Kandidatentoernooi 2024: relatief vredige ronde
Na zo’n enerverende dag volgt er meestal een wat meer bezadigde ronde. Vier van de acht spelers gingen mee in deze gedachte. Maar er waren ook een paar spelers die er andere ideeën over hadden.
Pragg had nog wat goed te maken. Hij verraste zijn tegenstander met een opening die hij, voor zover ik heb kunnen nagaan, nooit eerder speelde. De uitgestelde Schliemann in het Spaans is een tikkeltje dubieus. Objectief bezien niet de beste keuze, maar psychologisch bleek het een rake zet. Zwart behaalde zonder al te veel moeite een evenwichtige stelling.
Wat volgde was een razend gecompliceerde partij waarin beide heren niet altijd de beste voortzetting kozen. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd met de hulp van de computer. Ik excuseer me bij voorbaat bij enkele trouwe fans voor de gebrekkige analyse. Kijkt u zelf maar of ik er iets redelijks van heb gebakken.
Gukesh en Nepo speelden een relatief zeldzame versie van het Catalaans. De dames gingen al vroeg (op de 12e zet) van het bord. Het betekent niet dat er daarna geen vergif meer in de stelling zat. Sterker: de resultaten in alle andere partijen die op deze manier verliepen, waren bepaald niet hoopgevend voor zwart: 5x verloren, 1x winst en 1x remise. Ook hier ging het voor zwart niet helemaal naar wens. Zie onderstaande stelling.
Wit heeft duidelijk ruimtevoordeel en het loperpaar. Dat zwart een toren op de d-lijn heeft zegt niet zoveel. Wit bewaakt alle invalsvelden. De witte stukken kijken vooral naar de zwarte damevleugel. Daar heeft zwart zwakten. Niet alleen op de zwarte velden, maar ook pion a6 is een mogelijk doelwit. Wit had daar concreet aan kunnen werken door 29. a4 te spelen. Zwart moet dan wel slaan op a4: 29. … bxa4 30 .Tc4 a5. Het blijkt dat daarna de pion op a5 onhoudbaar is. Vervolgens liet wit de ruil van de torens toe en niet lang daarna was alle voordeel verdampt.
In de partij tussen Firouzja en Caruana kwam een Siciliaan op het bord. Wit won uiteindelijk een pion, maar daar stond tegenover dat zwart het loperpaar bezat in een open stelling. Dat bleek meer dan voldoende compensatie. Kortom: er gebeurden geen wereldschokkende dingen en dus was remise via zetherhaling een logische uitslag.
Abasov en Nakamura waren kennelijk toe aan een rustdag. In een Slavische ruilvariant gebeurde verrassend weinig. Kortom: remise.
U kunt hier alle partijen naspelen (die van Vidit en Prag heeft u al gehad).
Het damestoernooi
Twee partijen eindigden in relatieve vrede ondanks dat er in een eentje een Evansgambiet op het bord kwam. In de twee andere partijen lokte de ene fout kennelijk de andere uit. Zie onderstaande stelling. In plaats van nemen op g5 speelde wit hier 17. Kb1?
Maar zwart liet haar loper op g5 staan en blunderde met 17. … Pe5?? Hier zou 17. … Lf6 toch echt een stuk beter zijn geweest. Hierna was het pleit snel beslecht en had zwart het rond de 20e zet met een gerust hard kunnen opgeven.
Een partij met een gemiste kans was die tussen Muzychuk en Lagno. Zie de volgende stelling.
Zwart speelde hier 31. … Db5?? en liet daarmee 32. Df5+ toe met catastrofale gevolgen. Je hoeft geen groot genie te zijn om te bedenken dat de witte velden rond de zwarte koning wel heel erg zwak zijn. Een beroemde Nederlander zou zeggen “gatenkaas” of was het nou “geitenkaas”? Enfin wit kwam gewonnen te staan maar blunderde op de 37e zet. Daarna was het weer een gelijke stelling.
Hier kunt u alle partijen nog eens op uw gemak naspelen.
Eerder had het wel goed geweest, maar op het moment dat Pragg lang rokeert had hij volgens Stockfish dat juist kort moeten doen.
Mij lijkt de verklaring van Carlos Alberto Colodro op ChessBase juist dat de mens vanwege de opgespeelde g- en h-pionnen in die stelling remmingen heeft tegen korte rokade, terwijl de computer geen emotie kent.
Over het commentaar bij de partij van Vidit: “20.h4? Deze zet begrijp ik niet. Zelf zou ik waarschijnlijk zoiets als Tfe1 of Tad1 hebben gespeeld.”
Wit speelt vast 20.h4 om 20…g5 21.Lg3 h5 gevolgd door loperwinst met 22…h4 te voorkomen.