Schaken in de zomer in Spanje schijnt Anish Giri niet zo goed te liggen. Dat is misschien een overhaaste conclusie, maar na een nederlaag in de achtste ronde in de dubbelrondige zeskamp te Bilbao is hij inmiddels moederziel onderaan in het klassement komen te staan. Met nog partijen tegen Nakamura en Carlsen op het programma, toevallig de nummers één en twee in het klassement, zijn de vooruitzichten op een acceptabel resultaat niet bijzonder groot. Wie weet, produceert hij iets opmerkelijks, maar het kan ook zomaar heel anders aflopen.
Gelukkig kan hij zich deze zomer nog revancheren waar hij in de Verenigde Staten gaat deelnemen aan de Sinquefield Cup.
Na zijn nederlaag tegen Yi Wei, trad Giri in de zevende ronde met wit aan tegen de Sergey Karjakin, de uitdager van Magnus Carlsen voor de WK-tweekamp later dit jaar. Onze landgenoot slaagde er niet in om op enigerlei manier vuist te maken tegen de solide opstelling van zijn tegenstander. Al vroegtijdig stond er een vrijwel symmetrische pionnenstructuur op het bord met slechts één open lijn. Daarover werd een stel torens geruild. Toen er op de damevleugel een witte b-pion tegenover aan zwarte a-pion kwam te staan, kon het bijna niet uitblijven dat die ook nog tegen elkaar geruild zouden worden. Dat gebeurde ook en de totaal symmetrische pionnenstructuur van vijf tegen vijf op de koningsvleugel zorgde er dan ook snel voor dat de vrede getekend zou worden.
Een ronde later had Giri bedacht dat hij met zwart een winstpoging zou doen tegen Wesley So. Inderdaad liet hij in een Italiaans pardoes een paard instaan. Dat was natuurlijk nog openingsvoorbereiding; het paard kon inderdaad niet door wit geconsumeerd worden omdat zwart dan een dijk van een koningsaanval zou hebben gekregen. Daar ging So uiteraard niet op in, in plaats daarvan accepteerde hij vrijwillig dubbelpion in het centrum. Dat had hij goed gezien want de zwarte paarden hadden daardoor geen mooie velden tot hun beschikking.
Vanuit het niets wist de voormalige Filippijn een soort van initiatief te ontwikkelen op de damevleugel en ineens was het voor zwart heel lastig om alles bij elkaar te houden. Ik heb in de analyse een counter kunnen vinden voor Giri, gepaard met een torenoffer, dat misschien in remise door eeuwig schaak had kunnen leiden. Toen hij dat speelde, verloor hij een pion en kwam hij in een vrij uitzichtloos eindspel terecht. De Amerikaan beschikte over toren, paard plus 3 pionnen tegen toren, paard plus 2 pionnen. Maar de witte b-pion bond de zwarte stukken op de damevleugel. Wat So heel knap zag, was dat hij op een gegeven moment zijn prachtige vrijpion opgaf om met koning, toren, paard en pionnen een mataanval in het eindspel tegen de zwarte koning op touw kon zetten. Dat werd Giri teveel. Toen hij groot materiaal zou verliezen om niet mat te gaan, gaf hij het op.
Lees meer >