Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.
Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.
Deze week volgde ik een aantal livepartijen uit het toernooi, ‘The Dortmund Sparkassen Chess Meeting’. Mijn aandacht werd getrokken door de marathonzitting tussen de Duitser Matthias Bluebaum en de Rus Dmitry Andreikin. Die waren een meeslepend gevecht met elkaar aan het voeren dat 7½ uur en 121 zetten duurde. Wie zegt er nog dat schaken geen topsport is?
De partij Bluebaum (rechts) tegen Andreikin (links), foto genomen van de toernooisite.
Bluebaum speelt een uitstekende partij waarin hij zijn b-pion aan de overkant weet te brengen. Andreikin moet daar een volle toren voor geven en dat betekent dat er een materiaalverhouding ontstaat die onder normale omstandigheden geen problemen zou opleveren. Wit heeft een twee torens en een pion tegen een toren en drie pionnen. Dat mondt op een gegeven moment uit in een eindspel van twee torens tegen toren en één pion. Maar die zwarte pion staat al op de voorlaatste rij en de zwarte toren blijkt een hinderlijke stoorzender voor de witte koning om de laatste pion onschadelijk te maken. Ik heb de partij met een menselijk oog proberen te onderzoeken en ik moet zeggen dat het me soms begon te duizelen. Aanvankelijk gebruikte ik alleen de engine, maar die stond soms flink in de plus, terwijl hij ogenschijnlijk geen enkel plan leek te hebben. Toen heb ik – ten einde raad – de tablebases er maar eens bijgepakt. In mijn analyse staan ze aangeduid met TB. De conclusie is dat Bluebaum op zet 87 de winst weggeeft en hoewel het lijkt dat hij er dichtbij is, geeft Andreikin geen krimp meer. Maar in de lange slotfase zijn er nog veel klippen die zwart moet omzeilen. Extra knap dat de Rus doorzien heeft hoe hij dit uiterst lastige eindspel achter het bord binnen de remisemarge moest houden!
Er duiken varianten op waarin wit ineens lijkt te winnen, totdat zwart soms, volkomen onverwacht, met een paardpromotie weet te ontsnappen. De Duitser spant nog heel wat valstrikken en hij lijkt na 119 zetten toch de winst binnen te kunnen hengelen.
Maar dan… als kers op de taart… komt Andreikin met een onverwachte patwending! Remise is het onrechtvaardige resultaat; tenminste zo voelt het als we meeleven met de arme Duitser die denkt een grote vis aan de haak geslagen te hebben…
Lees meer >
