Stommiteiten

In alle soorten en maten heb je ze. De ergste zijn de vergissingen die niet alleen jezelf schaden, maar ook anderen. Maar de irritantste zijn de blunders die alleen jezelf pijn doen.

Wij schakers weten daar alles van. Je kunt niemand anders de schuld geven en pogingen om verzachtende omstandigheden als oorzaak van falen aan te voeren schieten niet alleen tekort, maar het gelamenteer dat het te warm was of dat je je niet goed voelde maakt bovendien de knauw aan de eigenwaarde alleen maar bijtender als je eenmaal beseft dat dergelijke excuses onwaardig zijn.

Stommiteiten waarbij ik alleen mezelf had, zijn me ontelbare malen ontsnapt. Het is het lot van de schaker die zich nu eenmaal aan een spel waagt dat voor een gewoon mens eigenlijk te moeilijk is. Maar ook buiten het schaken zijn stommiteiten me niet bespaard gebleven.

 

 

Lees meer >

Een publieksspeler pur sang!

In Ecce Homo Ludens XXXVIII schrijft René Olthof over Rurik van Opstal.
Dit voormalige toptalent maakte in zijn jonge jaren gehakt van leeftijdsgenoten als Martijn Dambacher, Erik van den Doel en Sipke Ernst, maar stopte vroeg met schaken.


Lees het artikel op de HMC-site.
Zie ook het overzicht van alle artikelen in deze serie.

Krantenrubrieken weekend 12 juni 2021

Wekelijks publiceren we de diverse schaakrubrieken van de weekendkranten. Wij streven naar publicatie op de woensdag of donderdag na het voorgaande weekend.

Lees meer >

Eindspelfinesses 58: “Pawns in the Crosshairs”

In mijn verslag van gisteren over de partij tussen Anish Giri en Maxime Vachier Lagrave heb ik misschien iets gemist in het verre eindspel. Gelukkig hebben we ons altijd oplettende lezerspubliek en ditmaal was het MvanLeeuwen die ons attent maakte op een analyse van de Nederlandse schaakjournalist Peter Doggers die op chess.com het kritieke moment in het lopereindspel besprak.

 

“Pawns in the Crosshairs”

In zijn boek “Dvoretsky’s Endgame Manual” geeft de beroemde Russische trainer over het eindspel met ongelijke lopers diverse principes die een schaker in zijn ransel zou moeten voeren om zich een volleerd eindspelkenner te noemen. Eén principe is het “Pawns in the Crosshairs” dat vrij vertaald betekent “Pionnen in het vizier” betekent. Omdat 1 plaatje meer zegt dan 1000 woorden, geeft Dvoretsky een diagram met de volgende stelling.

1. c5! Lxc5 2. Lb3 e5 3. Le6 Kc7 4. Ke4

en de remise is duidelijk. Wit hoeft alleen maar zijn loper over de diagonaal g4-c8 heen en weer te spelen om de remise te bereiken. Door het pionoffer kon de loper de pion van e6 aanvallen die niet op dat moment gedekt kon worden. Daardoor werd de pion naar de voor zwart ongunstige kleur gedreven. Het gevolg hiervan was dat de pionnen van zwart allemaal eenvoudig kunnen worden geblokkeerd.
½-½

 

Giri, Anish – Vachier-Lagrave, Maxime

Foto Lennart Ootes

Lees meer >

Mister Chess presenteert….

Jubileumuitzending:

 

Lees meer >

Mamedyarov wint Superbet Chess Classic

In de Roemeense hoofdstad Boekarest is de Superbet Chess Classic gewonnen door Shakhiyar Mamedyarov uit Azerbeidzjan. Vandaag was hij snel klaar omdat zijn tegenstander Maxime Vachier Lagrave genegen was om mee te werken aan een korte remise. De Azeri won drie partijen, waarbij die tegen Fabiano Caruana en Levon Aronian, zeer indrukwekkend waren. Omdat hij verder ongeslagen bleef, kwam hij soeverein op de eerste plek terecht met +3.

Op deze afbeelding is duidelijk te zien dat de Azeri een aardig geldbedrag mag bijschrijven op zijn bankrekening. Dat komt voor een deel ook uit de Kasparov Chess academie: Kasparovchess.com.

Lees meer >

“De Schaakwerld” door Gerhard Eggink

Onze bond, de Koninklijke Nederlandse Schaakbond (KNSB) is opgericht op 23 mei 1873 als “Nederlandschen Schaakbond” en is daarmee een van de oudste sportbonden van Nederland, lees ik op Wikipedia. Nee, dat staat niet op https://www.schaakbond.nl/knsb/geschiedenis nee, helaas. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

Giri nog zonder overwinning in Boekarest

Het is Anish Giri nog niet gelukt om een partij te winnen bij de Superbet Chess Classic in Boekarest. Dat hem dat met zwart niet lukte tegen Caruana en So is niet zo vreemd, en met wit remise tegen Aronian is ook geen schande (al had hij zeker kansen op meer), maar dankzij de eerdere valse start van Giri betekent het wel dat hij met 2.5 uit 6 niet meer mee lijkt te doen om toernooiwinst.

Lees meer >

36° Open Internationaal Schaaktoernooi van Geraardsbergen (8 – 12 augustus)

Het 36e Open Internationaal Schaaktoernooi van Geraardsbergen komt eraan. Nog 58 dagen en het is weer zo ver. Vorig jaar ging voor de eerste keer in 36 jaar de editie van het Geraardsbergse Open niet door wegens de corona-uitbraak. Om dezelfde reden zijn er dit jaar ook enkele nieuwigheden.

De nieuwe website bevat een rubriek Archief Toernooien die de moeite waard is om eens te raadplegen.

Lees meer >

De zijdelingse invasie op Sicilië

Boekrecensie van Ravi Haria’s The Modernized Anti-Sicilians. Vol. 1: Rossolimo Variation

Geschiedenisstudent Ravi Haria (geb. 1999) getuigt in The Modernized Anti-Sicilians van zijn jongvolwassenheid en deelt een steekhoudend repertoire met het publiek. Daarbij ontwijkt de Britse meester handig de valkuilen die elk openingsboek voor diens schrijver opwerpt: compleetheidswaan en schrijven zonder publiek.

 

Zelfs de grootste namen in het schaken hebben zich aan de antisicilianen gewaagd. Daarbij is de loperzet 3.Lb5 zowel tegen de Klassieke als de Najdorf-variant van het Siciliaans een veelgeziene methode om zwart in zijn droom van een dynamische partij te hinderen. Als bij een agressietraining probeert de witspeler, tot frustratie van de tegenpartij, elke agressieve neiging in de kiem te smoren. Met therapeutische tact legt de witpartij middels flexibel manoeuvrerende stukken elke woedeaanval van haar patiënt lam: uitbarsting leidt tot vernedering, tamheid tot bedaren van de strijdvaardige wil. Kortom, wit heeft op de aanvallende zwartspeler psychologisch overwicht. Waar het steeds om te doen is, zegt Haria, is het ‘eindeloos stellen van praktische problemen’.

 

Wie dacht dat je met het mijden van het Open Siciliaans voorbereidingstijd zou besparen, komt van een koude kermis thuis. De loper uitspelen en met de armen over elkaar onderuitzakken, denkende dat de tegenpartij zich nu wel beduusd zal voelen, is niet aan te raden. Om de zwartpartij te temmen, hen steeds een stap voor te zijn, moet men zich de meest subtiele voortzettingen eigen maken. De circusartiest die haar tijger voor een moment van diens natuurlijke dominantie laat ruiken, wordt verscheurd en verslonden. Men behoede zich dan ook te vervallen in de ‘logica van de eenvoud’. De flexibiliteit, verkregen door van de gebaande paden af te wijken, zal niet afdoende zijn om zonder voorbereiding een leuke partij te spelen.

Volgens Ravi Haria duikelt men hier nietsvermoedend in de ‘luiheidsval’. We leven in een tijd waarin supercomputers een zekere weg naar voordeel voorkauwen, waarbij databases het bestaan van deze of gene variant uitwijzen en het gemakkelijk maken om goed voorbereid aan de toernooitafel te verschijnen. Het zal met onze tegenstanders, de Siciliaan-exponenten, niet anders zijn.

Lees meer >