Een Coronapuntje… 

KNSB-competitie 13 maart 2022 18:32 Richard Vedder 6

Sinds 24 februari jongstleden wordt het nieuws niet meer gedomineerd door Corona. Tanks en bommen hebben de cijfers over besmettingen, sterfgevallen en ziekenhuisopnames naar de achtergrond verdreven. Maar Corona is er nog wel degelijk, want wie positief test wordt nog immer geacht thuis te blijven. Dat is dan knap vervelend als je teamleider bent van een schaakteam en op zaterdagochtend meldt een van jouw teamgenoten dat hij positief getest heeft. Het overkwam de teamleider van Zuid Limburg. Niemand werd bereid gevonden om op het allerlaatste moment nog als invaller de reis naar Bunschoten-Spakenburg te maken en dus kwamen ze slechts met negen spelers aan. 

Buitengewoon sportief was wel dat ze dit vooraf aan ons bekend maakten. Rekening houdend met het feit dat aan het lege zesde bord wellicht iemand zou moeten plaatsnemen die dan voor niks een lange reis heeft gemaakt. Want ja, de meeste spelers van En Passant maken ook voor een thuiswedstrijd nog een aardige reis. Zuid Limburg meldde het dus en ze vonden het niet erg dat wij onze opstelling zouden aanpassen aan deze omstandigheden. Dat kwam mij eigenlijk wel goed uit, want bij afwezigheid van Guido de Romph was ik weer eens tot teamleider gebombardeerd. En de beslommeringen die daarbij komen kijken willen nog wel eens afleiden van de eigen partij en dus kwam ik op het snode idee om mijn plekje aan het negende bord in te ruilen voor een plaats op bord zes. Wel even het beoogde slachtoffer geraadpleegd, maar Jan Willem van de Griendt, die op bord zes was voorzien, had geen bezwaar. “Ik heb toch niks voorbereid” grijnsde hij. En dus… 

Richard Vedder – NO 1-0 

Na een zet of drie had Jan Willem al spijt van voornoemde ruil, want Oscar Lemmers trakteerde hem op de afruilvariant van het Frans. Wordt dat een middag afzien in een gelijke stelling? Neen, het werd een niemendalletje uit de categorie “Vleesch noch Visch” en na negentien zetjes meldden beide heren zich aan de bar. Wel wonderlijk dat ze nog een uur nodig hadden om die partij te analyseren! 

De afdeling halfjes. Links Jan Willem, daarnaast Henk tegen Fabian Miesen 

Henk Vedder heeft een enerverende week achter de rug. De vorige zaterdag halsoverkop met echtgenote Vera en broer Marcel naar de Pools-Oekraïense grens gereden omdat enkele leden van zijn schoonfamilie daarheen zouden komen vanuit Kyiv. Tien uur gewacht aan de grens in de kou en na de hereniging meteen weer koers naar Nederland. Al met al 51 uur onderweg geweest. Hartverwarmend is wel de hoeveelheid hulp die ze van alle kanten aangeboden krijgen. Matrassen, kleding, douchespullen en weet ik al niet meer. Zaterdag kwam er totaal onverwachts nog weer wat bij dankzij de dienstdoend barvrouw: “Ik heb nog wel een rollator op zolder liggen. Kom maandag maar halen!” En zo is schoonpa vanaf maandag ook weer een stukje mobieler. 

Ivan Sokolov informeerde vooraf bij mij of ik wist hoe sterk zijn tegenstander was. Nu wist ik zeker dat ik dat forse postuur eerder heb gezien, maar hoe, wanneer of hoe sterk… ik kon Ivan niet wijzer maken dan hij al was. Broer Henk wist het wel, zo zei hij me na afloop. Ooit zat Michael Buscher bij de tegenstanders in een Europacupwedstrijd. Hij won een theoretisch remise-eindspel tegen een getalenteerde clubgenoot van ons omdat die van ons (we bedekken zijn naam met de mantel der liefde) de zesderijverdediging in het toreneindspel destijds nog niet onder de knie had. 

Die van de opening van Ivan Sokolov 

Dat betekende een 3-1 voorsprong en nog een paar mooie stellingen te gaan. Wat kan er nog fout gaan? Nou, genoeg. Zo hield aan het eerste bord het livebord ermee op vlak voordat Ruud Janssen een knoeperd van een blunder maakte.  

Niet veel later eindigde een spectaculair potje op het vierde bord in remise… 

Friso linksvoor, verderop een zeldzaam mondkapje  

Valentin Buckels klaagde steen en been na afloop. “Meestal sta ik goed en dan verlies ik of ik sta slecht en dan win ik; nu heb ik helemaal een slechte partij gespeeld”. Hij is een van de laatsten die het mondkapje nog gebruiken. De hele partij lang. 

Gabor Papp 

Daarmee werd het 3,5-3,5 en leek het nog even spannend te worden. Geruststellend voor ons was wel dat we op de alle drie de resterende borden beter meenden te staan. En Gabor Papp zette ons dan weer vrij vlot op voorsprong. Mijn ex-teamgenoot Ivo Wantola hield lang gelijke tred, maar moest toch het onderspit delven… 

Het zijn pittige tijden voor Michael Feygin. Zijn geboorteland ligt onder vuur en Charkiv, de stad waar zijn moeder woont, is grotendeels in puin geschoten. Extra zorgwekkend is dat hij al een paar dagen geen contact meer kan krijgen met haar. Die onzekerheid is zwaar klote. Excusez le mot. Ik had een kort gesprekje na afloop met Michael en hij kreeg meteen betraande ogen. Een onzinnige oorlog. Kan iemand die Poetin nog tot rede brengen? 

Michael Feygin 

Het gaat uitstekend met de verkoop van “Chess Buccaneer” want Manuel Bosboom zei dat Peter Boel zei dat er een tweede druk aan komt! En Passants voorraadje is ook weer geslonken, want afgelopen weekend gingen er weer drie exemplaren over de denkbeeldige toonbank. Zelfs Beat the Masters werd nog een paar keer verkocht, maar dat terzijde… 

Bij een 5-4 voorsprong was Manuel nog bezig en hij speelde tegen Ruud van Meegen. Dat is vaker gebeurd. Om uw geheugen even op te frissen: zie dit verslag. Toen ging het niet goed en werd het 5-5. Deze keer ging het beter. Ogenschijnlijk had Manuel lange tijd een iets betere stelling, maar heel serieus in gevaar is de zwartspeler niet geweest. 

Daarmee werd het een magere 5,5-4,5 overwinning voor En Passant en kwam het Coronapuntje goed van pas.