Het Hollands (deel 1): De Leningrader
De Hollandse opening stond een tijdlang in een kwade reuk bij topspelers. Kwam het misschien omdat de Engelsen voor alles wat dubieus is de term ‘Double Dutch’ gebruiken? Dat het Hollands tegenwoordig springlevend is, blijkt uit het feit dat hedendaagse elitespelers als Caruana en Nakamura zich regelmatig inlaten op deze opening.
1.d4 f5
Het Hollands staat al na één zet op het bord! Dat is een belangrijk voordeel voor zwartspelers die dit graag op hun repertoire hebben: ze duwen de tegenstander in een stelling die ze thuis tot in de puntjes kunnen uitpluizen. Al vanaf de eerste zet is duidelijk dat de strijd ontbrandt om veld e4.
2.g3
Wit fianchetteert zijn loper en daarmee neemt hij ook alvast een opstelling in tegen een eventuele aanval op zijn koning. Een opstelling met e3 en een loper op d3 leidt soms na een Stonewall (die in deel 2 aan bod komt) tot een koningsaanval voor zwart. Ook regelmatig gespeeld wordt het pionoffer 2. e4: het zogenaamde Stauntongambiet (genoemd naar Howard Staunton, zie afbeelding).
Lees meer >
Aljechin maakt op 7-jarige leeftijd kennis met het spel en al vroeg blijkt dat het schaken een roeping voor hem is. Geboren in Rusland verlaat hij in 1921 zijn vaderland om zich te vestigen in Parijs waar hij de titel van doctor in de rechtswetenschappen verwerft. Zijn eerste belangrijke succes behaalt hij in 1912 als hij in Stockholm de eerste prijs verovert in een sterk bezet toernooi. Door het uitbreken van de eerste wereldoorlog in 1914 wordt de droom van Aljechin om wereldkampioen te worden verstoord. In 1925 blijkt in het Duitse Baden Baden dat hij een serieuze wereldkampioenskandidaat is als hij het toernooi met 12 overwinningen en 8 remises winnend afsluit.
De Russische grootmeester Sergey Karjakin is erin geslaagd om in Qatar de 
