) van de
plaatsingslijst, met als gevolg dat een ieder die een resultaat heeft behaald een
unieke SB-score heeft.
In elkaar geknutseld? Zo is Thibault Duplessis ook begonnen. Hij heeft het toen
lichess.org genoemd, en de rest is geschiedenis.
Zo zien we dat Andrey Esipenko op de 4e plaats staat omdat hij remise heeft gespeeld
tegen de hoogste in rang Magnus Carlsen. Zijn remise telt dus het zwaarst,
heeft dus de laagste SB.
JVF, Duda en Vidit staan op tatasteelchess.com/standings/ op 1,2 en 3 en op
www.chessbomb.com/arena/2022-tata-steel-chess-tournament-masters op 3, 1 en 2,
terwijl ze alle 3 een SB-score van 0 hebben. Bij mij staat Duda op 1 met een SB-score van 12,
hij had de zwaarste tegenstander.
Tussen haakjes achter de naam de positie op de plaatsingslijst.
Zo zien we op enig moment heel goed wie de onderpresteerders en de bovenpresteerders zijn.
De onderpresteerders zijn Carlsen en Giri (8 paatsen te laag),
de bovenpresteerders zijn JVF en Praggna (8 plaatsen hoger dan verwacht).
Een tekortkoming van mijn tussenstandmethode is dat er voor de 3 laagst geklasseerde spelers
geen SB-score beschikbaar is, zoals onder is te zien. Wie staat er op de allerlaatste plaats,
wie op de een-na-onderste en wie op de twee-na-onderste. Je kunt je natuurlijk afvragen of er
uberhaupt iemand in ge-interesseerd is dat te weten. Nu ik er zo over nadenk, denk ik,
dat dat er ongeveer 3 zullen zijn.
In de ChessBombRanglijst zien we dat ChessBomb helemaal geen uitspraak durft te doen wie er nu
2e, 3e, 5e t/m 11e, 13e en 14e staat. Ze zeggen gewoon tegen 8 mensen “je staat 3e”.
Maar is dat niet een soort van emotionele foltering? Ofwel spelen met de gevoelens van de spelers.
Gisteren is er een speler die een Himmelhoch jauchzend ervaring doormaakt en zijn moeder belt
dat hij 3e staat. Grote kans dat hij vandaag een zum tode betrübt ervaring doormaakt en
zichzelf terugvindt op de 10e plaats. Was het niet beter geweest dat deze speler gisteren
gewoon op de 11e plaats stond. Dan had deze speler tegen zichzelf kunnen zeggen:
toernooi is voorbij, veel dieper kan ik niet zakken, ik kan nu alleen nog maar stijgen.
Na vandaag 10e plaats, mooi!, ik heb de stijgende lijn ingezet.
In de TataSteelRanglijst zien we dat TataSteel het nog bonter maakt. Ze hebben veel meer data (Rating,TPR)
tot hun beschikking maar ze doen er niets mee. Een voorbeeld: Giri zou onder Episenko moeten staan,
zowel op Rating als op TPR. Waarom staat Giri 8e? vraag je je dan af. Is dat uit coulance omdat ie
Nederlander is, of is dat vanwege zijn schatje van een vriendin?
We zien dat elke methode zijn tekortkoming(en) heeft.
Als ik het voor het zeggen had dan zou ik de
Ayacucho’s Geavanceerde Geintegreerde SonnenBerg Ranglijstbepaling Systeem (AGGSBRS) kiezen.
Welke zou u kiezen?
Ik kies voor de tweede: Duda, van Foreest en Vidit staan gedeeld 1e met 1 punt, Grandelius, Rapport en Shankland staan gedeeld 12e met 0, de andere deelnemers staan gedeeld 4e met 0,5 punt. Ieder (half) punt weegt even zwaar en verdere rekenexercities doen niet ter zake.