Columns

“Het collectieve geheugen” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.

Ik heb van de Olympische Winterspelen genoten. Van het schaatsen om precies te zijn. Wanneer er bij het langebaanschaatsen wat te verdienen viel keek ik. Heel chauvinistisch.

Er waren werkelijk schitterende momenten bij, de verrassingen. Verrassingen, ik zei niet: plezierige verrassingen. Bij de tienduizend meter verwachtte ik een strijd tussen de drie bekende namen. Mijn persoonlijke gunfactor ging half om half uit naar Ted-Jan Bloemen, de man die het om toch wat onduidelijke redenen in Nederland altijd zo moeilijk had,

Lees meer >

“Wandelen” door Theo Mooijman. Column van Schaakvereniging Promotie.

Kort na de eeuwwisseling had ik contact gelegd met de plaatselijke damvereniging. Aanleiding was de uitnodiging van de welzijnsorganisatie om op de jaarlijkse ouderendag aanwezig te zijn teneinde de schaaksport te promoten onder ouderen. Plaats van handeling: de sporthal. Het programma bevatte optredens van een regionaal amateur koor en een semi-professionele zangeres.

Achterin de hal waren de kramen geplaatst voor de ouderenverenigingen, domotica aanbieders en alle firma’s en organisaties die er belang bij hadden zich te presenteren aan de ouderen.

Lees meer >

“Het einde van de denksporten en de laatste schaker” door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie.

Tja, erg vrolijk klinkt de titel van Hans’ column niet.

De Koninklijke Nederlandse Bond voor Bordspelen (KNBoBo) was maar een kort leven beschoren. Voorzitster Máxima gaf er de brui aan toen half Nederland over haar heenviel omdat ze geen goede beschrijving van de identiteit van ‘dé schaker’ kon geven. Ze heeft nog een foto van een morsig type in een sleets ruitjesjasje laten zien en hem ‘dé schaker’ genoemd maar daar kwam ze niet mee weg.

Lees meer >

“Schaken voor de gezelligheid….?” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.

Niet zo lang geleden ging ik buurten bij die andere schaakvereniging in Zoetermeer. Dat doe ik wel vaker als ik mijn door de dokter voorgeschreven avondwandeling maak. Daar zag ik een mij bekend jongmens een externe wedstrijd spelen in een klasse die veel te laag is voor zijn kunnen. Even later sprak ik hem. Waarom speelde hij nou in zo’n team, terwijl hij “bij ons” toch hoger kon spelen?
“Ik schaak voor de gezelligheid” was het onopgesmukte antwoord.

Lees meer >

“Laaghangend fruit” door Theo Mooijman. Column van Schaakvereniging Promotie.

Een tijdje terug las ik over het voornemen van de Volkskrant om de denksportrubrieken op te doeken. ‘Hoe bestaat het’, was mijn eerste reactie. Wie verzint zo iets? De meeste mensen weten hoe het gaat als er bezuinigd moet worden. De regering pakt degenen die zich niet of nauwelijks kunnen verzetten (bij voorbeeld omdat zij niet kunnen staken) en houden vervolgens nauwlettend in de gaten of het electoraal risico niet te groot wordt.

Lees meer >

“Homo Deus” door Jan Willem Duijzer. Column van Schaakvereniging Promotie.

Wordt de mens ooit God? Jan Willem vertelt hierover in zijn column van deze week.

Het zijn verwarrende tijden, vind ik, en ik ben de eerste niet die er zo over denkt. De afgelopen weken las ik Homo Deus, een boek van de Amerikaanse schrijver Hariri over het menselijke streven naar onsterfelijkheid, naar een goddelijke status. Ik geloofde hier niets van, maar ben door het boek toch aan het denken gezet.

Lees meer >

“Ondertussen in Canada” door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie.

U weet toch al hoezeer de columns van Hans de moeite waard zijn? Het ganse land neemt er kennis van. Klik daarom gauw hier !

“Vijfentwintig jaar Groningen” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie

Sinds 1992 doe ik elk jaar mee aan wat dan nu het Chess festival Groningen heet. Voor die tijd speelde ik af en toe mee, maar vanaf 1992 was deelname structureel. Slechts een keer zorgde een mechanische beperking ervoor dat ik niet kon meedoen, een HNP-tje voor de kenners onder u.

Hoe begin je goed aan het Groningse toernooi? Allereerst zorg je ervoor dat je op Tweede Kerstdag om zes uur in alle vroegte met je bolide op de A12 zit.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: waar is het gezond verstand gebleven? (2)

Het was niet de bedoeling om een vervolg te geven aan het stukje van afgelopen augustus met bovenstaande titel, maar de ontwikkelingen noopten mij om alsnog een tweede aflevering over de spelregelwijzigingen te maken. De soap was namelijk nog niet ten einde. In het eerste deel werd onder meer uit de doeken gedaan dat de tekst van artikel 7 (Onregelmatigheden) van het nieuwe reglement, wat inging op 1 juli 2017, niet helemaal overeen kwam met de interpretatie die de FIDE er begin juli aan gaf. Dit hebben ze zelf ook ingezien – of het is ze duidelijk gemaakt, want zoveel inzichtelijkheid dicht ik de verantwoordelijke heren van de FIDE nou ook weer niet toe.

Lees meer >

Idiote regels (2) – claimen

Vandaag werd bekend dat de FIDE de regels nog een tikje idioter heeft weten te maken, dus kon ik niet langer wachten: hier is eindelijk het vervolg in de serie idiote regels bij het schaken.

Ik had beloofd dat dit deel over remise claimen zou gaan, maar ik heb besloten om het wat breder te trekken: claimen in het algemeen.

Ter inleiding beginnen we met die nieuwe FIDE regels.

Lees meer >