Hing Ting Lai in slotpartij langs Erwin l’Ami

Hing Ting Lai (foto Frans Peeters)

Een dag nadat hij in Tilburg voor de derde keer in vijf jaar tijd het NK Lightning had gewonnen, speelde Hing Ting Lai in het Amsterdamse schaakcafé De Laurierboom zijn jaarlijkse vluggermatch, ditmaal tegen Erwin l’Ami. De B-match ging tussen de chess queens Anne Haast en Rosa Ratsma. Beide matches gingen over 30 partijen met een tempo van 3 minuten + 2 seconden increment per zet.
Het evenement, dat inmiddels een prominente plaats inneemt op de Amsterdamse schaakkalender, werd voor de vijfde keer in successie georganiseerd, steeds met Hing Ting in de hoofdrol. Ziehier een overzicht van zijn eerdere prestaties:

(lees verder in de PDF)

Verslag Lai – L’Ami 

Lees meer >

Apeldoorns Kroegloperstoernooi gaat voor record deelname

Op zondag 16 juni 2019 vindt alweer de 7e editie van het Apeldoorns Kroegloperstoernooi plaats.
Op het moment van schrijven (woensdagmiddag) staan er 42 duo’s ingeschreven, dus dit lijkt het moment om de magische grens van 50 aan te vallen!
Bij de eerste zes edities kwamen we af en toe al in de buurt:
2013: 45 duo’s (Klik hier)
2014: 36 duo’s
2015: 28 duo’s
2016: 39 duo’s
2017: 48 duo’s
2018: 41 duo’s (Klik hier)
Vroeger werden de indelingen en uitslagen nog rondgefietst,
Lees meer >

Magnus Carlsen wint met overmacht in Noorwegen

Norway Chess 2019 is met twee vingers in de neus gewonnen door Magnus Carlsen. Drie punten voorsprong had hij uiteindelijk op de nummer twees, Yamgi Yu en Levon Aronian. Het had zelfs nog meer kunnen zijn als hij de laatste ronde (toen toernooiwinst al binnen was) niet de armageddonpartij had verloren van nota bene Fabiano Caruana (die in de tiebreak vna de wk-match nog gewitwast werd). De grootste slachtoffer van het nieuwe systeem is Liren Ding: plus twee in de klassieke partijen, maar hij verloor op één na al zijn armageddonpartijen en eindigde daarom in het rechterkolommetje. Al zal het wel een troost zijn dat hij zijn ongeslagen reeks (ik weet niet van hoeveel partijen) vastgehouden heeft.

Zoals u ziet won Carlsen (afgezien van de laatste ronde) juist al zijn armageddons en voor de Noor was het systeem in eigen land dus erg voordelig. In ieder geval qua toernooiwinstkansen, want het zou best kunnen dat hij in de gewone partijen (al dan niet bewust) iets minder hard op winst speelde dan normaal, omdat hij best zin had om een vluggertje te spelen. Zijn plus twee in gewone partijen is natuurlijk niet slecht, maar net iets minder dan op grond van zijn rating verwacht mocht worden, en op grond van zijn vorm van dit jaar helemaal. Maar toernooiwinst is ook erg mooi!

In de achtste ronde speelde Carlsen een partij die uiteindelijk een vierpuntspartij bleek tegen de nummer twee van de eindstand, Yu. Een mooie technische partij waarvan de wereldkampioen vast genoot.

Lees meer >

Snelschaakmatch Hing Ting Lai – Erwin l’Ami op zondag 16 juni

Op zondag 16 juni a.s. speelt Amsterdams beste snelschaker Hing Ting Lai zijn jaarlijkse snelschaakmatch, ditmaal tegen Erwin l’Ami, in juli 2018 nog winnaar van het Open Nederlands Kampioenschap in Dieren.
Voor Hing Ting wordt dit zijn vijfde grote match. In 2015 won hij met 32-18 van Manuel Bosboom, een jaar later versloeg hij Dimitri Reinderman met 29½-20½, en in 2017 werd hij nipt geklopt door Jorden van Foreest (25½-24½).

Lees meer >

Armageddon galore in Noorwegen

Hij heeft maar één reguliere partij gewonnen, toch staat Magnus Carlsen ruim aan kop bij Norway Chess. In een gewoon toernooi had hij de leiding gedeeld met Aronian en Ding, maar zoals u kunt zien ziet de stand er heel anders uit:

Carlsen hoeft zijn reguliere partijen niet te winnen, want hij wint alle tiebreaks. Dat wekt de vraag op: leidt het systeem tot meer remises? In de vierde, vijfde en zesde ronde viel er maar één beslissing. Maar zoals ik al eerder schreef, de armageddonpartijen zijn leuk om te volgen, ook al is soms pijnlijk om te zien welke fouten gemaakt worden. Daarvan hieronder een selectie, soms in de vorm van een opgave.

Carlsen- Mamedyarov, ronde 4. Waarheen met de koning?

Caruana-So, ronde 4. Wit staat gewonnen, maar hoe?

Lees meer >

Carlsen leidt in vernieuwd Norway Chess

Norway Chess, traditioneel een van de sterkste toernooien van het jaar, heeft dit jaar een vernieuwde opzet waarbij als de reguliere partij in remise eindigt er een snelschaakpartij wordt gespeeld om de helft van de punten. Dit betekent dat we in plaats van de gebruikelijke 1-0 en 1/2-1/2 we uitslagen zien als 2-0 en 1.5-0.5. Voor Magnus Carlsen, wereldkampioen in klassiek schaak en in snelschaken, is deze opzet bepaald niet nadelig en hij leidt dan ook na drie ronden. Toch wordt het toernooi niet gedomineerd door de snelschaakspecialisten. De nummer één van de wereld, Maxime Vachier-Lagrave, staat namelijk samen met tiebreakspecialist Alexander Grischuk onderaan…

De nieuwe opzet houdt in dat er eerst een klassieke partij wordt gespeeld, waarbij de spelers twee uur voor de hele partij krijgen, met tien seconden per zet vanaf zet 40. Winst in deze partij levert twee punten op. In het geval van remise krijgen beide spelers een half punt en wordt er (na een korte pauze) een armageddonpartij gespeelt waarbij wit tien minuten krijgt, zwart zeven minuten met vanaf zet 60 drie seconden per zet. Wint wit, dan krijgt die een extra punt, anders gaat het punt naar zwart.

Eerder dit jaar werd in het Bataviatoernooi een opzet gehanteerd waarbij er voor in plaats van na de partij gesnelschaakt werd. De voor- en nadelen hiervan heb ik hier besproken. De opzet van Norway Chess vind ik logischer, maar het risico is dat spelers dan juist op remise gaan spelen in het klassieke schaak. Zo eindigden in de eerste ronde alle partijen remise. In de tweede ronde maakten Grischuk en So het nog bonter: remise binnen zeven minuten! De witspeler verklaarde zich niet lekker te voelen. Een groot voordeel van het systeem vind ik dat ik het erg leuk vind om zo’n snelschaakpartij live te volgen, zeker met commentaar van sterke spelers erbij. De gewone partijen zijn op zich ook leuk om te volgen, maar een uitzending van vier a vijf uur is wel erg lang.  Er zijn natuurlijk snelschaaktoernooien met sterke spelers, maar dan zijn er vaak veel partijen tegelijk. Hier heb je steeds één partij met een groot belang. Dat laatste is ook een nadeel: het is heel goed mogelijk dat in de laatste ronde een armageddonpartij om 50.000 euro beslist (verschil tussen eerste en derde plaats) en dat het dan in gooi- en smijtwerk eindigt. Zie het filmpje van chess.com van de partij tussen  Aronian en Grischuk, die de eerste in verloren stelling op tijd won met zetten als Kc41/2 en een omvallende zwarte koning.

Na dit mazzeltje leek Aronian door te stomen. Alleen nog even de goede vrijpion opspelen met wit tegen Carlsen. Welke zou u spelen, g- of h?

Lees meer >

Tex de Wit in Echt Gebeurd over Epishin

Ik kwam een aflevering tegen van de podcast Echt Gebeurd met Tex de Wit. In deze podcast vertellen mensen verhalen over wat ze zelf hebben meegemaakt. Tex vertelt (met nogal wat dichterlijke vrijheid, vermoed ik) over hoe hij in een toernooi in Frankrijk van Epishin won. Nam de Rus dit verlies beschaafd op? Nee, natuurlijk niet!

De besproken partij:

Lees meer >

Een youtube-playlist met filmpjes Bogoljubow, Capablanca, Euwe, Botwinnik etc.

Op Youtube is veel te vinden, dus ook filmpjes van vroeger over schaken. Iemand heeft een playlist gemaakt waarin veel van deze filmpjes verzameld zijn. Euwe met Capablanca en met Aljechin, Botwinnik met Flohr en met Petrosjan, Fischer, Tal, Spassky, Karpov en zelfs een (helaas erg kort) filmpje uit de jaren ’20 met o.a. Bogoljubow en Reti!

Lees meer >

Hugo ten Hertog wint ‘eigen’ weekendtoernooi Utrecht

Het open Kampioenschap van Utrecht is gewonnen door Hugo ten Hertog. Net als Max Warmerdam en Twan Burg haalde hij vijf punten, maar met de hoogste TPR en de meeste SB- en weerstandspunten waren al zijn tiebreaks het beste. In het veld met vier grootmeesters waren de drie Nederlanders duidelijk het beste: Twan had o.a. GM Miezis verslagen, Max had IM Lars Ootes en GM Arnaudov aan de zegekar gebonden, terwijl Hugo weliswaar remises afstond aan Twan (laatste ronde) en GM Lalic, maar wel een vol punt scoorde tegen Max.

Wie de zegelijst bekijkt van het OKU zal opvallen dat het bijna altijd grootmeesters zijn die winnen. De laatste nog niet-GM die won was Erwin l’Ami in 2001, de laatste nooit-GM was Evgeny Ragozin in 1998. De kans dat Ten Hertog GM wordt is groot, maar het had nog niet de hoogste prioriteit bij hem. “Eerst het OKU winnen, de GM-titel komt dan later wel een keer.” En nu dus gelukt! Dan komt de GM-titel vast ook wel een keer. Het is trouwens ook vrij bijzonder dat een speler van de organiserende vereniging Paul Keres het toernooi wint. De laatste die dat voor Hugo deed is Anton Rosmüller (ook de eerste, zie reactie JJJ), maar dat is wel een tijdje geleden, in 1976…

Foto: Edith van Putten

Hugo won het toernooi met een aloude weekendtoernooistrategie: remises tegen de GM’s (Burg en Lalic), winnen van de rest. Voor dat laatste moest hij behoorlijk wat moeite doen: Joris Kokje en Julian ten Overdam versla je niet zomaar. En dan was er ook nog Max Warmerdam, die zijn eerste vier partijen gewonnen had. Die moest dus verslagen worden en dat lukte, waarmee de rest van de dag vrijaf genomen kon worden (na een korte remise in de laatste ronde). Het was een partij met een thema: een passieve loper op h2 die diverse malen terug in het spel gebracht kon worden, maar het gebeurde maar niet. In de slotstelling deed de loper nog steeds niets.

Uit de andere partijen nog een leuke stelling. Hoe staat het na 31.Te7?

Lees meer >

Russische finale in Fide GP Moskou

De finale in de Fide Grand Prix Moskou gaat tussen twee Russen, Alexander Grischuk en Ian Nepomniachtchi. Zij zullen maandag, dinsdag en eventueel woensdag strijden om wie het toernooi wint en de meeste punten pakt voor het GP-klassement, waarin de hoogste twee eindigers zich plaatsen voor het kandidatentoernooi. Grischuk versloeg in zijn halve finale Nakamura in twee reguliere partijen met 1.5-0.5; Nepomniachtchi had vier tiebreakpartijen nodig om Wojtaszek te  verslaan.

Grischuk  heeft in het verleden in knockouttoernooien wel eens de strategie gebruikt om in de reguliere partijen voor remise te gaan, om vervolgens toe te slaan in partijen met versneld tempo. Tegen Nakamura zou dat niet zo’n goede strategie zijn, daarom was het verstandig dat hij in de partijen met klassieke bedenktijd won. In zijn zwartpartij kreeg hij al voordeel, maar hij durfde er toen nog niet vol voor te gaan. In zijn witpartij kreeg hij in een stelling met een pion minder (maar wel compensatie) de optie om een zetherhaling te accepteren. Hij ging voor de winst, de compensatie werd groter, de pion won hij terug en de ‘compensatie’ bleef. A la Alpha Zero zette hij een pion op h6 die tot in het verre eindspel vervelend voor zwart bleef. Hij won een pion, nog een pion en de buit was binnen.

Lees meer >