Belevenissen van een arbiter: Arbiters en de ‘state of mind’ van schakers

De Engelse GM Nigel Short en Dirk Jan ten Geuzendam, hoofdredacteur van het schaakmagazine New In Chess, verzorgden het commentaar op internet bij de liveborden van de tweede helft van de FIDE World Cup, eind augustus in Tromsø, Noorwegen. Het koppel vulde elkaar goed aan: Short voor de schaakkennis en Ten Geuzendam voor de wetenswaardigheden. Het was knap hoe ze de aandacht van de kijkers wisten vast te houden tijdens de vier finalepartijen – maar één partij per keer om te becommentariëren dus –

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Schaakclub of callcenter?

Mobiele telefoon: een prachtige uitvinding die de mensheid sinds de jaren negentig al een hoop plezier gebracht heeft. De schaakwereld heeft echter ook al de welbekende nadelen hiervan ondervonden. Onlangs werd in het open toernooi in Dortmund nog een speler (IM!) uit het toernooi gezet die verdacht werd van het krijgen van signalen via de trilfunctie van zijn mobiel. Hij had tot de uitsluiting een score van 7 uit 7 met een TPR van 3200!

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Snelschaak Marathon Dordrecht

In Dordrecht is op 2 maart jl. voor de 15e keer de Snelschaak Marathon gehouden. De locatie van dit ‘Open Nederlands Kampioenschap Snelschaken’ is gebouw Ocra van het ROC Da Vinci College in de wijk Leerkamp. Dit eendaagse evenement is zeer populair onder de schakers. Ook vele GM’s en IM’s weten de weg te vinden naar ‘Dordt’, zoals de bewoners hun plaats veelal noemen. Twee zaken zijn hiervoor verantwoordelijk: Een riant prijzengeld (1e prijs: 1750,–) en een uitstekende organisatie onder bezielende leiding van voorzitter Adri Timmermans.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Een lange reconstructie

“Wie heeft eigenlijk Tata gewonnen?” vraagt de voorzitter van de club aan mij aan de bar in onze speelzaal, ruim een week na afloop van het Tata Steel Chess Tournament. Quasi verbaasd kijk ik hem aan. Niet omdat hij niet weet dat Magnus Carlsen de Grootmeester A-groep met verve heeft gewonnen, dat kan hij makkelijk gemist hebben door vakantie of ziekte, maar wel, omdat hij maar voetstoots aanneemt dat ik begrijp dat hij de sterkste groep bedoelt.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Architectonische hoogstandjes

Eind vorig jaar mocht ik een bezoek brengen aan Spijkenisse. Een gemeente liggend onder de rook van Rotterdam en alleen de oude Maas en de snelweg A15 scheiden de plaats van het foeilelijke, maar economisch o zo nuttige Botlekgebied. In dit gedeelte van de Rotterdamse havens vind je vooral petrochemische industrie en tankopslagbedrijven. Om vrolijk te blijven moet je dus niet de verkeerde afslag nemen. Dat deed ik dus wel,

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Een dagje Univé schaaktoernooi

Mijn mobiel gaat af. Ruw word ik uit mijn slaap gerukt. Duf en wezenloos grijp ik naar dat ding en probeer hem uit te zetten. Dat lukt. Het is eind oktober op een vroege zondagochtend in huisje 14 van vakantiepark ‘De Westerbergen’ in Echten, vlakbij Hoogeveen en vandaag moet ik naar huis. Gisteren was de laatste ronde en prijsuitreiking van het 16e Univé schaaktoernooi in het gemeentehuis van Hoogeveen. Ik heb mijn wekker op mijn mobiel geactiveerd om op tijd de trein te nemen naar het westen.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Schaken in Cuba!

Sommige Nederlandse sportmensen hebben aardig wat teweeg gebracht in het buitenland. Zo is Anton Geesink een absolute grootheid in Japan geworden na zijn gouden olympische medaille in 1964 in Tokyo bij het judoën , nadat hij in het hol van de leeuw de Japanse toppers op de knieën dwong. En wat te denken van Guus Hiddink? Hij loodste het voetbaldwergland Zuid Korea, weliswaar in eigen land, naar een vierde plaats op het WK van 2002. Sindsdien is zijn geboorteplaats Varsseveld voor de Koreanen een bedevaartsoord geworden! We kunnen een nieuwe naam aan dit prominente lijstje toevoegen: Frans Vreugdenhil, een 56-jarige alstroemeriakweker uit het Westland en lid van diverse schaakclubs, had zijn zinnen gezet op het idee om in Cuba, dat subtropische eiland in het Caribisch gebied, vlak onder Florida en de Bahama’s, een schaaktoernooi te organiseren. En dat is gelukt ook. En wel op zo’n wijze dat de Cubanen diep respect gekregen hebben voor Frans en zijn volgelingen, die niets nalieten om het toernooi tot een succes te maken. Hoe is dat allemaal gekomen?

 

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Zomaar een clubavond

Op een koude maandagavond in februari stap ik De Kandelaar in Naaldwijk binnen, waar wij, Schaakmatters, altijd onze clubavond hebben. In onze speelzaal is het rustig. De jeugd is deze week wegens schoolvakantie afwezig en er wordt ook nog een HSB-wedstrijd van WSC 3 in Den Haag gespeeld, waar een paar spelers van onze club bij zitten, waaronder onze interne competitieleider Leo Duijvesteijn. Die heeft dan ook aan mij gevraagd om de honneurs waar te nemen deze avond en de interne competitie gladjes te laten verlopen, zoals hij dat zelf ook altijd doet. Voorwaar geen moeilijke opgave, dacht ik, zeker gezien de voorgaande feiten. Maar een mens kan zich vergissen!

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Verwarring in Den Haag

Eind vorig jaar werd er een competitiewedstrijd gespeeld in de promotieklasse van de Haagse Schaakbond. Plaats van handeling was het historische Nationaal Schaakgebouw aan de van Speykstraat 1 in ’s-Gravenhage. Het monumentale pand is in 1926 aangekocht door mr. Alexander Rueb (1882-1952). Deze advocaat en procureur bij de Hoge Raad en amateurschaker had hiermee ongeveer dezelfde bedoelingen als nu het Max Euwe centrum ten uitvoer brengt. Vanaf de oprichting tot en met 1944 was er het kantoor van de wereldschaakbond (FIDE) gevestigd. Mr. A. Rueb was in die tijd de eerste voorzitter van de FIDE. Hij was ook een verwoed boekenverzamelaar en had een kostbare schaakboekenbibliotheek opgebouwd, die in 1945 jammerlijk in luttele minuten door brand werd verwoest ten gevolge van het oorlogsgeweld. Vanaf het begin af is het Nationaal Schaakgebouw de thuisbasis van het Koninklijk ’s-Gravenhaagsch Schaakgenootschap ‘Discendo Discimus’ (DD). Deze roemrijke club is een van de oudste schaakverenigingen van ons land en zesmaal kampioen van Nederland geweest. De laatste keer is al weer even terug (1955/56).

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Topdrukte in Wijk aan Zee

’s Zomers zijn er de badgasten, maar in de winter wordt Wijk aan Zee ruim twee weken lang gedomineerd door de schakers. Invloeden van buitenaf proberen dit soms te ondermijnen. Dit jaar geen harde storm of veel sneeuw, maar een gestrande vrachtboot die voor extra commotie zorgde. Maar het Tata Steel Chesstournament overleeft het allemaal. In 16 dagen tijd werden er ongeveer 4500 potjes schaak gespeeld! Dit is inclusief alle neventoernooitjes en simultaans die er ook plaatsvonden.

Lees meer >