Bijltjesdag in Groningen!
In ronde vijf viel er slechts één remise te noteren aan de hoogste zeven borden. En dat gebeurde gek genoeg in de partij Nick Maatman – Dimitri Reinderman, waar remise al snel de minst waarschijnlijke uitslag leek. Er kwam bij mij een oude herinnering boven toen ik die partij volgde. Lang geleden wijdde ik eens een clubbladartikel aan overstekende torens. Aanleiding was een potje dat ik had gewonnen in de Duitse competitie. In ruil voor wat Duitse marken (ja, het is lang geleden) produceerde ik de ene keer een flutpartij en een andere keer won ik partijtjes zoals deze…
Stelling na de 33e zet van wit in de partij J. Hülsewig – R. Vedder. Ik deed 33…Th1+ en wit gaf het op. Ik had een boekje thuis waarin een paar partijen stonden die ook met zo’n overstekende toren werden beslist, ik woon toevallig ook nog op een steenworp afstand van de mooiste kerktoren van Nederland en voilà! Voer voor een clubbladartikel.
Maar, beste Richard, vind je het nu echt nodig om in een verslag over het toernooi in Groningen te gaan zitten opscheppen over een oud potje van jezelf? Die combinatie is toch hartstikke simpel? Dat ziet iedereen! Ha! Nee dus! Want wat gebeurde er in de partij Maatman – Reinderman?
Stelling nadat Dimitri net met 16…Df7 dameruil heeft aangeboden. Daar ging Nick uiteraard niet op in. Dameruil doe je niet als je zo’n lekkere pion op d6 kunt snacken! En zo geschiedde… Maar, waarde lezer, had Nick hier niet een iets beter alternatief? Juist! Een overstekende toren! Voor en na dit moment gebeurde er overigens nog veel meer spectaculairs, dus hieronder een iets uitgebreidere bespreking
De partij Buckels – Reinderman, waarover ik in de partijbespreking schrijf staat, voor de liefhebberd, in dit verslag: Coronaschaak – Schaaksite
Spektakel, dat zeker, maar wel geschuif in de subtop. Aan kop na vijf ronden gaan Evgeny Romanov uit Noorwegen en Valery Kazakouski uit Litouwen. Zij wonnen allebei doordat hun opponenten een beetje gingen schutteren in een niet al te boeiende partij.
Stelling na 38.Txd5 in de partij Kazakouski – Stremavicius. Wit staat beter met zijn meerderheid op de damevleugel en loper tegen paard in een open stelling. Zwart had kunnen ruilen op e2, gevolgd door schaak op e7 om de penning van zijn paard op te heffen. De zwartspeler dacht echter met een briljante tactische vondst onder de druk uit te kunnen komen en hij deed 38… Pb5??
Er volgde 39.Lb4! en toen besefte de zwartspeler kennelijk dat na dubbele torenruil de op d5 verschijnende pion een enorme lastpak wordt voor zijn paard. Hij kwam nog met 39… Tde7, maar gaf op na 40.Txe6 omdat materiaalverlies niet te vermijden is.
Ori Kobo meende in deze stelling wel met zijn d-pion te kunnen gaan lopen en hij deed 30…d4? Romanov deed 31.De5, zette daarna zijn toren op d6 en uiteindelijk sneuvelde de zwarte d-pion nadat wit ook al fluks pion b7 had mee gesnaaid.
Vier schakers bevinden zich op de gedeelde derde plaats, waaronder Sergei Tiviakov die Arthur de Winter versloeg. Op zijn Tiviakovs. Een klein voordeel werd groter en groter. De stukken net iets actiever en in het eindspel kon het gegraai beginnen.
Liefhebbers van de Siciliaanse Draak beveel ik de pijnlijke nederlaag van Thomas Beerdsen tegen Dengla Aarav aan. Aarav meldt zich met 4 uit 5 ook op de gedeelde derde plaats, net als Nikola Kanov en Sambit Panda. Vooral de winst van Kanov tegen Bulmaga verdient uw aandacht.
Bulmaga dacht met 16.d4 het probleem van het zwakke pionnetje te kunnen oplossen, maar het heroveren van dat kleinood bleek lastiger dan verwacht. Sterker nog, ze kreeg een daverende aanval te verduren die Kanov hardhandig met mat afsloot.
De partijen vindt u hier: Partijen 2023 (chessfestival.nl)
De rangen en standen vindt u hier: Chess-Results Server Chess-results.com – Chessfestival Groningen A
