Afgelopen week speelde ik mijn eerste NK. Dat ik überhaupt aan het NK mocht meedoen was ik zelf al erg blij mee, want dit was helemaal niet duidelijk, totdat mijn trainer Sergey Tiviakov plotseling besloot niet mee te doen. Ik had mij eerst helemaal gericht op het kwalificatieweekend, maar ineens werd een van mijn dromen werkelijkheid en speelde ik mee in een NK. Als voorbereiding voor het toernooi speelde ik een aantal toernooien.
Lees meer >
Vandaag is in Baku (Azerbeidzjan) de 42e Schaakolympiade begonnen. Traditioneel zijn er in de eerste ronde veel 4-0 uitslagen, omdat het krachtsverschil vaak gemiddeld 3 a 400 ratingpunten is. Dat was ook vandaag het geval, en ook onze landgenoten haalden een bijna perfecte score. De mannen versloegen Marokko met 4-0, terwijl de dames met 3.5-0.5 van Zuid-Afrika wonnen.
De favorieten bij de open groep zijn mijns inziens Rusland (omdat het Rusland is) en China (Wei Yi op 5!). De Verenigde Staten is met het supertrio Caruana, Nakamura en So ook heel sterk, maar verwacht ik toch niet als winnaar. Het thuisland is als vierde geplaatst en dus ook kanshebber, Armenië is er helaas niet bij wegens de moeilijke betrekkingen met Azerbeidzjan.
Nederland is als tiende geplaatst; een medaille is mogelijk als alles meezit, maar het kan ook een anonieme 18e plek worden. U kunt hier lezen wie er verder allemaal meedoen.
In de eerste ronde is het gebruikelijk dat sterke teams niet met hun sterkste opstelling spelen. Dit keer stond Loek van Wely aan de zijlijn, naar eigen zeggen omdat zijn teamgenoten zo weinig gewonnen hadden de laatste tijd (Bok en L’Ami wonnen ieder één partij op het NK, Van Kampen heeft zover ik zie sinds mei niet meer gespeeld, en Giri, nouja, u begrijpt het). Als je weinig wint is het inderdaad wel fijn om dat weer eens te doen, ook al is het tegen een niet zo’n sterke tegenstander. En het ging redelijk soepel. De meeste moeite leek Van Kampen te hebben, hij kwam met zwart tegen Aihtmidou zelfs twee pionnen achter.
Hier moet zwart na 27.f4 nog heel wat bewijzen. Na 27.Dg3?? was de echter partij snel voorbij…
Lees meer >
Het is Jorden van Foreest gelukt om voor de eerste maal in zijn carrière Nederlands Kampioen te worden. De pas 17-jarige grootmeester mocht na een zenuwslopend gevecht tegen zijn stadsgenoot Jan Werle de felicitaties in ontvangst nemen. Het lukte hem om Werle in het verre eindspel omver te krijgen en daarmee bleef hij buiten bereik van Loek van Wely, die de druk op de ketel maximaal had gezet door zelf ook op fraaie wijze een eindspel van Erik van den Doel af te nemen.
Bij de dames gelukte het Anne Haast om haar derde titel in successie te veroveren. Ze won in de laatste ronde op overtuigende wijze van Linda Jap Tjoen San en zag ondertussen dat Lisa Hortensius haar eigen kansen op een eventuele titel verspeelde door niet door de defensie van haar clubgenoot Martine Middelveld heen te komen. De enige die nog gelijk kon komen met Anne was Iozefina Paulet die uiteindelijk Smaranda Padurariu wist te verslaan. Gevolg was dat er een barrage tussen Haast en Paulet plaatsvond, die tweemaal in 1-1 eindigde. Nu werd er ‘sudden death’ gespeeld, hetgeen inhield dat een overwinning in een partij, meteen beslissend was. En in het laatste potje bleek Anne Haast de meest gehaaide!
Het was een zinderende slotronde in het Tropenmuseum te Amsterdam. Ook de laatste dag in augustus waarin tropische temperaturen gehaald zouden worden en onder deze hoogspanning betraden alle matadoren het strijdtoneel.
In het Algemene Kampioenschap waren de meeste ogen gericht op de twee partijen waarin de titel op het spel stond. Dat was om te beginnen de partij tussen Jan Werle en Jorden van Foreest. Bij een overwinning van Jorden, die een half voor stond op Loek van Wely en een punt op Erik van den Doel, zou de titel naar hem gaan. Het kon eigenlijk niet mooier want de twee laatstgenoemde mochten onderling strijden wie Jorden het vuur na aan de schenen zou leggen. Erik had een theoretische kans als hij Loek zou verslaan; dan moest Jorden natuurlijk wel verliezen. En Erik ging ervoor! Hij zorgde voor een scherpe strijd waarin hard gerekend moest worden. Nadat hij redelijk uit de opening was gekomen, kon hij toch niet voorkomen dat Van Wely een kansrijk kwaliteitsoffer op het bord toverde. Voor de kwaliteit kreeg de zevenvoudige Nederlandse kampioen mooie compensatie.
Lees meer >
Jorden van Foreest staat op de drempel van zijn eerste Kampioenschap van Nederland. Met een half puntje voorsprong op zijn naaste belager, Loek van Wely, werd het vandaag voor hem peentjes zweten. Want het stond van te voren vast dat de zevenvoudige landskampioen – ook al had hij zwart – er eens flink voor ging zitten. Van Wely kwam een heel eind, maar Van Foreest bleek erg taai en onverzettelijk zodat het toch remise werd.
Lees meer >
Terwijl de Tropische temperaturen het Tropenmuseum in Amsterdam teisterden, werd er vandaag door de deelnemers van het Nederlands Kampioenschap geschaakt alsof hun leven er vanaf hangt. Het werd misschien wel de mooiste ronde tot dusver in dit toernooi met veel beslissingen en ook onverwachte uitslagen; tenminste, vooral bij de dames.
Laat ik maar bij de koploper in het algemene kampioenschap beginnen. Jorden van Foreest speelde met zwart tegen Sipke Ernst, zijn vroegere leermeester. Inmiddels is hij op rating zijn eerdere trainer voorbij maar echt gemakkelijk had hij het nooit tegen Sipke in de onderlinge partijen.
Na het debacle van gisteren was er Jorden veel aan gelegen om voor een scherpe strijd te gaan, zodat hij zijn kampioenskansen in tact zou houden. Daarom koos de jongeling met zwart voor het Konings-Indisch. Sipke had duidelijk geen zin in een theoretische strijd en week in de opening al snel van de platgetreden paden af. En inderdaad: op zet 23 bracht Van Foreest al weer zijn derde kwaliteitsoffer (als ik goed geteld heb) dit toernooi.
Omdat collega verslaggever Richard Vedder u al in geuren en kleuren heeft verteld wat er vandaag bij de heren gebeurde, probeer ik u bij te praten over het NK dames in Amsterdam. De twee vriendinnen die voor de ronde samen door Amsterdam wandelen (zie nevenstaande foto van Anne Haast en Lisa Hortensius) op weg naar het Tropenmuseum zijn op de gevoelige plaat vastgelegd door onze ‘paparazzifotograaf’ Harry Gielen.
Lees meer >
Zou Nederland zijn jongste schaakkampioen ooit krijgen? Vooralsnog zijn de voortekenen gunstig want Jorden van Foreest zette zijn zegereeks in het Nederlands Kampioenschap te Amsterdam voort door ditmaal met zwart Benjamin Bok kansloos te laten. Omdat zijn naaste concurrent Loek van Wely niet door de verdediging van Sipke Ernst heen kwam, is Jorden zelfs een half punt uitgelopen op de meervoudige titelhouder. Sterker nog: hij moest flink zijn best doen om er een half punt uit te slepen.
Lees meer >
Jorden van Foreest blijft fier aan de leiding in het NK schaken te Amsterdam. In het Tropenmuseum nam hij Erik van den Doel, die met zwart keihard voor de winst ging, een gecompliceerd eindspel af. Daarmee blijft de jonge Groninger koploper na twee ronden. Titelpretendent Loek van Wely blijft in zijn voetspoor. Hij won met wit van Dimitri Reinderman die in het late middenspel de problemen niet meer de baas wist te worden. De overige partijen die tussen Erwin l’Ami en Sipke Ernst en Jan Werle en Benjamin Bok eindigden in remise.
Bij de dames is titelverdedigster Anne Haast vandaag meermalen door het oog van de naald gekropen. Zij kwam in onoverkomelijke moeilijkheden tegen Iozefina Paulet, maar die zette op beslissende momenten niet door. Sterker nog: nadat zij een aantal kansen op een vol punt had laten liggen, ging zij zelfs aan het eind van deze slijtageslag nog onderuit. Haast toonde zich in het verre eindspel de meest handige. Met dit resultaat is zij mede op kop gekomen met Anna-Maya Kazarian en Smaranda Padurariu die allemaal op 1½ uit 2 staan. Anna-Maya klopte met wit een van twee winnaressen van gisteren, Linda Jap Tjoen San. Smaranda versloeg op haar beurt Martine Middelveld.
Twee oud-kampioen van Nederland: Van Wely-Reinderman (foto Harry Gielen)
De partij tussen de twee oudkampioenen van Nederland, Loek van Wely en Dimitri Reinderman trok vandaag de meeste aandacht. Vanuit een Konings-Indische volgorde leidde Dimitri het spel in de banen van een Benoni. Als speler die zich ook graag bedient van het Hollands, kon hij het niet laten om op een gegeven moment ook met …f7-f5 te komen. Dat bleek een tweesnijdende zet te zijn. Wit had licht voordeel maar veel was er niet aan de hand. Toch speelde de witte stelling – naar bleek – wat gemakkelijker want op geruisloze wijze kwam zwart in de problemen. In het late middenspel kwam zwart toch met wat gaten in zijn koningsstelling te zitten en daar wist Loek heel handig van te profiteren. Toen twee zware stukken bij de zwarte koning op bezoek kwamen, restte de zwartspeler weinig anders dan zich te laten matzetten. Hetgeen hij dan ook letterlijk toeliet.
Lees meer >
Het NK schaken in Amsterdam is met een daverende verrassingen begonnen. Neerlands jongste grootmeester en debutant, Jorden van Foreest klopte in een fantastische aanvalspartij een van ’s lands meest solide grootmeesters en de laatste jaren vaste waarde voor het Nederlandse landenteam, Erwin l’Ami.
De overige partijen eindigden, de meeste niet zonder strijd, in remise. Daarvan was het misschien het meest opvallend de puntendeling tussen Benjamin Bok en titelfavoriet Loek van Wely. Bij de dames kwamen er twee partijen tot een beslissing. Linda Jap Tjoen San versloeg in een wilde partij Martine Middelveld. En Iozefina Paulet ontfutselde Arlette van Weersel een pionnetje en wist dat in het verre eindspel te verzilveren. Titelverdedigster, Anne Haast, kwam met zwart niet door de verdediging van debutante Smarana Padurariu heen en moest genoegen nemen met een half punt.
Het titanenduel tussen Jorden van Foreest en Erwin l’Ami (foto Harry Gielen)
De partij tussen Van Foreest en l’Ami trok vandaag de meeste aandacht. Na een Schotse opening, waarin de zwartspeler de laatste mode op het bord had gebracht, ontstond een stelling waarin zwart op een gegeven moment een discutabel plan koos. De jonge Groninger wist met een paar venijnige zetten de samenhang tussen de zwarte stukken danig te verstoren. Die trok daarom aan de handrem en moest dat bekopen met een paar verzwakkingen. Dit alles resulteerde in een mooi kwaliteitsoffer van Van Foreest. In ruil voor zijn toren op e1 tegen een loper, veroverde hij de zwarte velden. Daarmee kon hij matkansen tegen de zwarte koning creëren. Die kon hij combineren met een ver opgerukte witte pion op c7 die daar als een soort handenbindertje de zwarte stukken op hun plaats hield. Gezegd moet worden dat Jorden de ene rake klap na de andere uitdeelde. Met een hele reeks fraaie en onverwachte wendingen slaagde hij erin de hele zwarte stelling te ontregelen. Dat mag gezien worden als een puike prestatie want l’Ami staat erom bekend dat hij – zelfs door de absolute wereldtop – nauwelijks omver te krijgen is. Toen Van Foreest een heleboel materiaal had buitgemaakt en de zwarte stelling zo’n troosteloze aanblik gaf, vond de Woerdenaar dat het genoeg geweest was voor vandaag. Daarmee is Van Foreest de ongedeelde koploper!
L’Ami mag zijn wonden gaan likken; op een of andere manier heeft hij een gestoorde relatie met Nederlandse Kampioenschappen. Hij is een van de Nederlandse topspelers die nooit kampioen is geweest.
Lees meer >Op de eerste speeldag van het Open Kampioenschap van Dieren kreeg ik een mail van de journaliste. “Voor de Gelderlander ben ik vanavond op Polysport voor een sfeerverslagje op de camping en bij het hotel. Verblijft u daar toevallig ook?” Dat las ik natuurlijk pas ’s avonds, in mijn kamer, maar ik stuurde toch maar een mail terug. Net op tijd las ze dat en even later hadden we een gesprekje van ongeveer een kwartier, waarvan uiteindelijk een paar regels in haar verslag. Ik legde onder andere uit dat bij schaken, meer nog dan bij andere sporten, één moment van onachtzaamheid fataal kan zijn. Je kan bij tennis of volleybal drie matchpoints tegen hebben, maar je hebt dan nog steeds het resultaat in eigen hand. Maar bij het schaken kan je vier uur lang goed spelen, een fout maken, de rest van de partij ook goed spelen en toch verliezen. Het is eigenlijk nog erger: één zet kan het verschil tussen een goed en slecht toernooi zijn. Maar terwijl ik nog uitlegde wist ik nog niet dat me dat min of meer zou gebeuren.
Vorig jaar haalde ik 4.5 punten voor de rustdag, o.a. door een overwinning met wit op Stefan Beukema en een snelle remise met zwart (in de vijfde ronde) tegen Ikonnikov. Vervolgens won ik het toernooi. Daarom ging ik dit keer ook wel met vertrouwen de rustdag in, want weer won ik met wit van Beukema en speelde ik snel remise met zwart tegen de Rus.
Er was echter wel een verschil: dit jaar moest ik in de derde ronde al tegen een grootmeester en dat leverde een extra halve verliespunt op. In die partij was de opening wel interesssant.
Lees meer >
