Ding Liren wereldkampioen na rapidtiebreak
Voor het eerst in de geschiedenis is er een Chinese wereldkampioen schaken. In een zeer spannende tiebreakmatch won Ding Liren met 2.5-1.5 van Yan Nepomniachtchi door de laatste rapidpartij te winnen. In de match kregen beide spelers kansen, maar het iniatief leek toch iets meer bij Nepo te liggen omdat hij vaak een grote tijdsvoorsprong had. Dat was ook in de vierde partij het geval, maar Ding ontweek met weinig tijd op de klok een zetherhaling en dat betaalde zich uit.
De eerste partij was al meteen heel boeiend. Ding speelde weer iets ogenschijnlijk onschuldigs (3.c3) maar kreeg een heel goede stelling met een paard op d6. Door een fout gaf hij het voordeel weg en moest hij zelfs nog oppassen. Dat deed hij en de partij eindigde in eeuwig schaak.
In de tweede partij kreeg Nepo met wit voordeel in een Spaanse partij. Hij had echter stukken (en pionnen) op het bord moeten houden in plaats van af te wikkelen naar een eindspel: dat bleek namelijk makkelijk remise te houden door zwart.
In de derde partij speelde Ding eindelijk Catalaans, of eigenlijk iets Catalaans-achtig. Hij kreeg de typische druk op b7 en won die pion ook, maar dankzij ongelijke lopers hield zwart het makkelijk remise.
En dan de vierde partij, drama o drama! Weer Spaans met d3, dezelfde variant als twee partijen eerder. Dit keer ging het echter minder lekker voor wit, die met een passieve loper op b1 opgescheept zat. Zwart loste dat probleem voor hem op en op één moment miste wit een goede kans. Daarna leek het remise te worden, wit probeerde het nog even met een pionoffer, ging toch maar voor remise met eeuwig schaak. Maar Ding speelde ondanks de ongunstige kloksituatie op winst! De computer gaf nog steeds 0.00 aan, maar voor wit waren de goede zetten moeilijker te vinden. Zwart kwam gewonnen te staan, wit kreeg alsnog een kans om remise te maken maar met een seconde of 20 op de klok was dat te moeilijk en hij kreeg geen nieuwe kans. Ding voor het eerst op voorsprong in de match en meteen kampioen!
Frustratie en teleurstelling bij Nepo een zet voordat hij opgeeft
In de persconferentie werd aan Nepo gevraagd of hij met de kennis van nu anders had gedaan in de match. “Meer partijen winnen, minder partijen verliezen” was zijn antwoord. Maar hij zal vooral terugdenken aan zijn laatste twee zwartpartijen. In de twaalfde partij gaf hij winnend voordeel weg en verloor hij nog. In de veertiende partij had hij met een niet al te moeilijke zet kunnen winnen en werd het remise. Twee matchpoints gemist, zeg maar (bij de eerste zou hij twee punten voorgestaan hebben met twee partijen te gaan). Maar wie weet krijgt hij nog een derde kans op de wereldtitel. En Ding? “Ik heb gewonnen, dus nergens spijt van.”
De man die niet meer wereldkampioen is was er snel bij om de nieuwe kampioen te feliciteren:
Self-pinning for immortality. Congrats Ding!! t.co/pswA5g6bz9
— Magnus Carlsen (@MagnusCarlsen) April 30, 2023
Dank voor de verslagen, ook deze laatste weer heel uitvoerig en snel! En wat mij betreft chapeau voor beide spelers, die reclame hebben gemaakt voor het schaken.
Nepo had goede kansen om de tweekamp te winnen, maar ik vind Ding de grote verrassing van deze match. Tot en met de laatste partij nam hij risico’s en zocht hij de aanval. Zelfs zijn voorbereiding was gedurfd met Rapport als secondant in plaats van een team van 6 Chinese topgrootmeesters…
Verdient hij niet wat meer credit?
De verslaggeving lijkt inderdaad iets meer naar Nepo te neigen. Maar wat een vechter is die Ding! En als je wint is het altijd verdiend, had de tegenstander maar betere zetten moeten doen.
Nog meer credit dan de hoogste titel in het schaken? Maar de kritieke momenten van de match zijn naast het gedurfde Tg6 van Ding in de vierde rapidpartij toch de twee gemiste matchpoints van Nepo lijkt me.
Mee eens dat Nepo op belangrijke momenten grote kansen miste. De 7e matchpartij kreeg hij wel cadeau, lijkt me, omdat Ding zijn zenuwen niet de baas was.
Dat was inderdaad ook ’n kritiek moment!
Ding heeft voor die 12e partij ook al 2 of 3 keer gewonnen gestaan in een partij en dat het toch nog remise werd. Je moet wel naar alle 14 partijen kijken en niet alleen maar naar de laatste paar…
Dat waren geen matchpoints.
Je spreekt over “de kritieke momenten van de match” en niet over matchpoints. Als de gemiste winstkansen van Nepo kritieke momenten zijn dan zijn die van Ding dat ook.
Kritieke momenten zijn er in heel de match en niet alleen op het einde…
Het is maar net hoe je kritieke momenten definieert. Er zijn behoorlijk veel momenten in de match aan te wijzen die tot een ander resultaat in een partij hadden kunnen leiden. De fouten en gemiste kansen van Ding waren uiteindelijk niet van doorslaggevend belang, want hij heeft gewonnen. Die van Nepo bleken uiteindelijk de kritiek momenten te zijn, maar dat had dus ook andersom kunnen zijn…
Wat een match was dat. Ding Liren wereldkampioen. Morgen zal een beetje leeg voelen na alles wat wij schakers met Nepo en Ding beleefd hebben.
Dramatisch en heroïsch was het. En juist op het moment dat we hier getuige van zijn, zetten de kranten hun herauten (Ligterink, Pam en Ree) op straat die hier eloquent voor het grote publiek kond van hadden kunnen doen.
Onbegrijpelijk.
Wat we nu hebben is de nederigste wereldkampioen ooit. Voor hem, Ding Liren, is ons spel hoog boven hem verheven. Eigenlijk ontzettend mooi in een tijd dat iedere haan koning kraait.
Heel treffend samengevat Wim! Ik ben ’t helemaal met je eens.
Gelukkig hebben we tegenwoordig de verslaggeving op schaaksite, bravo! Ik vond het niveau van de rapidpartijen bijna hoger dan de partijen met regulier tempo, er werden zo op het oog minder grote fouten gemaakt zo leek me. Ding heeft het zeker verdiend: stalen zenuwen door met 1 minuut op de klok niet gemakzuchtig eeuwig schaak te accepteren maar all in te gaan. Ik heb wel met de lijkbleke Nepo te doen: bijzonder sterke schaker maar als wereldkampioen moet je wel een sterk zenuwstelsel hebben. Dat was ook niet van de sterkste eigenschappen van Timman.
Wat ook zo mooi was: veel verschillende openingen. Ik herinner me dat dat bij Caruana / Carlsen niet zo was. Dit was elke keer dat Ding wit had weer een verrassing. Overigens werd er soms op Chess.com wel hard geoordeeld over “fouten”. Dus dat waren dan zetten waar geen mens voor ons computerschaaktijdperk ook maar een fout in had gezien. Maar zo’n op en neer vliegende evaluatiebar is op zich wel leuk. Als toeschouwer zie je wat de spelers niet weten. heel apart!
Die kritiek op fouten is mateloos irritant. Ga zelf een keer achter het bord zitten zou ik zeggen.
Daar ben ik het van harte mee eens! Als je in een partij zelf een zet moet bedenken is het moeilijk. Zeker als er dan grote belangen op het spel staan. De beste stuurlui staan aan wal, lekker ontspannen met hulptroepen als andere schakers, een bord om te proberen/analyseren en computers.
Ik heb het ook meegemaakt in de KNSB competitie. De laatste partij aan het spelen en de uitslag van het bord is bepalend voor het resultaat. Ben je net klaar en de eerste commentaren komen al. Er zijn dan ook figuren die doodleuk zeggen, volgens Stockfish was die zet niet goed! Dus publiek dat kijkt met behulp van hun telefoon. Hopelijk niet in de speelzaal.
Wel leuk hoor dat op alle niveau’s, dus ook bij de WK-match, sprake is van betere en mindere zetten en fouten. Heb er ook totaal geen moeite mee als over die zetten geoordeeld wordt (al dan niet met hulp van programma’s) en meestentijds blijft het daar in mijn beleving ook wel bij. Veroordelingen en verwijten zijn andere koek, maar zo ver reikt het toch meestal niet?