Elke einde is het begin van een herinnering
De 4e ronde was het zover, we mochten tegen DD, de wijze mannen uit het westen, of zoals iemand zei in de wandelgangen, tegen zo een lelijk team heb ik nog nooit gespeeld.
Waar het echter om draaide, was het afscheid van De Drietand, jaren hebben we hier met plezier gespeeld. Een mooie ruime locatie met een altijd vrolijke barman. Wat mij zelf het meest bij zal blijven is dat er in de Drietand een schrijfbord hing achter de bar, waarop elke keer dat we er waren een andere spreuk stond! Altijd met een positieve gedachte erin, dank voor de mooie tijd en dat we in het Middelpunt ook maar mogen gedijen.
Terug naar de ochtend van DD, Dimitri en ik begonnen onze ochtend bij de bagel en beans in Amersfoort. We kwamen binnen en de tent was tot de nok toe gevuld, binnen 10 minuten was de toko halfleeg, toeval dachten we nog. We bestelden nog maar voor een derde keer een drankje, waarop de serveerster eerst onze lege glazen mee wilden nemen, maar ze besloot ze te laten staan! Dit vonden wij wat vreemd, maar toen ze ons verteld dat het zonder die glazen ongezellig zou zijn hebben we er het zwijgen maar toe gedaan. Nog nauwelijks bekomen van dit tafereel reden we naar de speelzaal, om toch maar op tijd te zijn. De radio stond aan en het volgende kwam langs. Radiomaker, iedereen die een vraag beantwoord wil hebben, moet gewoon even bellen en dan zou hij het wel even oplossen! Nog geen 30 seconden later, trrrrrrrring…Ik heb inderdaad een vraag. Nou stel hem maar.
Lees meer >