De Eindhovense schaakverenigingen ESV en WLC speelden op 12 mei online een vriendschappelijke wedstrijd op zeven borden. De wedstrijd werd live van commentaar voorzien door ESV-schakers Jochem Berndsen en Alessandro Di Bucchianico. Het live commentaar is terug te zien op YouTube en er is een verslag op de website van ESV. Gezien de positieve reacties van spelers en toeschouwers is ESV van plan dit soort activiteiten vaker te organiseren.
De tweede serie van tien puzzels is gisteren beëindigd: de prijswinnaars staan op onze website.
Sinds maandag staat de eerste puzzel van de derde serie op onze website. http://www.maxeuwe.nl/index.php/activiteit/blijf-thuis-schaakpuzzels
Alle deelnemers beginnen weer op nul, een goed moment om mee te gaan doen!
Uiteraard hopen we dat jeugdleiders en/of ouders de jeugdige schakers willen enthousiasmeren om mee te doen!
In de toernooipraktijk komt het vaak voor dat wit een aanval begint op de zwarte koningsvleugel. Meestal staat de koning daar goed beschermd achter zijn pionnen, maar als zwart teveel stukken op de damevleugel zet om daar een tegenoffensief te beginnen, kan wit door offers de stelling openbreken. Zulke aanvalspartijen zijn spectaculair en worden vaak gebruikt in schaakrubrieken voor opgaven als wit speelt en wint. Maar de grootmeesters hebben deze offermotieven al veel eerder in de partij gezien.
Begonnen op een verloren avond met twee teams, en drie spelers, zagen we afgelopen zondagavond bijna 500 spelers actief in onze teamwedstrijden. Groninger Combinatie viel voor het eerst uit de hoogste klasse, een matig genoegen. Wel melden steeds meer clubs zich aan (en blijf dat vooral doen, iedereen kan meedoen!), en daarmee breiden ook de mogelijkheden zich uit om een ‘passende’ teambattle aan te bieden. In de ‘kleinere teams battle’
Vandaag hebben wij er negen weken thuis-isolatie opzitten. De vakantie in mei is geannuleerd. De ferry-overtocht naar Engeland is doorgeschoven naar september. Dat kon niet anders, want de Stenaline geeft geen geld terug. Het blijft overigens afwachten of het Verenigd Koninkrijk tegen die tijd het virus voldoende onder controle heeft. Zo niet, dan maar weer overboeken.
Tot die tijd wacht ons een lange zomer. Voor het eerst sinds 20 jaar zonder diensten op de museumspoorlijn STAR en geen vakantiereis.
Toen ik de zaterdagkrant op 16 mei van het Leidsch Dagblad opende, las ik het korte overlijdensbericht van schaakpublicist Johan Hut. Ik schrok daar erg van, want Johan en ik hebben jarenlang fijn samengewerkt op de website www.schakers.info.
Ik noemde hem altijd de ‘John Frederikstad’ van de schaakwereld. Voor jongeren onder de lezers: John Frederikstad is in Nederland bekend om z’n vele voetbalweetjes.
In maart-april 2002 was er een grote leegte ontstaan in de schaaknieuwsvoorziening in ons land.
Lees meer >Afgelopen week ontving ik het onverwachte en droevige bericht over het overlijden van Johan Hut.
Johan speelde al lang niet meer in de interne van HSG dus daar zag ik hem niet meer. Maar rondom het HSG Open had ik altijd veel contact met hem. Een paar maanden voor de aanvang van het toernooi belde hij mij op. Hij wilde weten welke Grootmeesters dit jaar al waren gecontracteerd en welke nog in het vat zaten.
Lees meer >Het begon geloof ik als een geintje van mijn broer in de tijd dat hij nog voor HSG speelde. Na zijn partij stonden Henk en Johan naast elkaar te pissen en tussen de urinoirs deed Henk zijn verhaal over de partij die hij zojuist gespeeld had. Kort daarop meldde Henk, op de manier zoals hij dat kan, dat hij aan de verzamelde pers had uitgelegd wat er allemaal gebeurd was.
Lees meer >
Johan Hut met zijn traditionele notitieboekje (foto Harry Gielen)
Wim van der Wijk, eindredacteur, collega en vooral vriend van Johan, kreeg een paniektelefoontje van een collega van de krant: Johan Hut heeft zijn schaakrubriek nog niet ingeleverd en hij reageert niet op telefoontjes en e-mail. Dat was niets voor Johan. Wim is daarom in de auto gestapt en naar Baarn gereden en na bellen, contact opnemen met zowel de buren als de familie van Johan, bleek uiteindelijk dat Johan overleden was.
Een week geleden had Wim nog e-mailcontact met Johan. Mijn laatste contact met Johan was afgelopen weekend toen hij mij zijn krantenrubriek toestuurde voor publicatie voor op Schaaksite. Zo’n mailtje dat je wekelijks krijgt van mensen. Hallo Kees, hierbij de rubriek, tot de volgende week. Soms schreef hij uitgebreider over zijn rubriek die hij inleverde. Waarom het ging, welke partij hij besproken had of over welk toernooi hij het wilde hebben. Het is onvoorstelbaar dat Johan er niet meer is. Komend weekend krijg ik geen e-mail van hem, geen rubriek, geen teken van leven. Vreselijk.
Johan was van begin af aan bij Schaaksite betrokken. Wij hebben als redactie ruim 10 jaar heel fijn samengewerkt om een goede website te maken. Hij was heel blij met “zijn” Canon van het Nederlandse Schaak. Een prachtig overzicht van de schaakgeschiedenis in Nederland. We kunnen nu spreken over de Canon van Johan.
Hierbij wil ik namens de redactie de familie en vrienden van Johan heel veel sterkte toewensen.
In 2018 is ter ere van de Boekenrubriek een korte biografie van Johan op Schaaksite gezet. Deze kunt u hier lezen.
Lees meer >Waarom staat jouw naam nog niet in onze Hall of Fame?
Nog wekelijks komen er, via verschillende kanalen, schaiku’s binnen. Men vindt het een leuk idee en men geeft aan dat het niet altijd meevalt om in 5-7-5 lettergrepen iets kernachtig uit te drukken. Wel vindt men het een bijzondere activiteit voor het doden van coronatijd. Iedereen kan meedoen, ook niet-schakers en ‘oefening baart kunst’. ‘Het is al een uit de hand gelopen actie’, schreef iemand. Een ander:’ Het is net als bij schaken, je moet goed nadenken.’
Er wordt creatief meegedacht en verschillende leuke ideeën worden geopperd. Iemand had het idee notatieboekjes te laten maken met schaiku’s. Een ander vond dat het formaat van een notatieboekje zich ook goed leent voor de publicatie van een boekje met schaiku’s of schaikoes. Weer een ander vond het leuk een combi van een afbeelding en een schaiku te maken. Kees van Kooten doet dit, zoals wij al eerder zagen, ook bij sommige van zijn 575 Haikoots. Hier nog een mooi voorbeeld uit zijn boek, Haikoot 73.
Lees meer >
