Schaaksite

Carlsen houdt eindspel met minuspion remise

21 november 2016 1:19 Dimitri Reinderman 1

In de zevende partij van de WK-match probeerde Sergey Karjakin iets nieuws. In zijn eerste drie witpartijen had hij nog met 1.e4 geopend, ditmaal koos hij voor 1.d4. Het Spaans van Carlsen is lastig te kraken, hoe zit het met het Slavisch? Dat zullen we niet weten, want hoewel de partij begon met 1.d4 d5 2.c4 c6 onstond uiteindelijk via zetverwisseling een Aangenomen Damegambiet. En wat gebeurde er? In plaats van een gecompliceerd middenspel koos Karjakin voor een eindspel, een opmerkelijke strategie. Carlsen bleek echter (weer) beter voorbereid: na 10…Pc6 ging de uitdager nadenken en zijn reactie was niet zo geweldig. Zwart kon al op voordeel gaan spelen, maar Carlsen ging niet goed met die luxe om: sterker nog, hij blunderde. Nu heb je blunders waarbij je meteen kunt opgeven, en blunders waarbij je denkt, “Zucht, dom, nou ja, even kijken hoe ik de schade kan beperken” en die schade nog meevalt. Dit was er zo eentje. Carlsen koos ervoor om een pion te verliezen in plaats van een stelling met gelijk materiaal waarbij wit meer activiteit zou hebben. Dat bleek een goede beslissing: het eindspel met torens en ongelijke lopers koos hij voor een opstelling die wit geen kansen gaf. En dus kwam met een handgebaar een remiseaanbod van de Rus:

Probleemloze remise voor Carlsen

18 november 2016 22:56 Dimitri Reinderman 1

De zesde partij van de WK-match is vrij snel remise geworden. Na 32 zetten was de stelling dermate gelijk dat verder doorspelen ook voor het publiek niet interessant zou zijn. Voor Carlsen was dat ok, hij had zwart en moest bovendien even bijkomen van de schrik van gisteren; voor Karjakin was het ook ok, toch weer een partij dichter bij de tiebreak waarin van alles kan gebeuren.

De openingszet werd vandaag gedaan door Ken Rogoff (foto: WorldChess), professor aan Harvard en GM in ruste (zie hier zijn verhaal). Karjakin koos weer voor zijn gebruikelijke 1.e4 en net als in zijn eerdere witpartijen kwam er een gesloten Spaans met d3 op het bord. Dit keer koos Carlsen voor een opzet in de stijl van het Marshallgambiet met het pionoffer d5. Dat kon in theorie voor een spannende partij zorgen: wit had een pion meer, zwart had activiteit, wat zou belangrijker zijn? Een foute zet zou ervoor kunnen zorgen dat de balans de ene of de andere kant zou opslaan. Die fout kwam echter niet: Carlsen was waarschijnlijk goed voorbereid (na afloop nog 1:16 op zijn klok), Karjakin vond alles achter het bord en na een afwikkeling had zwart zijn achterstand in materiaal goedgemaakt, maar was hij zijn voorsprong in activiteit kwijt. En er stonden ook nog ongelijke lopers op het bord, niet die van het soort die een mataanval geven, maar die van het soort die tot remise leiden. En dat werd het dus ook snel.

Toch waren er wel enkele interessante varianten mogelijk in de partij, daarvan kunt u in de analyse hieronder genieten.

Carlsen laat weer winst liggen in het eindspel

16 november 2016 2:29 Dimitri Reinderman 4

Terwijl ik dit schrijf (om iets voor twee uur) zijn Carlsen en Karjakin nog bezig, maar het lijkt erop dat Carlsen voornamelijk uit frustratie nog doorspeelt. Weer kreeg hij een gunstig eindspel, een op een gegeven moment waarschijnlijk gewonnen eindspel. Loperpaar, vrijpion, actievere koning, het type eindspel dat hij normaalgesproken blind uitschuift. Maar wat bracht hem ertoe om de stelling dicht te schuiven met 45….f4? In plaats daarvan had hij een pion kunnen slaan,

Trompovsky bezorgt Carlsen geen winst in eerste partij

12 november 2016 0:42 Dimitri Reinderman 3

De eerste partij in de WK-match is remise geworden. Carlsen koos met wit verrassend voor de Trompovsky, een opening die op hoog niveau niet veel gespeeld werd. Hij kreeg een iets betere stelling, maar genoeg Karjakin verdedigde zich goed en bereikte zonder al te grote problemen de veilige remisehaven.

Het gespreksonderwerp van deze week (in Amerika en erbuiten) is niet over de WK-match, maar Donald Trump. En als Trump tegen alle verwachtingen in wint in Amerika, waarom zou je dan ook niet in New York met de Trompovsky kunnen toeslaan? Zo zou Carlsen gedacht kunnen hebben (maar dat deed hij overigens niet). Het bleek in ieder geval wel een goede keuze: nadat Karjakin een paar keer een scherpere voortzetting vermeed, kwam een eindspel op het bord waarin wit een licht plusje had. Typisch een eindspel waarin je normaal verwacht dat het snel remise wordt, maar als Carlsen het speelt, verwacht je dat zijn tegenstander op een gegeven moment een onverklaarbare fout maakt die ze tegen andere spelers nooit maken. Zou het nu ook zo gaan?