Schaakhistorie

EK schaken start morgen; enige anekdotische historie

Morgen start het EK schaken in Montenegro. Nederlandse deelnemers: Jorden van Foreest, Nico Zwirs, Max Warmerdam.

De enige Nederlandse Europees kampioen schaken individueel algemeen was Sergey Tiviakov. Tijd voor een opvolger?!

Ik vroeg wat ex-deelnemers naar Nederland naar herinneringen.

Welaan, ik hoorde:

‘In 2005 was het EK in Polen. Met Stefan Löffler, Sebastian Siebrecht – die later zo bekend zou worden als detective/betrapper van valsspelers en Thomas Michalczak reden we er ’s nachts heen.

Lees meer >

Sportmusea in Nederland: Euwe-centrum een witte raaf?

Na het schrijven en publiceren van dit -onvolledige- stuk over sportmusea in Nederland (ook over het MEC), vroeg ik me iets af:

Is het Max Euwe-centrum een witte raaf in de wereld van de sport?

Documentaires Kasparov

Donderdag 17 oktober 21.40 uur op ARTE (bij Ziggo zender 72), eerste drie 3 van de zes afleveringen van Rematch (over Kasparov – Deep Blue, 1997) en daarna de documentaire “Garri Kasparov Rebell und König des Schachspiels”.

In totaal bijna 3,5 uur schaken op tv.

Donderdag 24 oktober 22.00 uur dezelfde zender volgen de resterende afleveringen van Rematch.

Boek Peter Doggers De Schaakrevolutie

Peter Doggers van chess.com schreef het boek ‘De Schaakrevolutie’. 432 pagina, Uitgeverij Spectrum. Het verschijnt een dezer dagen – in maar liefst acht talen. Ook in het zeer poëtische Nederlands, gelukkig.

Hier alvast enige uitspraken vooraf van Peter.

Genieten!

Filmpje: schaakcafé Gambiet in 1990

Werner Moller heeft op Youtube een reportage (ik neem aan van AT5) over Schaakcafé Gambiet gedeeld. In het café (dat overigens officieel Gambit scheen te heten, maar geloof niet dat het vaak zo genoemd werd) werd door Aran Köhler op 1 december 1990 de 16e matchpartij Kasparov-Karpov besproken, dat op dat moment in Lyon werd gespeeld en via teletekst te volgen was. In het publiek herken ik Theo Weijers en Dirk Goes, maar insiders zullen vast  nog meer mensen herkennen. Presentator van de uitzending is Arno Vermeulen.

Lees meer >

105e geboortedag van Drs. P.: schrijver en schaakbewonderaar

Een stuk over dichter/zanger/copywriter Drs. P., die graag in het Amsterdamse schaakcafé Het Gambiet kwam – maar in de opvolger cafe De Laurierboom niet? Zag hem daar nooit, maar ‘Je mist meer dan je meemaakt’ (Vaandrager?)

Lees het hier

Drs P. leefde van 1919 tot 2015 en zou vandaag 105 zijn geworden.

Drs. P. was een bijzonder man die graag wat spottend zong en dichtte.

Lees meer >

Optimist Jaap van den Herik voorzitter Max Euwe-centrum

Jaap van den Herik wordt de opvolger van Paul van der Sterren bij het Max-Euwe-centrum. De nieuwe voorzitter is optimistisch EN kritisch. Wat betreft dat laatste, over ruimtevaart zei hij eens:

‘Je zou er van schrikken als je wist hoeveel fouten er in de computerprogramma’s van de NASA zitten. Onbegrijpelijk, de manier waarop er af en toe mensen de ruimte in gestuurd zijn. Wij mogen van geluk spreken dat het allemaal nog goed afgelopen is.’

Lees meer >

Een stuk over Max Euwe

20 mei jl. was de 123e geboortedag van Machgielis Euwe.

Euwe (1901-1981) is nog altijd de enige Nederlandse wereldkampioen schaken ooit.

Ik ben wat laat voor het herdenken, maar voor een stukje over de enige Nederlandse wereldkampioen schaken is er altijd tijd, niet?

Lees hier meer. Onder andere over Euwes denken, zijn bezit (een pistool, weinig geld bij het behalen van zijn titel),

Lees meer >

Jan Esser: echt een schaker

Johannes (Jan) Esser (1877-1946) was één van de grondleggers van de plastische chirurgie en uitvinder van de nog steeds gebruikte Esser-inlay. Hij was miljonair, kasteelheer, speculant en had een gezin. Was huisarts, tandarts én wetenschapper. Esser had een grote kunstverzameling; als een van de eersten zag hij de waarde van Mondriaan, Witsen, Breitner en Sluijters. Hij was met hen bevriend. Ook was hij een van de eerste officiële Nederlandse schaakkampioenen: in 1913.

Lees meer >

Mijn schaaklevenslijn

Deel 1

SCHAKEN heb ik van mijn vader. Nadat Max Euwe in 1935 de grote Aljechin had verslagen en wereldkapionen was geworden, raakte hij enthousiast en speelde af en toe met oom Jan in de huiskamer aan het Haagse Bezuidenhout. Mij leerde hij de zetten en hij kocht op de rommelmarkt een uit ivoor gedraaid schaakspel, wit tegen rood, dat ik na mijn verhuizing niet terug kan vinden,

Lees meer >