Columns

Belevenissen van een arbiter: een maas in het net en toeval

Voor het zesde achtereenvolgende jaar speelden de Masters van het Tata Steel Chess Tournament ‘on tour’. In de eerste week werd Alkmaar aangedaan. Na aankomst daar werd op het plein waar ’s zomers de kaasmarkt plaats vindt een groepsfoto inclusief kaasdragers gemaakt. Daarna toog men naar TAQA Theater De Vest, het culturele hart van Alkmaar, waar in de luxueuze Grote Zaal de degens gekruist werden. In de tweede week was het de beurt aan Leiden waar de bijna 900 jaar oude Pieterskerk het onderdak verschafte. Voor een omschrijving citeer ik de website: ‘een monumentale evenementenlocatie met een unieke ambiance en sfeer’. En daar is niets van overdreven. Qua bezoekers zou in Leiden wel eens het record gebroken kunnen zijn. Bij de ingang van de speelzaal hebben de portiers 2216 bezoekers geteld. Toen Anand om 20.20 uur de laatste klok stil zette en Carlsen de hand schudde ter overgave waren daar nog ongeveer 100 bezoekers getuige van!

Lees meer >

“In de schaduw van cruiseschepen” door Jan Willem Duijzer. Column van Schaakvereniging Promotie.

In een opwelling van groot optimisme heb ik wel eens gedacht dat de KNSB-competitie een belangrijk publicitair uithangbord van de Nederlandse schaakwereld zou kunnen zijn. Met wedstrijden op goed toegankelijke, aantrekkelijke locaties, live partijen op de lokale websites, raadsleden en andere VIP’s als regelmatige bezoekers, pers en publiek die zich vergapen aan de partijen van de regionale topspelers, parallelle evenementen voor de schooljeugd en zo meer. Een soort Tatachess-sfeer,

Lees meer >

“Sosonko, Korchnoi, Achmatova en de anderen” (Hans Meijer)

Zoals u ziet gaat de column van Hans Meijer over in elk geval twee befaamde schakers.

De centrale vraag waar het boek Evil-Doer: Half a century with Viktor Korchnoi (2018) van Genna Sosonko om draait is ‘blijven of vertrekken’. Vertrekken wordt door de officiële instanties in de Sovjet-Unie, en met hen door vele Sovjet-burgers, gezien als verraad. Vertrekken betekent dat je alle banden met het moederland,

Lees meer >

Schaken in oorlogstijd

Het kan een mens overeind houden en… neerhalen

Een mooie oude foto uit lang vervlogen tijden, genomen vanaf het balkon van een volgepakt theater.

De jongens, mannen en een enkele vrouw turen vol spanning naar enorme demonstratieborden die me niet eenvoudig te bedienen lijken. Op het toneelpodium spelen de schakers hun partij. Het moet wel een toptoernooi zijn en onwillekeurig bedenk ik me, dat het enthousiasme van de schaakliefhebbers hetzelfde is gebleven, maar dat het niet meer zo mooi in beeld is te brengen als toen, nu we thuis achter de computer de toptoernooien op de voet kunnen volgen.

Als we verder kijken zien we dat er boven de demonstratieborden een banier hangt met een tekst in cyrillisch schrift. Grote kans dat het toernooi ergens in Rusland plaatsvond en de kleding van de mensen in het theater doet vermoeden dat we het toernooi ergens in de jaren ’30, ’40 of misschien wel ’50 moeten situeren. Wellicht geeft de tekst op het banier uitsluitsel daarover. Daarop staat in het Russisch: ‘Lang leve de leider van de naties, de beste vriend van de fysieke cultuur, de grote Stalin!’

Een belangrijk toernooi in de Sovjet-Unie dus dat vóór 1953 gehouden is, want Stalin leefde kennelijk nog. Na enig zoeken blijkt deze foto genomen te zijn in Moskou, tijdens het kampioenschap van de Sovjet-Unie in 1940. In september 1940, om precies te zijn, een jaar na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.

Lees meer >

“Een oude kwestie” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.

Laat ik met een literair citaat beginnen. Het zijn de eerste regels uit het grote boek over Paul Charles Morphy dat zijn bewonderaar Geza Maroczy in 1908 publiceerde. De regels zijn de opmaat tot een soort schaaksprookje:
“Als Gott sein grosses Werk vollendet hatte, naeherte sich ihm das Schach mit der Klage, dass es ohne Unterkunft sei, da es weder in den ernsten Palast der Wissenschaften, noch in das schimmernde Heim der Kunst eingelassen wurde: es sei aber seiner unwuerdig,

Lees meer >

Donner

Een vriend van mij kwam kortgeleden in gesprek met iemand die nog als programmeur bij IBM met schaakgrootmeester Jan Hein Donner (jawel, de oom van Piet Hein Donner) had samengewerkt. Hij zat aan het bureau tegenover hem. “Geweldige tijd, prachtige verhalen en veel gelachen.” Donner vond het moeilijk op tijd op het werk te komen, zo vertelde de vroegere collega van Donner. Hij was gewend om pas na half twaalf op te staan en bovendien had hij problemen met de prikklok.

Lees meer >

“Smullyan, Vonnegut en Zappa”door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie

De column van Hans gaat over gaten. Wat voor gaten? In kaas? In onze berekeningen achter het schaakbord? Zwarte gaten wellicht? O nee, met die laatsten houdt een andere columnist zich bezig.
Enfin, leest u het maar zelf hier !

“Cafetaria” door Jan Willem Duijzer. Column van Schaakvereniging Promotie

Broodje kaas met een glaasje melk. Zou Jan Willems column daarover gaan?

Tijdens de laatste ledenvergadering van Promotie, op 19 maart jl., werd discussie gevoerd over het gehanteerde speeltempo op de clubavonden. Bij veel clubs en ook bij verschillende regionale bonden is dit een actueel onderwerp, omdat vrijwel alle clubs anno 2019 beschikken over digitale klokken waarmee zo’n beetje elk denkbaar speeltempo mogelijk geworden is.

Lees meer >

“Laag/hoog opgeleid” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.

De provinciale verkiezingen zijn geweest. Bij de uitslag horen interpretaties en natuurlijk ook feitenonderzoek. In de NRC stond een rijtje waaruit bleek welk percentage stemmers bij iedere partij man/vrouw was. Mijn pen jeukt om een vileine opmerking te maken over die verhouding bij de Partij voor de Dieren, maar dat zal ik wijselijk nalaten. Mijn pen jeukt echter nog veel harder om iets te schrijven over de indeling naar opleidingsniveau.

Lees meer >

“Schaken en Seks” door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie.

Ik neem aan dat met zo een titel u geen verdere aansporing tot verder lezen behoeft.

Elke schrijver stelt zich de vraag hoe hij of zij meer bezoekers naar zijn of haar columns kan trekken. Het antwoord op die vraag kreeg ik zo’n 25 jaar geleden van een KPN collega. Hij had als een van de eersten een website gebouwd met informatie over een of ander technisch onderwerp.

Lees meer >