Poging tot realtime scorebordjournalistiek
Ze zijn begonnen daar in het verre Samarkand, aan de slotronde van de Grand Swiss, waar twee tickets zijn te verdienen voor het kandidatentoernooi.
Stand na 10 ronden: 5 spelers met 7 punten, onder wie Anish Giri, gevolgd door 9 spelers met 6,5 punten.
Niet ondenkbaar dus dat een tiebreaktoepassing nodig zal zijn.
In een poging tot realtime scorebordjournalistiek (best lastig, het is uiteraard altijd makkelijker om de analyse van het wedstrijdverloop achteraf kloppend te maken met de uitslag…).
Toch heb ik voor enig houvast enkele (bijna) zekerheden proberen te inventariseren:
- De winnaar van Bluebaum – Firouzja plaatst zich voor het kandidatentoernooi, zonder mitsen en maren.
- Zekerheid met 1 mits: Keymer plaatst zich bij winst op Erigaisi.
- Zekerheid met 1 mits: de winnaar van Giri – Niemann plaatst zich als Keymer niet tot winst komt en Bluebaum – Firouzja onbeslist eindigt.
- Een sensationele zekerheid met twee mitsen: Bluebaum en Mishra plaatsen zich als alle drie partijen waar de vijf spelers met 7 punten bij betrokken zijn in remise eindigen en Mishra zijn partij vandaag wint! Mishra wint dan zelfs het toernooi, hij heeft veruit de hoogste gemiddelde elo.
Mijn zekerheden zijn gebaseerd op de administratieve tiebreakregels die gelden bij gelijk eindigen, waarvan de gemiddelde elo van 11 tegenstanders het belangrijkste criterium is. (Er worden geen beslissingspartijen gespeeld.)
Na 10 ronden is de volgorde van de gemiddelde elo’s van de vijf spelers met 7 punten: 1. Bluebaum, 2. Firouzja, 3. Giri, 4. Niemann, 5. Keymer. Na elf ronden veranderen echter de nummers 3 t/m 6 (helaas): 3 Keymer, 4 Niemann, 5. Giri, die bij een remise dus zeker naast het ticket grijpt.
(Tenminste als mijn interpretatie van de klassementsgegevens plus tiebreakregels klopt).
Alle volgers: sterkte op het puntje van de stoel!?
In sommige scenario’s schijnt het bij de gemiddelde elo van tegenstanders te gaan op tienden van een punt.
Thomas Richter wijst in de commentaarsectie op chessdotcom op het merkwaardige feit dat Niemann qua gemiddelde elo achter staat op Giri, maar dat dat na de partij Giri-Niemann andersom is, omdat Giri een hogere elo heeft. Bij remise heeft Niemann 0,3 punt meer.
Gelukkig staat Giri zo goed als gewonnen (maar dat is vaker gebeurd).
In dit toernooi heeft hij – tot nu toe – alle winst kansen verzilverd, voor zover ik me herinner.
34.f4 tegen Salem (ronde 2); groot positioneel voordeel tegen Mishra (ronde 7), daar speelde hij wél f4 (23.Tc5!). Oké, ‘stockfishjournalistiek’, maar toch.
Klopt Frits, dat had ik ook opgemerkt. Van belang is ook dat Keymer Giri en Niemann voorbij schiet met de gemiddelde elo omdat hij vandaag tegen een 2771(Erigaisi) speelt. Als Giri zijn voordeel verzilvert, loopt het ticket alleen nog gevaar als Keymer wint en er een beslissing valt in Bluebaum – Firouzja. Lijkt op dit moment niet waarschijnlijk.
Inmiddels heeft Giri zich zeker voor het Kandidaten toernooi geplaatst. Schitterend toernooi gespeeld!
De grootste toernooioverwinning in zijn loopbaan (lijkt me).
In de einduitslag hebben Giri, Keymer en Niemann uiteindelijk precies dezelfde gemiddelde ratingtegenstand gekregen, alle drie 2668. Ik kwam op andere cijfers uit. De verklaring is waarschijnlijk dat websites hele getallen publiceren terwijl de organisatie getallen met cijfers achter de komma hanteert. Dat kan over elf partijen dus wel wat uitmaken. Zal ons verder een zorg zijn, maar voor spelers die mogelijk tijdens de partij rekening houden met de verwachte tiebreakresultaten, wel belangrijk om te weten dat de getallen kunnen afwijken. Geldt uiteraard ook voor scorebordjournalisten.
De tiebreak is ARO-C1 Average Rating of Opponents Cut 1.
De tegenstander met de laagste rating telt dus niet mee.
Aha, dat was mij ontgaan. Mijn foute interpretatie tasten de geschetste zekerheden vooraf echter niet wezenlijk aan en draagt indirect nu gelukkig toch bij aan een beter begrip van de toepassing van de tiebreakregels. Dank voor je reactie, Erwin!