Schaaksite

Veel jeugdig elan in het Cultural Villagetoernooi

Wijk aan Zee staat bekend om het traditionele toptoernooi dat in januari gehouden worden. Maar eens in de zoveel tijd staat ook het Cultural Village Toernooi in november op de kalender. Veel kleinschaliger, maar daarom niet minder ludiek. Met weinig financiële middelen en met veel inzet van vrijwilligers is het toernooi al vele jaren gespeeld. Het lukte niet elk jaar om het rond te krijgen, maar dit jaar werd toch maar de inmiddels negentiende editie gehouden. Wat kleinschaliger, omdat een (groot)meestertienkamp niet tot de mogelijkheden behoorde, maar in de vorm van een weekendtoernooi. Aangezien het Internationaal Verbond van Europese Culturele Dorpen, Cultural Villages of Europe, 15 jaar bestaat, werd er een speciale versie uitgeschreven.

Carlsen wint en blijft wereldkampioen; Anand strijdend ten onder

Magnus Carlsen behoudt na zijn overwinning in de voorlaatste partij van zijn WK-tweekamp tegen Viswanathan Anand de wereldtitel. Na 45 zetten gaf de uitdager op waardoor de laatste partij, die gepland stond voor komende dinsdag, niet meer nodig is. Carlsen won de tweekamp met 6½ – 4½. Het verschil met de vorige tweekamp, waarin de Noor voor het eerst de wereldtitel veroverde, was dat hij toen ongeslagen bleef, maar nu moest hij eenmaal zijn meerdere erkennen in Anand. Daar staat tegenover dat hij drie partijen wist te winnen tegen een uiterst solide tegenstander, hetgeen toch weer een bijzonder knappe prestatie genoemd kan worden.

Uiteindelijk is de prognose ook uitgekomen dat de Noor de titel zou behouden, maar al snel bleek ook dat er een heel andere Anand tegenover hem zat dan in de vorige WK-match. Anand speelde soms fris van de lever, hij bleek ook bijzonder goed voorbereid. Desalniettemin bleek dat Carlsen – als het er echt om ging – er weer stond. Misschien op één moment na, het inmiddels beruchte geval van de wederzijdse schaakblindheid uit de zesde partij. Daar stond de Noor beter, maar hij liet een enorme kans aan zijn tegenstander om de partij in één klap naar zijn hand te zetten met een kleine combinatie. Anand zag het niet en hij verloor later nog. De Indiër had toen zomaar op voorsprong kunnen komen en dan was het een heel ander gevecht geworden.

De ‘Berlijnse Muur’ blijft fier overeind

De negende partij in de WK-tweekamp tussen Carlsen en Anand is geëindigd in een bloedeloze remise. De wereldkampioen, die met wit speelde, kwam niet door de zogenaamde ‘Berlijnse Muur’ heen die Anand voor hem opgeworpen had. Sterker nog: Anand had een fikse verbetering op een bestaande partij gevonden en Carlsen slaagde er niet in om daar achter het bord iets op te vinden waarmee hij mogelijk in het voordeel zou kunnen komen. Bij de 16de zet diende zich een zetherhaling aan, die door de Noor aangegrepen werd om zo snel mogelijk via de achterdeur te verdwijnen.

Tenminste, zo moet hij zich gevoeld hebben, want hij had van zijn witpartij niets weten te maken. Zoals altijd schoven de heren aan bij de plichtmatige persconferentie.

Carlsen heeft wel geleerd zich beleefd op te stellen, maar je kon aan alles merken dat het hem niet lekker zat, hoe deze partij gegaan was.

Carlsen maakt comfortabel remise

Na weer een rustdag was het woord ditmaal weer aan Anand om de vijfde partij van de WK-match te proberen op voorsprong te komen. Daar hij in zijn tweede witpartij het Damegambiet van titelverdediger Carlsen had weten te kraken, lag het voor de hand dat de Noor voor een andere opening zou kiezen. En dat bleek al op zet drie. Carlsen koos voor zijn oude liefde, het Dame-Indisch.

Daarbij ging hij na 4. g3 niet voor de populaire, zogenaamde ‘uitgegleden lopervariant’ met 4… La6 maar opteerde hij voor 4… Lb4+. Dit systeem komt de laatste jaren weer in de mode, gezien het feit dat wit in de ‘uitgegleden lopervariant’ zijn tegenstander een paar lastige problemen kan voorschotelen. Anand speelde bedachtzaam, Carlsen in het begin snel en zelfverzekerd.

Totdat de Indiër in een stelling, die volgens de theorie niet zoveel voor wit belooft, met een aardig idee tevoorschijn kwam. Middenin een afwikkeling had hij op de dertiende zet de gemene tussenzet 13. d6!? Dit was pas het eerste moment dat Carlsen tot nadenken werd gedwongen, hoewel zijn antwoord volkomen gedwongen was. Na een grootscheepse ruil kwam Anand met een doorbraak in het centrum en hoewel de pionnenstructuur volkomen symmetrisch was, kreeg hij uiteindelijk een middenspel met zware stukken en een sterke loper op d5 tegen een kreupel paard van zwart op a5. Maar Carlsen had goed gezien dat hij weinig verliesgevaar liep. Hij schnabbelde met zijn dame een pionnetje op b2 mee en verzoende zich er toen mee dat zijn pionnenstructuur op de koningsvleugel versplinterd raakte toen hij de dame – voor de derde maal deze partij – op f6 liet landen.

Eerste partij bepaald geen niemendalletje

In het Russische Sochi is vandaag de tweede WK-match tussen Magnus Carlsen en Viswanathan Anand begonnen. Gisteren werden in een nogal bombastische openingsceremonie de kleuren bepaald van de eerste partijen.

Anand trok wit en het kan – net als in het tennis – een voordeel zijn om als eerste te mogen ‘serveren’. Zo wist Topalov in zijn eerste WK-match tegen Anand in 2010 met een daverende overwinning uit de startblokken te schieten. Hij verpletterde de toenmalige wereldkampioen in slechts 30 zetjes met een furieuze koningsaanval.

Toch behield Anand zijn wereldtitel en in het schaken wordt er toch iets anders over gedacht dat te mogen beginnen een voordeel is.

In veel tweekampen om de wereldtitel beginnen de eerste partijen doorgaans met een voorzichtig aftasten welke openingen de tegenstander voor deze speciale gelegenheid heeft voorbereid.

Er worden geen ongehoorde risico’s genomen; zwart is tevreden met remise en wit wil – zeker in dit stadium van de match – niet op buigen en barsten gaan spelen. Daarbij zullen de spelers ook moeten wennen aan de nieuwe speelomstandigheden en hoewel ze ongetwijfeld geacclimatiseerd zullen zijn, is het altijd hectisch om een dag voor zo’n partij in de spotlights te moeten staan. Het flitsen van de fototoestellen, het zoemen van de camera’s zijn ze dan wel gewend, het spelen van een schaakpartij moet in uiterste concentratie plaatsvinden.