Gespot 5: Klassieker

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Het oplossen van combinaties is voor veel schakers meer dan een leuk tijdverdrijf. Waar vroeger uit boeken gewerkt werd, kan het tegenwoordig ook online. Dat het interactief is, is voor veel schakers veel aantrekkelijker. Je krijgt bij de meeste sites direct feedback bij wat je doet. Tenminste er wordt gemeld of het correct of incorrect is.

Lees meer >

“Ulf the Wolf” (2)

Mijn aandacht werd laatst getrokken door het artikel van 13 mei dat Gert Ligterink onlangs publiceerde over het nieuwe boek dat over Ulf Andersson is gepubliceerd. Ik had over de Zweedse grootmeester al eerder een artikel geschreven getiteld “Ulf the Wolf” . Met dit boek, getiteld Grandmaster Chess Strategy en geschreven door Jürgen Kaufeld en Guido Kern, wordt in elk geval een leemte in de schaakgeschiedenis gevuld.

Lees meer >

Begrijp wat u doet: Franse structuren 2

In de vorige aflevering zijn we begonnen met het bekijken van de problematiek van gesloten stellingen in het Frans. In het eerste deel (onder A) werd de ketenstrijd belicht die ontstaat in de doorschuifvariant (1. e4 e6 2. d4 d5 3. e5).

Lees meer >

Gespot 4: Een geniaal concept

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Een van de meest creatieve schakers die ik ken, is de Engelsman Julian Hodgson. Helaas heeft hij het schaakbord in de ijskast gezet, hij laat zich niet meer zien in de actieve arena. In zijn goede tijd is hij kampioen van Engeland geweest, ik meen zelfs tweemaal. Zijn rating fluctueerde een tijdlang tussen 2550 en 2650 en dat was in een periode dat je met 2650 wat hoger op de wereldranglijst stond, dan nu het geval is.

Grootmeester Julian Hodgson (bron onbekend)

Ooit was Hodgson aanwezig in een supertoernooi dat in Groningen werd gespeeld. Het was gesponsord door de PCA, de Professional Chess Assocation van Kasparov en Short, de wilde bond, die zich had afgescheiden van de wereldschaakbond.

In Groningen werd een kwalificatietoernooi gespeeld, waarbij de beste uitdager van de (alternatieve) wereldkampioen zou worden. Samen met IM Erik Hoeksema was ik benaderd om mee te helpen aan het toernooiboek.

Ik kan me herinneren dat ik met hem naar het demonstratiebord (ja, er waren nog geen liveborden…) stond te kijken, waarop de volgende stelling stond.

Lees meer >

Gespot 3: Een magneet

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Combinaties zijn als de ‘glimlach van een kind’, las ik ooit ergens. Wat mooi is en wat niet, is puur subjectief. Een stille zet wordt door sommigen als het summum gezien van esthetiek, anderen houden het liever op een serie offers die leidt tot mat. Een bijzonder motief is de zogenaamde magneetcombinatie. Het gaat hier om een offer (soms zelfs ook een serie offers) met als doel om de vijandelijke koning letterlijk uit zijn beschermde koningsstelling te lokken. Lokken is zelfs niet het goede woord: de koning wordt liefst naar voren gedwongen, waar hij ten prooi moet vallen aan de vijandelijke stukken. Een van de fraaiste magneetcombinaties werd ooit op het bord gebracht door Edward Lasker, verre familie van de beroemde wereldkampioen schaken, Emanuel Lasker.

Lees meer >

Gespot 2: Paardendans

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Paarden blijven merkwaardige dieren. Ook op het schaakbord. Op clubniveau worden veel schakers het ‘slachtoffer’ van een paardvork. Sommige van die vorken werd vroeger ook wel eens familieschaak genoemd omdat één paard de halve vijandelijke ‘familie’ (koning, dame, toren) tegelijk aanviel. Paarden kunnen zowel in het middenspel als in het eindspel ijzersterk zijn, maar tegelijk ook ‘kreupel’. Probeer maar eens een randpion tegen te houden als je paard aan de andere kant van het bord staat.

Lees meer >

Gespot 1: Duivelse wending in een pionneneindspel

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Een van de meest verraderlijke eindspelen zijn pionneneindspelen. Het is me al meermalen opgevallen dat er zoveel onder de oppervlakte zit bij pionneneindspelen, dat heel wat mensen zich hierin verslikken. Het oog viel op een oud artikel van de beroemde Russische trainer Mark Dvoretsky getiteld "Tragicomedies in Pawn Endgames” dat hij publiceerde op de populaire Amerikaanse site www.chesscafe.com.

Lees meer >

“Doe mij maar een grote pils!”

Het is al weer jaren geleden dat er in Den Haag het Aegontoernooi werd gehouden. In het hoofdgebouw van de verzekeraar werd jaarlijks het “Mens versus Schaakcomputer-toernooi” gehouden. De mens werd vertegenwoordigd door sterke grootmeesters, internationale meesters, hoofdklassers, schaakjournalisten, maar ook echte amateurs en liefhebbers, dus van een verschillend niveau. Dat gold ook voor de computerprogramma’s. De sterkste schaakcomputers ter wereld waren aanwezig, als ook het betere hobby-werk. De match haalde de landelijke pers omdat veel mensen reikhalzend uitkeken naar de vorderingen die het elektronisch rekentuig aan het maken was. Deze belangstelling werd ook gevoed door een weddenschap die Professor Jaap van den Herik aangegaan was met Hans Böhm, namelijk dat binnen afzienbare tijd de wereldkampioen schaken het zou moeten afleggen tegen de computer. In de beginjaren van de computer werd er nog lacherig gedaan over de rare fouten die er in de diverse programma zaten, tegenwoordig weten we wel beter.

Lees meer >

Begrijp wat u doet: Franse structuren 1

In de vorige drie afleveringen keken we naar de ketenstrijd en veel van wat daarmee samenhangt in het Konings-Indisch. Het ligt voor de hand om deze lijn door te trekken in een geheel andere opening namelijk in het Frans.

Daar ontstaan in diverse varianten ook pionnenketens, zodat we kunnen bekijken of we de opgedane ervaringen in het Konings-Indisch ook kunnen gebruiken bij de Franse structuren.

Lees meer >

“En dat met dít team?!”

Het Kampioensteam van De Stukkenjagers.

Op de foto v.l.n.r. César Becx, Henk-Jan Beukema (achteraan), Herman Grooten (vooraan met zoontje Tommy), Frans Konings, Stefan Beukema, Bianca Muhren, Mark Haast, Anne Haast (achter broer Mark), Mark Clijsen, Jan Sprenger (achteraan), Mart Nabuurs, Maurice Peek. Op de foto ontbreekt Donna Schut, die bereid was haar plaats af te staan (Foto Winifred Paulis)

“En dat met dít team?!” Deze uitspraak klonk als uit één mond van Mr. Stukkenjagers himself, César Becx, en vaste kracht Frans Konings, toen Jan Breukelman zijn koning had omgelegd tegen ondergetekende, waardoor de benodigde 7½ bordpunten waren binnengehaald.

Lees meer >