Nederlandse teams vechten als leeuw(inn)en
Na zes ronden mogen alle teams in de Olympiade even op adem komen. En zoals te doen gebruikelijk is het de avond vóór de rustdag tijd voor de traditionele “Bermuda Party”. We zullen er niet over uitwijden wat voor feest daar gevierd wordt…
Laten we ons beperken wat zich in de ronden vier tot en met zes op de borden van onze Nederlandse teams heeft afgespeeld.
VIERDE RONDE
We pikken voor de Nederlandse teams de draad op vanaf ronde vier. Na de grote uitslagen van beide teams kon het niet anders of er stond een topteam op het programma. De heren namen het op tegen Israël, de dames tegen Polen.
Israël is van oudsher een land met veel Russische emigranten. Die kunnen meestal wel een potje schaken en hoewel het Eloverschil substantieel in het voordeel van onze mannen was, ging het toch mis. Bij drie remises ging Erwin l’Ami onderuit en kreeg Oranje een nederlaag te slikken.
Bij de dames was het Eloverschil fors in het voordeel van Polen en dat bleek in de uitslag. Met maar liefst 3,5-0,5 liep ons team tegen een zeperd op. Enige lichtpuntje was Eline Roebers die op bord 1 de sterke Kashlinskaya (2505) mooi op remise hield.
VIJFDE RONDE
Dan moest de vijfde ronde de ommekeer worden. En dat werd het ook. De heren namen vreselijk revanche door Canada met een 4-0 nederlaag terug te wijzen. Het kwaliteitsoffer dat Giri bracht tegen Eric Hansen, toch geen zwakke speler, mocht er wezen.
Maar ook de anderen lieten hun tanden zien. Zowel Jorden van Foreest als Max Warmerdam (die een uitstekende score heeft!) wonnen met zwart op voorbeeldige versie hun partijen. Benjamin Bok laat in deze Olympiade zien dat hij zijn eindspeltechniek flink opgevijzeld heeft. Hij belandt regelmatig in een remise-achtig eindspel dat hij op een of andere wijze toch naar zijn hand weet te zetten. Dit keer was het ook remise, maar gelukkig greep de zwartspeler mis waardoor Benjamin mocht afwikkelen naar een gewonnen pionneneindspel.
De dames herstelden zich ook van hun afstraffing in de vorige ronde. Peng won op slinkse wijze een kwaliteit en schoof dat verder keurig uit, maar helaas ging ditmaal Machteld van Foreest onderuit. Omdat Rosa Ratsma ook in de problemen kwam (twee pionnen achter, maar wel aanval), eindigde deze partij plotseling in een remise door herhaling van zetten. Aan onze eerste-bord-speelster, Eline Roebers, de zware taak om met zwart de tegenstander te verslaan. Dat werd een marathonzitting waarin Eline in het middenspel materiaal had geofferd voor het initiatief. Uiteindelijk ontstond er een eindspel van toren plus twee pionnen voor twee lichte stukken van wit. Dat was voordelig voor Eline maar bepaald niet makkelijk. En op een gegeven moment was het voordeel even verwaterd maar dat was in een fase waarin de witspeelster het ook allemaal niet meer wist. Uiteindelijk kwam het verdiende punt met de twee matchpunten dan toch binnen.