Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken. Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken. Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het verschijnen van de veelal zaterdagse schaakrubrieken.
Lees meer >
In de tweede ronde van de persoonlijke kampioenschappen van de Haagse Schaakbond zijn er in de kampioenschapsgroep nog zes met de maximale score. Twee oud-kampioenen zijn pootje gelicht. De kampioen van 2008 – Ger Legemaat – werd gered door de klok, terwijl titelverdediger Vincent Oudewaal in eerder stadium zijn winst had laten noteren.
Lees meer >Het meest gezellige NK rapidkampioenschap van Nederland!
De Minister van Veiligheid en Justitie, mr. Ivo Opstelten, en de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, mr. Fred Teeven MPM, nodigen u als sterke en gewone schaker van harte uit om 5 oktober 2013 met uw team van vier personen deel te nemen aan het Nederlands Kampioenschap Bedrijvenschaak 2013. Dit toernooi wordt gehouden op het Ministerie van Veiligheid en Justitie, Turfmarkt 147, Den Haag. Het toernooi staat onder leiding van toernooidirecteur John Pouwels en hoofdarbiter Thomas van Beekum. Deelname aan het toernooi is gratis.
(foto: sir Francis)
U kunt zich inschrijven via formulieren.justitie.nl/nkschaaktoernooi2013
Het programma ziet er als volgt uit:
Lees meer >Anish Giri is de laatste Fide Grand Prix van het seizoen 2012-2013 matig begonnen. Hij haalde in Parijs 1 uit 3 door een nederlaag tegen Gelfand en twee remises tegen Ponomariov en Tomashevsky. Gelfand won ook nog van Wang Hao en is met 2.5 punten koploper.
De eerste partij van Giri was de meest interessante. Hij kwam behoorlijk uit een Slavische opening en koos toen voor een kwaliteitsoffer. Hij kreeg genoeg compensatie, maar na een paar onnauwkeurige zetten werd dat minder en na nog een foute zet was de stelling niet meer te redden.
Gelfand – Giri
1. d4 d5 2. c4 c6 3. Pf3 Pf6 4. e3 Lf5 5. Pc3 e6 6. Ph4 Le4 7. f3 Lg6 8. Db3 Dc7 9. Ld2 Le7 10. g3 O-O 11. Tc1 Dd7
Een nieuw of in ieder geval ongebruikelijk idee in deze stelling. Normaal gaat het paard naar d7, en pakt zwart met dxc4 en b5 wat ruimte. Ik vermoed dat het idee is om met c5 te vervolgen, een op zich wenselijke zet omdat wit met f3 de diagonaal g1-a7 verzwakt heeft. De dame dekt op d7 pion d5 en is uit de lijn van Tc1 gegaan.
Lees meer >
Enkele dagen nadat de KNSB-competitie van start is gegaan klinkt ook de gong vanwege de aanvang van de competitie binnen de regio van de Haagse schaakbond. In de promotieklasse gaan Botwinnik en Promotie op bezoek in respectievelijk het centrum van Den Haag en Wassenaar.
Lees meer >De 1e klasse dan maar weer, na de degradatie van vorig jaar. Het begon met Venlo uit.
Ten opzichte van vorig jaar een paar wijzigingen in het team, Jan Sprenger is getransfereerd naar LSG,Frans Konings naar Stukkenjagers 3 en met dat geld konden ze net schrijvers dezen terug halen. Er werd wel verwacht dat ik dan het verslag zou schrijven, bij deze en met liefde.
Lees meer >Op pelgrimage in IJsland
Utrecht
Als 16-jarige mag ik in 1956 een schaakrubriek beginnen in de schoolkrant van mijn gymnasium in Utrecht. Ons schaakteam was sterk, haalde de finale van het officiële landskampioenschap schoolschaak. De nipte nederlaag (2½-3½) tegen het Coornhert Lyceum uit Haarlem was – nog altijd tot mijn opluchting – niet aan mij te wijten: aan het 4e bord zorgde ik voor onze enige winstpartij. Vijftig jaar later kom ik mijn tegenstander van toen verrassenderwijs weer tegen aan een vergadertafel: we blijken allebei te zitten in een landelijke commissie over orgelaangelegenheden. Hij heeft het gebracht tot hoogleraar belastingrecht, ik tot het domineeschap.
In 1958 schrijf ik in ‘mijn’ rubriek voor het eerst over de dan 15-jarige Bobby Fischer.‘Zijn prestaties zijn gewoonweg sensationeel’. ‘Ondanks zijn gebrek aan ervaring wist hij zich meteen [Interzone Toernooi Bad Portoroz] te plaatsen onder de kandidaten voor Botwinnik’s titel! Een uniek feit in de schaakgeschiedenis: een 15-jarige grootmeester’.
Onvergetelijk hoogtepunt voor heel mijn generatie (niet alleen de schakers) is de ‘Match van de Eeuw’: Fischer – Spassky, Reykjavik 1972. Haalde alle voorpagina’s en TV journaals. Op het hoogtepunt van de Koude Oorlog neemt een jonge Amerikaan het in zijn eentje op tegen de regerend wereldkampioen, ervaren representant van de miljoenen tellende Sovjet schaakschool. Larsen en Taimanov waren in de voorrondes met korfbalcijfers weggevaagd: twee maal 6-0. Niet eens een remise werd hun gegund. Daarna ging oud-wereldkampioen Tigran Petrosjan (de ‘Tijger’) eraan. Spassky moet in Reykjavik zijn titel overdragen aan Fischer, die wint met 12½-8½.
Lees meer >Veel heb ik niet van de wedstrijd meegekregen, omdat ik was verwikkeld in een hevig lijf-aan-lijf gevecht met GM Nijboer op bord 6. Wat volgt zijn flarden die ik heb meegekregen tijdens mijn spaarzame wandelingen door de zaal. Sergey aan 1 verloor vrij geruisloos in een Draak van Jan Smeets. Jan Werle stond heel goed op 2 met wit tegen Erwin l’Ami, maar liet in de slotfase de winst glippen met zelfs een 0 tot gevolg. Gelukkig won Sipke met zwart op 3 vakkundig een eindspel van Nederlands kampioen Dimitri Reinderman. Milan leek op 4 met wit heel goed te staan in een Siciliaan tegen Ikonnikov, maar hij haalde zijn sterke paard weg van f5 waarna zijn stelling instortte.
Lees meer >Dit was de laatste (en beslissende) partij in de ontmoeting HMC Calder – Voerendaal in de eerste ronde van de Meesterklasse.
In Levin-Broekmeulen, de partij van de dag, stond Jasper een volle kwaliteit achter, maar hij had het complete centrum in bezit. Op dat moment bood Levin remise aan. Na enig beraad sloeg Jasper het aanbod af, maar kwam uitendelijk toch onder de wielen van Levin terecht. HMC derhalve op een punt achterstand. Na nog enkele remises was de tussenstand 2,5-3,5 met nog vijf partijen te gaan. De onzen speelden daarom op alle borden op winst. Bij Jeroen Bosch lukte dat niet, maar toen debutant Rob Schoorl vanuit moeilijk (slechte/verloren?) stand plotseling won, gloorde er enige hoop. Miedema had zijn voordeel weliswaar niet weten uit te buiten, maar Bok was na een wisselvallige partij druk bezig de voordelen van het loperpaar aan te tonen. Toen Hausrath zich gewonnen gaf was Ondersteijn echter al te ver gegaan in een toreneindspel en moest nu het gruwelijke eindspel dame en g-pion tegen dame zien te houden.
Lees meer >
Een nieuw seizoen, tijd voor enige veranderingen. Zo heb ik voor de verslaggeving dit seizoen besloten meer input te vragen van mijn teamgenoten. Enkele partijen in dit verslag zullen daarom besproken worden door de spelers zelf in plaats van door mij. Dan krijgt u als het goed is een nog beter kijkje in de hersenpan van de grootmeester dan voorheen. En ook de kop boven dit artikel is anders dan u gewend bent. Kopte ik voorheen nogal droogjes de uitslag van de wedstrijd, deze keer werd in een Spaans tapasrestaurant in Groningen besloten ook op dit gebied wat origineler te worden.
Dick de Graaf vindt schaken de mooiste sport ter wereld. Waarom? Dat kan hij u het beste zelf uitleggen, maar het komt er op neer dat schaken relatief goedkoop is en dat er voor het schaken geen belemmeringen zijn om mee te doen. Zo hebben we bij En Passant een grote diversiteit aan leden gehad: blind, met epilepsie, in een rolstoel, met één arm, laaggeschoold, hooggeschoold, arm, rijk, te zwaar, te mager, omnivoor, vegetarisch en weet ik veel wat voor types allemaal; voor iedereen is er plaats op een schaakvereniging. Dick vindt zichzelf een geschikt voorbeeld. Van de hele meesterklasse heeft hij waarschijnlijk het minste aantal uren in de schoolbanken doorgebracht. Nu ja, wellicht dat Robby Kevlishvili van SO Rotterdam minder lang op school heeft gezeten, maar die haalt dat de komende jaren vast nog wel in. Een loopbaan als zwaar getatoeëerde hooligan lag voor de hand, maar Dick houdt van schaken. Zaterdag speelde Dick tegen iemand die nog altijd naar school gaat, eerst als leerling en daarna als hoogleraar. En de vroege schoolverlater won. Maar daarover straks meer.
Lees meer >“…er was weinig hoop op dat we hen nog zouden inhalen. Tenminste, dat gevoel had ik…”
Anish over de Spaanse Liga “Division de Honor” met analyses
Spaans schaakparadijs
Ook dit jaar was ik aanwezig in Spanje om mijn team Sestao bij te staan in de strijd om de hoogste plaatsen in de nationale teamkampioenschappen: de Division de Honor (Eredivisie).
Net als vorig jaar waren wij de gedoodverfde favoriet. Aan de topborden hadden wij spelers in topvorm, zoals Dominguez en Vachier Lagrave en aan de staartborden degelijke spelers als Romain Edouard, Salgado Lopez, Alfonso Romero en Gabriel Del Rio.
In vergelijking tot vorig jaar speelden we zonder Fressinet (u herinnert zich wellicht: AKA ‘François’), maar in zijn plaats hadden wij een extra sterk Spaans bord, want Salgado Lopez, onlangs Spaans kampioen geworden, was tot ons team toegetreden.
Lees meer >
