Houtman OK van Gouda
Houtman OK van Gouda
Lees meer >Column 44: “Als er een bom op je hoofd kan vallen…”
De laatste weken lag op mijn bureau binnen handbereik het boek The Power Chess Program: Book 1 van de Engelse grootmeester Nigel Davies (zie foto, bron Wikipedia). Ik had het al een tijd in de kast staan, maar ik was nog niet in de gelegenheid om het daadwerkelijk te bestuderen. Dat heb ik inmiddels wel summier gedaan.
Het boek is een soort cursus waarin de lezer bij de hand wordt genomen om wekelijks het nodige aan het schaken te spenderen. Het boek is ingedeeld in twaalf hoofdstukken waarbij elk hoofdstuk een maand vertegenwoordigt. Elke maand wordt een thema (bijvoorbeeld “de kunst van de aanval”) centraal gesteld met in elke alinea (lees: elke week) een thema dat hiervan is afgeleid (bijvoorbeeld “de koningsjacht”). Davies geeft een aantal instructieve voorbeelden en ook de nodige opgaven, die achterin zijn uitgewerkt.
Lees meer >Tweezet
Op een verregende of juist iets te zonovergoten dag kan het voorkomen dat je in een database naar rare dingen op schaakgebied gaat zitten zoeken. Zo was ik ineens benieuwd of er wel eens ergens een mat in twee op het bord was gekomen. Hieronder mijn onderzoeksresultaten.
Ivan Skrypin deed in 2007 mee aan het Oekraïens kampioenschap voor spelertjes tot 8 jaar (wat wel erg jong is natuurlijk).
Lees meer >Robin en Lisa bij het WK-jeugd 4
In Athene is het WK-jeugd t/m 20 jaar afgelopen. Ons land werd vertegenwoordigd door Robin van Kampen en Lisa Schut.
 |
 |
Voor Robin viel het eindresultaat alleszins mee: hij eindigde op de 13e plaats met 8½ uit 13, slechts anderhalf punt verwijderd van het winnende duo Ipatov (Turkije) en Rapport (Hongarije). Hij mag uiteindelijk tevreden terugblikken op dit zware evenement van maar liefst 13 ronden lang. Zijn spel oogde goed en solide, en een paar ongelukjes daargelaten, is de verwachting gerechtvaardigd dat hij zijn eigen voorspelling – namelijk dat hij binnen afzienbare tijd de Nederlandse top kan bedreigen – gaat waarmaken.
Lees meer >Svetozar Gligoric was vooral een speler
Joegoslavië was lange tijd een van de sterkste schaaklanden ter wereld, totdat het land uit elkaar viel. Svetozar Gligoric, die dinsdag overleed, was de grootste schaker van dat land. Het grootste schaakland ter wereld achter de Sovjet-Unie, dat mag je van Joegoslavië rustig zeggen. Van 1950 tot en met 1974 speelde het dertien keer op de Olympiade en behaalde twaalf keer een medaille. In 1950 was dat goud. In dat jaar speelde Gligoric al aan het eerste bord. Van 1950 tot en met 1982 speelde hij 223 partijen op de Olympiade en scoorde 64%. Aangezien hij bijna altijd aan het eerste bord speelde en met het sterke team dus de allergrootsten tegen zich kreeg, is dat een goede score.
Lees meer >Schaakrubrieken weekend 11 augustus 2012
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken. Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken. Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het verschijnen van de veelal zaterdagse schaakrubrieken.
Lees meer >Vlissingen winnen: better lucky than good
Na afloop van het NK, of misschien al ervoor, had ik het idee dat ik wel eens een Nijboertje zou kunnen gaan doen. Friso Nijboer had, toen hij nog profschaker was, de gewoonte om na in Dieren op amper 50% te zijn geëindigd vervolgens in Vlissingen uit te halen met 8 uit 9. Of misschien deed hij dat helemaal niet zo vaak en kloppen de scores ook niet helemaal, maar in ieder geval associeer ik het fenomeen om in de zomer een heel slecht door een heel goed toernooi te laten volgen met hem. En nu heb ik het dus ook gedaan.
Waarom gaat het het ene toernooi goed en het andere slecht? Dat is iets wat elke (top)sporter wel wil weten. Er bestaat zoiets als ‘vorm’ of ’the flow’, maar dat is toch een vaag fenomeen. Ook kun je lekker in je vel zitten of juist niet, wel of niet goed voorbereid zijn. Er zijn dus wel randvoorwaarden die samenhangen met prestaties, maar een 1-op-1-verhaal is het zeker niet. Verklaringen die gegeven worden voor goede prestaties zijn ook vaak een vorm van scorebordjournalistiek. Een mens zoekt nou eenmaal graag verklaringen, en dus worden er dingen gegokt of verzonnen. In mijn geval had ik na het NK gezegd dat ik niet scherp genoeg was en meer tactiek moest oefenen, en dat heb ik gedaan. Dat zou een verklaring voor mijn succes kunnen zijn, ware het niet dat ik niet het idee had dat ik heel scherp was in Vlissingen. Maar ik denk te weten wat het verschil maakte tussen mijn prestaties bij het NK en in Vlissingen: geluk. Toeval.
Lees meer >
