In de achtste ronde van de Olympiade hielden de vrouwen het sterke Duitse team op een keurig gelijkspel; de mannen hadden van Georgië kunnen winnen als Jorden van Foreest niet vreselijk geblunderd had. In beide teams viel vooral de dit keer uitstekende prestatie van de invallers op: zowel Anna-Maja Kazarian als Benjamin Bok wonnen overtuigend.
De vrouwen deden het goed, de gemiddelde rating van de Duitsen was zo’n 125 punten hoger.
Lees meer >
De Nederlandse mannen hebben gewonnen van de Rode Duivels, maar het hield niet over: 2½-1½. Giri had moeten winnen en bij Warmerdam leek het ook de goede kant op te gaan.
Anish Giri leek er lang met de winst vandoor te gaan. Alles aan Dharda’s stelling stond me tegen: passieve stukken, zwakke pionnen, ruimtegebrek. Bij gebrek aan beter schoof hij maar wat heen en weer. Ik had het punt al geteld, maar dat kun je op het moment misschien beter niet doen bij Anish. Er was één zwakte in zijn stelling, de pion op b3, maar daar zou zwart nóóit aan kunnen komen. Raad maar wat er gebeurde.
Anish Giri in gesprek met Max Warmerdam. Teamcaptain Jan Smeets kijkt toe (Foto Maria Emelianova © Fide)
Ik kreeg dit door van een klant. Voor wie in het bezit is van een drukpers (ik helaas niet) of verzamelaar is: een set schaakstukken plus bord om diagrammen te drukken voor slechts € 18, zie drukwerkindemarge.org/vraag-aanbod/schaakgarnituren/.
Om grootmeester Yge Visser op een andere manier voor het voetlicht te brengen, hierbij een partij die ik van hem verloren heb, maar waar ik nog steeds met veel plezier aan terugdenk. Het is (ook van zijn kant) bepaald geen foutloze partij, maar zijn slotcombinatie kan zo in de boekjes.
Frits Fritschy (2085), Voorschoten 1
Yge Visser (2450), Meppel 1
3e klasse KNSB, ronde 3, 31 oktober 2009
1.
Lees meer >Vanwege een nieuwe publicatie betreffende Aljechins oorlogsverleden (zie chessbase) ben ik op zoek naar bewijzen dat Euwe geprotesteerd heeft tegen het beruchte, aan Aljechin toegeschreven artikel van maart 1941 (kortweg) ‘Jüdisches und arisches Schach’. Volgens Evert Straat (Praatschaak 1, p. 108) had Euwe dat in 1941 gedaan. Ook Münninghof (Max Euwe; biografie van een wereldkampioen, p. 347) schrijft dat Euwe er zich ‘zo beslist mogelijk’ van distantieerde.
Lees meer >Op de zondag voor de kerst speelde ik een rapidtoernooitje in Lesparre-Médoc, in de buurt van Bordeaux. De schaakdichtheid in Zuidwest-Frankrijk (waar ik sinds twee jaar woon) is erg laag; spelers moeten ver reizen voor een toernooi, dus meerdaagse toernooien zijn er niet veel. Rapid- en blitztoernooien des te meer. Situaties als welke ik ga beschrijven heb ik hier al eerder gezien; het gaat niet om puur theoretische kwesties.
In de laatste ronde van genoemd toernooi kwam de volgende stelling op het bord:
Mijn tegenstander speelde 1.Pf7+ Ke6 2.Pg5+ Ke5 3.Pf7+ Ke4 4.Pg5+ Ke5 5.Pf7+ Ke6 6.Pd8+ Kd6 en stopte toen de klok (hij had nog vier seconden, met een increment van 3 seconden) met de woorden (vertaald): ‘Ik wil Pf7+ spelen en remise claimen vanwege driemaal dezelfde stelling, maar ik weet niet precies hoe dat moet in een rapidpartij’.
Lees meer >
