In memoriam Alessandro di Bucchianico
Op 8 juli is, na een kort ziekbed, Alessandro di Bucchianico overleden.
Alessandro was lid van de Eindhovense schaakvereniging sinds 2010 en bekleedde sindsdien verschillende functies, van teamleider tot bestuurslid als extern wedstrijdleider. Hij maakte ook jarenlang deel uit van het eerste team van ESV. Eerder was hij lid van verenigingen in Heemskerk en Groningen. In 1987 werd hij Nederlands kampioen correspondentieschaak.
In Eindhoven maakte hij afgelopen jaar werk van het opzetten van trainingen voor leden, een vaak onderschoven aspect op schaakclubs. Dit sloeg aan en zou volgend jaar zeker een vervolg krijgen onder Alessandro’s leiding. Schaakdocent was immers binnen het schaken een grote passie van Alessandro.
Dit kwam ook naar voren in het opzetten van een programma voor beginnende schakers. Schaakverenigingen hebben vaak maar al te weinig te bieden aan beginnende schakers. Alessandro ontwikkelde een programma voor in schaken geïnteresseerde volwassenen, gericht op het plezier in schaken en het aan kunnen haken bij de andere, ervarener leden. Het eerste jaar van dit programma was uiterst succesvol en hij wilde dit de komende jaren verder ontwikkelen.
Alessandro’s inzet voor deze projecten was groot, al was er wel vaak concurrentie met zijn grote inzet voor zijn werk. Want Alessandro wilde voor alles zaken goed doen en ook zijn werk was uiterst belangrijk.
We gaan Alessandro missen in alle rollen die hij vervulde. Maar bovenal gaan we hem missen als fijn clubmens, betrokken, hartelijk, erudiet en integer.
Mede namens de familie,
Hans Ouwersloot
Voorzitter ESV
Wow, teveel mensen gaan te snel en veel te jong.
Regelmatig met Alessandro te maken gehad bij NK jeugd in Eindhoven of in een externe. Gewoon een buitengewoon sympathieke en aardige man! Altijd goede gesprekken, ik herinner me hem als introvert en bevlogen, met oog voor detail, die mensen die dingen deden altijd aansprak en aanmoedigde, wat een gemis!
Sterkte aan iedereen.
Dat is schrikken! Ik kende Alessandro al heel lang, al sinds mijn Heemskerkse tijd. Bij dezelfde vereniging gespeeld en volgens mij ook nog in het zelfde team, Heemskerks kampioenschap…. tot we allebei naar Brabant verkasten. We troffen elkaar weer als tegenstanders in de avondcompetitie. Was altijd zeer serieus maar ook heel sympathiek.
Wat een afschuwelijk bericht. Ik heb jarenlang met Alessandro samengewerkt in de kadercommissie van de KNSB. Hij was inderdaad een bevlogen man met wie ik heel prettig contact had. Zo hebben wij op een gegeven moment gewerkt aan het samenstellen van de handleidingen voor de verschillende kadercursussen van de bond. In onze tijd heetten die nog Jeugdschaakleider en vervolgens de schaaktrainer A, B en C opleidingen maar die naamgeving ging al snel over in Schaaktrainer 1, 2, 3 en 4. Alessandro werkte als docent op de TU/e in de Informaticarichting en ik heb in zijn werkkamer diverse keren discussies gevoerd hoe we de handleidingen het best konden structureren, met zoveel mogelijk inachtneming van de ideeën en de filosofie achter de Stappenmethode in het achterhoofd. Eerlijk gezegd kan ik niet anders zeggen dat Alessandro het leeuwendeel van het werk op zich genomen heeft om deze handleidingen, ook die voor de kaderdocenten, voor zijn rekening heeft genomen. In dat opzicht mag de KNSB hem zeer dankbaar zijn! Eén van de fraaie “features” die hij met zijn IT-achtergrond op zich genomen heeft, is dat hij een bekende schaakfont heeft omgezet naar de zogenaamde KNSB-font die – voor zover ik weet – nu nog door diverse schaaktrainers gebruikt wordt. Binnen die font kunnen in Word vrij simpel schaakfigurines gegenereerd worden, waarbij ook diverse hulpmiddelen (zoals kruisjes, cirkeltjes en andere icoontjes) in het diagram kunnen worden gezet. Alessandro zal een grote leegte achterlaten en ik wens zijn gezin, zijn familie, vrienden en bekenden veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.
Ik heb – voor zover ik me herinner – eenmaal tegen Aelssandro gespeeld: een NBSB bekerwedstrijd, zoals gebruikelijk snel ‘even’ uit Amsterdam ‘overvliegen’ over de A2. Ik had geen kans, hij had zich goed voorbereid en – niet verwacht ook dat hij mij serieus zou nemen – ik deed maar wat uit de losse pols.
Na afloop wel een typisch gesprek met hem gehad (na de analyse waarin hij me vele finesses liet zien – maar nog genoeg tijd over), en we hadden beiden het voornemen om samen nog wat mooie projecten te starten. Nooit van de grond gekomen – beiden te druk met eigen, lopende zaken – maar de manier waarop hij zaken benaderde sprak mij zeer aan.
Een echte liefhebber is gegaan, en dat doet zeer. Ik wens allen veel sterkte.
Ik kon Alessandro van ooit schaakvereniging Weenink de wijkertoren nu. Alessandro moet ongeveer 18 geweest zijn rond die tijd, als jongen was Alessandro, ook introvert. Altijd vriendelijk in mijn herinnering. Ook Hugo ken ik uit die tijd, ik wens de nabestaanden van Alessandro. De mensen van zijn schaakvereniging alle sterkte, Alessandro rust zacht