Vandaag verhuisden de Masters van het Tata Steel toernooi van Wijk aan Zee naar Groningen. Daar werd het Groninger Museum aangedaan, waarna de deelnemers op de trap van het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit Groningen nog even voor een fotomoment wilden poseren. Om 14 uur zou dan eindelijk de ronde beginnen en aan alles bleek dat Groningen een echte schaakstad is. Er was veel publiek en de Groningse grootmeester Sipke Ernst mocht aanschuiven bij de Canadese commentaar Eric Hansen om zijn mening over de partijen te geven.
Alle Masters van Tata Steel (foto organisatie)
Giri slaagde er niet in om Karjakin omver te blazen en hij berustte al snel in remise. Maar zijn naaste achtervolgers, Mamedyarov en Carlsen slaagden er allebei in hun partij winnend af te sluiten. En dus staat er weer een driemanschap aan kop. Morgen is een rustdag, maar vrijdag staat de confrontatie Mamedyarov-Carlsen op het programma. Misschien kan Giri daar een slaatje uit slaan?
Bij de Challengers blijft het een beetje kwakkelen met de Nederlanders. Jorden van Foreest handhaaft zich vooralsnog keurig met een remise tegen de Egyptenaar Amin, maar zijn broer – die gisteren met een remise een GM-norm had kunnen behalen (maar helaas verloor), ging vandaag de mist in tegen Bluebaum. Hij heeft nog drie ronden om het verloren gegane terrein terug te winnen.
Erwin l’Ami deed het vandaag rustig aan na zijn onverwachte nederlaag gisteren. Hij speelde een solide remise tegen medekoploper Korobov. Maar de vierde Nederlander, Benjamin Bok, ging helaas met wit onderuit tegen Gordievsky. In een hyperscherpe Najdorfvariant greep Benjamin twee keer mis en hij werd toen op fraaie wijze uitgeteld.
Masters
Onze landgenoot Giri had vandaag een zeer taaie tegenstander: de Rus Karjakin. Hoewel het er even optisch op leek dat hij een prettig plusje zou hebben, bleek daar in de praktijk niets van. Zwart worstelde zich uit de omklemming die vanuit het Catalaans was ontstaan en toen moest Giri snel op zoek naar remise. Die kwam dan ook heel snel. Maar het begin zag er toch veelbelovend uit. Toen ik de livestream ging aanzetten en naar de partij keek, zag ik deze stelling:
Toen ik deze stelling zag, moest ik onwillekeurig denken aan een oude partij van mijn vroegere clubgenoot, IM Peter Scheeren. Die speelde ook graag de Catalaan en ik had zijn fraaie prestatie tegen de Braziliaan Trois, Eerbeek 1978 ooit grondig bekeken. Wat vindt u bijvoorbeeld van de volgende stelling?
In deze positie werd wit voor een lastig probleem gezet. Hoe kan hij dat het beste oplossen? Wit heeft in deze stelling natuurlijk geen zin om op zijn schreden terug te keren met 14. Tf1 en 14. e3 zou een concessie betekenen, maar wat moet hij dan wel? Scheeren vond een lumineuze oplossing voor het stellingsprobleem:
14. Pe3!!
Eén uitroepteken voor de kwaliteit van de zet, één voor het idee. De witspeler laat vrijwillig zijn pionnenformatie verzwakken. Zoals in meerdere Catalaanse stellingen moet wit het hebben van zijn loper op g2. Toch lijkt dat voordeel miniem aangezien zwart de druk eenvoudig lijkt te kunnen neutraliseren. De verzwakking van de verminkte pionnenformatie op de koningsvleugel weegt ruimschoots op tegen de voorsprong in ontwikkeling die wit weldra opbouwt.
14…Pxe3 15. Lxe3 Lxe3 16. fxe3
Deze stelling had wit voor ogen. De actieve zwarte stukken zijn van het bord; hij beschikt nu alleen maar over passieve officieren. Vooral de problemen met de zwarte loper op c8 vallen op.
Ik heb deze partij met een paar korte aantekeningen toegevoegd. Ter lering ende vermaeck.
De blijdschap van de koppositie na de ronde van de gisteren, ging al over in een andere stemming toen duidelijk werd dat één van zijn naaste achtervolgers, Mamedyarov, met zwart gehakt maakte van Svidler, de achtvoudige Russische kampioen. In slechts 21 zetten was Svidler al genoopt om de partij op te geven. Ook deze partij heb ik van een paar korte aantekeningen voorzien.
En daar bleef het niet bij. Want in een knotsgekke partij was het Carlsen gelukt om de lastig te bestrijden Amerikaan So uit zijn evenwicht te brengen. Er kwam een heel ongebalanceerde stelling op het bord waarin Carlsen zich kennelijk als een vis in het water voelde en So duidelijk niet. Het eindspel van drie, later vier pionnen tegen een loper, bleek kansloos voor de zwartspeler. Dus ook Carlsen klimt daarmee opnieuw naar de gedeelde toppositie van de ranglijst.
Lees meer >
Al binnen een half uur was er een partij klaar: in Jones-Mamedyarov claimde wit op zet twaalf remise wegens driemaal dezelfde stelling. Grappig was dat na afloop beide spelers elkaar de schuld gaven van de snelle remise in de trant van “Hij heeft wit!” “Hij heeft een veel hogere rating!” Giri bleek #teamjones: “Ik zou zelf ook met zwart de remise toegelaten hebben, want ik ben ik. Dat Mamedyarov dat ook deed had ik absoluut niet verwacht.” Erg vond hij het natuurlijk want, vooral omdat hij zelf gewonnen had. Hij baalde wel dat hij niet optimaal gereageerd had op de creatieve openingsopzet van Adhiban, maar toen die 19.De4! overzag kwam het allemaal goed. Wit won een pion en speelde de partij keurig uit.
Ambitie heeft Giri natuurlijk wel degelijk. Naast de wereldtitel staat het winnen van Wijk aan Zee boven aan zijn verlanglijstje. Hoe werk je daarnaartoe?
