Pruijssers ten koste van Beerdsen naar finale
Gisteren heeft u al kunnen lezen dat het toernooi in Hoogeveen anders dan andere jaren is. Het werd vandaag zelfs nog gekker. De heren uit de kroongroep speelden ‘Baskisch-schaak’ tegen elkaar (wat dat is leest u ongetwijfeld van collega Reinderman) en voor wat betreft het Open toernooi, daar had het organisatiecomité ook een surprise voor bedacht. Na zeven ronden werden de eerste vier van de ranglijst als het ware uit het toernooi gehaald om tegen elkaar kruisfinales en een finale te gaan spelen. De vier ‘gelukkigen’ waren Roeland Pruijssers, Dimitrij Kollars, Dinara Saduakassova en Thomas Beerdsen. Dat leverde de partijen Pruijssers-Beerdsen en Kollars-Saduakassova op.
De overige deelnemers in het open toernooi vechten gewoon door op zoek naar eeuwige roem en titelnormen. In deze kruisfinales eindigde de partij tussen de twee buitenlanders na harde strijd in remise. Dus moest er gevluggerd worden. En dat werd een bijzonder spannend gevecht waarbij Kollars steeds stuitte op de stugge verdediging van zijn tegenstander. Uiteindelijk slaagde hij erin om het vijfde vluggertje in zijn voordeel te beslissen en mag hij dus naar de finale.
Kollars wint het laatste vluggertje (foto Lennart Ootes)
Bij Pruijssers-Beerdsen maakten de beide Apeldoorners er ook een mooi gevecht van. Aanvankelijk leek wit wat prettiger te staan, maar daar was de zwartspeler het niet mee eens. Hij trok de stelling volledig gelijk en langzaam gleed de partij af naar een bijzonder ingewikkeld toreneindspel. Daarin had wit de pionnenmeerderheid op de koningsvleugel en zwart op de damevleugel. Die van wit bleek heel wat mobieler te zijn dan die van zwart en toen Beerdsen een onnauwkeurigheid beging was Pruijssers er als de kippen bij om zijn pionnen in beweging te krijgen. Bij goed spel had er een eindspel van twee vrijpionnen voor wit tegen drie voor zwart kunnen ontstaan en daarin weet half schakend Nederland dat hier de ‘wet van Bosboom’ geldt: twee lopen sneller dan drie! Dat was hier ook weer eens het geval, Pruijssers naar de finale.
Lees meer >
De derde editie van het jaarlijkse ‘
De tweede ronde van de KNSB-competitie leverde de voor mij altijd gezellige ontmoeting Stukkenjagers-Venlo op. De voorpret begon al op tijd deze keer, toen mijn ouders belden dat ze nog enkele oude dozen met schaakbekers gevonden hadden. Een korte blik werpt je dan met gemak terug in de tijd, toen ik als klein Venlonaerke deze trofeeën met een grote grijns mee naar huis mocht nemen. Later heb ik met vele mensen uit het stedje van lol en plezeer de degens mogen kruisen, totdat ik in 2006 besloot in Tilburg te gaan studeren. Inmiddels heeft Venlo zich, na enkele jaren gejojood te hebben tussen de 1e en 2e klasse, weten te ontwikkelen tot een sterk team met een mix van Venloos talent en Duitse degelijkheid. Maar al te goed herinnerden we ons de gevoelige nederlaag die dit team ons vorig jaar toe wist te brengen. En toen deed mijn broer niet eens mee! We waren dus gewaarschuwd.
