Een boek over Frans…
Nee, niet meteen weglopen! Ik bespreek hier geen openingsboek, maar een boek over Frans Konings. Een bekendheid in het Utrechtse en Tilburgse schaakleven, maar ook regelmatig te zien geweest in allerlei toernooien zoals Wijk aan Zee en Hoogeveen. Een joviale kerel, altijd goedgemutst, FM, 52 jaar oud.
Wordt hij 53? Dan zal hij de kerst moeten halen en dat is maar zeer de vraag. Frans is ziek. Maagkanker.
Toen dat bericht in maart de schaakwereld insijpelde smeedden twee van zijn beste schaakvrienden, Bram van den Berg en Jan Jaap Janse, een plan. We gaan een boek samenstellen over Frans, want dat is een leven vol verhalen. En we gaan er vaart achter zetten, zodat Frans het boek zelf ook nog kan lezen. En dat kan, want gisteravond werd het boek gepresenteerd op de clubavond van SG King in Tilburg.
Jan Jaap of Bram, ik weet even niet meer wie, vertelde me dat ongeveer 100 schakers op de hoogte waren van het plan om dit boek te schrijven. Een ieder werd op het hart gedrukt dit niet tegen Frans te zeggen, het moest een verrassing worden. En dat werd het! Frans werd vroeg naar de clubavond gelokt omdat hij benoemd zou gaan worden tot erelid. Het eerste erelid van de nog jonge club SG King. Een clubavond met Frans is zo anders als een clubavond zonder Frans. Zijn aanwezigheid zorgt voor sfeer, gezelligheid, goede gesprekken. Van dat erelidmaatschap was Frans overigens op de hoogte en dat was dan ook de reden dat hij en zijn vrouw Anita zo keurig op tijd op de clubavond waren. Groot was echter zijn verrassing toen bleek dat dat erelidmaatschap maar bijzaak was. Een lokkertje zodat hij aanwezig kon zijn bij de presentatie van een boek vol verhalen. Verhalen over hemzelf.
Verrassing!! In de ene hand een stapeltje boeken, in de andere hand een koning vanwege het erelidmaatschap. (foto René Olthof)
En na die plichtpleging natuurlijk gewoon snelschaken.
De clubavond van SG King was nog nooit zo druk bezocht als gisteren. Natuurlijk om een avondje te snelschaken, maar velen waren er ook voor Frans.
Drukke clubavond…
Het boek dan. Ik heb het nog niet gelezen, maar ik kan u nu al zeggen dat het een aanrader is. Prachtig vormgegeven, een schitterende coverfoto en het is, ik citeer Jan Jaap: “een dik, afwisselend en soms ontroerend boek.”
Een beetje bladerend door de inhoud zie ik dat het eigenlijk uit vier delen bestaat: De Utrechtse jaren, de Tilburgse jaren, bridge- en andere kaartspellen en een schaakhoekje. Het dankwoord staat op pagina 283, met andere woorden: u krijgt veel waar voor uw geld. De verhalen zijn door veel van Frans’ vrienden geschreven. Schakers, bridgers en wie weet wie nog meer.
Over geld gesproken… Het boek kost twee tientjes. Dat is geen geld, kan ik u zeggen. En het mooie is dat de opbrengst helemaal naar #schakentegenkanker gaat. De drukkosten zijn gesponsord, dus iedere cent die u voor dat boek overheeft wordt besteed aan de bestrijding van die verdomde kutziekte.
Voor meer informatie, bestelling of misschien wel een bankrekening waarop u een donatie kunt overmaken als u het boek niet hoeft, verwijs ik u naar eenboekvoorfrans@gmail.com. Achter dat e-mailadres zit Bram van den Berg. Die deugt, u kunt gerust een bestelling doen!
De foto’s zijn, op de eerste na, gemaakt door René Olthof, waarvoor mijn hartelijke dank!
Ha Richard,
Omslag van het boek gaat veel leesplezier beloven! Ik kon er gisteren helaas niet bij zijn, maar als het goed is krijg ik maandag een exemplaar.
De aanleiding is buitengewoon triest en treurig, maar het bijdragen aan dit boek over een periode die ik toch ook al weer 30 jaar gelee achter me had laten liggen, heeft toch een hoop leuke herinneringen naar boven gehaald.
Ik ben heel benieuwd naar de rest van het boek!
Groet, Lukas
Ha Lukas,
Er staan echt leuke stukken in. Ik had me voorgenomen het boek niet aan te raken en volgende week mee te nemen naar Frankrijk als vakantie-leesvoer maar het is verrekte lastig om eraf te blijven.
Wat een vreselijk nieuws. Ik heb Frans de laatste jaren niet meer gezien, doordat ik niet meer aan bordschaak doe.
Daarvóór ken ik hem tientallen jaren als een joviale, altijd vrolijke en vriendelijke man. Welk een onheil treft hem toch…
Overigens een groot compliment aan de heren v.d. Berg en Driewerf J. voor het in elkaar ‘stampen’ van dit fraaie boekske! Een stukkie aanleveren is een kleine moeite, maar het regelen en weet ik veel wat nog meer, verdient een groot compliment. Ik hoop dat eenieder het met veel plezier zal lezen.
Ik heb nu in de kast op het ‘schaakplankje, De Dikke staan, wat onbeduidende openingsboekjes, het jubileumboek van Paul Keres, nog wat van Ree, en straks dus ook naast de Dikke, deze.
Wat een vervelend nieuws over Frans. Geweldig om te zien hoe de vrienden dit opgepakt hebben om iets moois voor Frans te maken. Op de foto zie je ook de verbaasde blik van Frans. Waardering alom!
Vrijdagavond 11 uur mailtje aan Bram (je neemt toch wel wat boeken mee?) zaterdagmorgen lag het op mijn tafel. 2 minuten later was het bijna weg: mijn clubgenoot had het al in zijn hand en presenteerde mij 20 euro. Mooi niet, bij Bram moet je zijn.
Frans zei het me die middag zelf al: Arno, jij gaat heel veel herkennen. Klopt helemaal.
Naast mijn grote waardering voor Bram, Jan Jaap en alle anderen ook respect voor Richards zelfbeheersing. Of misschien leest hij het nu in Frankrijk voor de tweede keer.
Frans is vanmorgen om 11:30 uur in het bijzijn van zijn familie overleden…
Een bijzondere man is niet meer.
Gisteren met de heren Jan Jaap, Bart en Cili in cafe Jan Primus nog tal van herinneringen opgehaald uit de oude Ledig Erf tijd en Zeven Steegjes tijd van Paul Keres. Goed ook om daar te horen dat de extra tijd die Frans als het ware met zijn zware maar uitzichtloze behandeling heeft gekregen, nog goed heeft kunnen besteden met o.a. deelname aan een schaaktoernooi in Hoogeveen.
Het zal even goed stil zijn in het Theseus en al die andere spelletjeshonken in Tilburg en omstreken. De periode ’88 tot ongeveer 2005 hebben we natuurlijk reeds lang geleden afgesloten, en ook het schaakcafe Ledig Erf is niet meer, maar het blijft een mooie periode om op terug te kijken. We hebben gisteren nog even stilgestaan bij dat gezicht van jou Frans toen ergens eind jaren 90 v.d. Stricht Gurevich in een Weense aanval van de Pirc opening versloeg. Het leek alsof jouw wereld even instortte ( kenmerkende handen in het haar vergezeld van veel ach en wee geluiden), maar na 15 witbier ging het gelukkig ook wel weer.
De heren Bram en Jan Jaap (en wellicht ben ik nog iemand vergeten) worden bedankt voor het letterlijk uit de grond stampen van dat schitterende boekske afgelopen voorjaar.
Mijn deelneming aan Anita en de kinderen.
Als er ergens een spelletjes-hiernamaals is Frans, treffen we elkaar daar ter zijner tijd.
De dag die je wist dat zou gaan komen. Ik word er stil van. Sterkte toegewenst aan iedereen die Frans lief had.