Columns

Mijn zus schaakte niet…

Hierbij voor de liefhebber van mijn schrijfsels een Paascolumn in de rubriek “Het koffiehuis” van het Delfts Schaakforum. Eigenlijk niet over schaken, en toch ook weer wel.

Vanavond begint in Delft het Prinsenstadtoernooi. Ik ga zeker even kijken.

Vrolijk Paasfeest!

Panta rhei

Een tienjarig Argentijns jochie, met de veel betekenende naam Faustino Oro (Goud),  wint van Magnus Carlsen. Het is al bijna geen nieuws meer. Ditmaal was het bullet en online. Maar je moet verdomd goed kunnen schaken wil je van Carlsen winnen. Hoe dan ook.
Overal staan ze ineens op, de wonderkinderen. Ik ben geneigd de ontwikkelingen in de schaakwereld te zien als een spiegel van de gewone wereld.
Lees meer >

Schaakles geven(2)

Vorig seizoen schreef ik over het schaakles geven aan ouderen (’Schaakles geven’, 26/3/2023). Dat laatste was een buitengewoon aardig idee als uitvloeisel van de Week tegen de Eenzaamheid van vorig jaar. In Zoetermeer ….lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

“TATA 2024 – Een strijd op leven of dood!” door Hans Meijer

Met stijgende verbazing heb ik dit jaar het Tata Steel Chess toernooi gevolgd. Elke ronde werd er met het mes op tafel gevochten. Eén ronde voor het einde hadden nog zeven van de veertien deelnemers een kans om de hoofdprijs te winnen…Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

Kauwgum is nog geen ulevel

‘Maar wat Antonio hier tot stand bracht had ik nog niet eerder meegemaakt.

De vondst was af te zien van het natuurlijk, sabbelend geluid van de ulevel en het te vervangen door een volstrekt tegennatuurlijk knagen. Ook in het natuurlijk gebruik wordt de ulevel ten slotte, wanneer hij tot verdwijnend kleine proporties is teruggebracht vaak met een enkele beet definitief soldaat gemaakt, maar het oorspronkelijke van Antonio’s aanpak was nu juist dat hij de grote brokken direct vanaf het begin met de mondelinge destructie-apparatuur te lijf ging.

Lees meer >

“Prijzenkast” door Gerhard Eggink

Naast schaken zijn lezen en geschiedenis de belangrijkste van mijn bezigheden buiten het werk. Schaakboeken, geschiedenisboeken, natuurlijk, maar ook allerlei andere genres. Om de gekochte nieuwe boeken netjes op te bergen hebben wij een paar grote boekenkasten in huis. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

Schaken met de ‘gekjes’

Ongeveer eens in de maand kom ik in het dagverblijf van een ggz-instelling in het westen des lands. Het is steeds weer een feestelijk gebeuren. De broodjes zijn geprijsd alsof de Tweede Wereldoorlog nog mijlenver weg is, de koffie is er g.g.z. dat wil zeggen gratis, goed en zuiver. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns.

Lees meer >

“Vergeten schakers: Karl Helling” door Hans Meijer

Ik had nog nooit van de schaker Karl Helling (1904-1937) gehoord tot ik zijn naam in de autobiografie ‘Schrijf dat op Hans. Knipsels uit een leven.’ (1987) van de wiskundige Hans Freudenthal tegenkwam. Lees de hele column in PDF.

Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.

schaakstukje

Chesscode

Mooi dat het Hoogovens-toernooi (nooit Tata zeggen) weer is begonnen, maar één ding moet me toch even van het hart. Hebben ze bij de staalboer een dresscode ingevoerd? Je waant je toch echt bij de eerste de beste kantoorkolos op de Zuidas. Schakers in pak, niet een uitgezonderd op Anton Korobov bij de uitdagers na. Ga je daar beter van schaken? Zo ja, dan ga ik vanaf nu verder in 3-delig door het leven.

Lees meer >

Rating-fetisjisme

“Mijn schaamtegrens ligt bij 2200”, zei Rob Witt toen hij aan het eind van zijn leven daaronder dreigde te zakken. Hij was toen al ernstig ziek. In al zijn ironie maakt die uitspraak duidelijk hoe identiteit (wie ben ik, wat kan ik) voor veel schakers bijna griezelig verbonden is met Elo-rating.

Ik had zoiets al eerder meegemaakt bij Henk de Kleijnen die zich, ziek als hij was, zorgen maakte over zijn rating die ergens rond de 1800 schommelde. Beiden leken bij leven en welzijn niet erg ambitieus te zijn als het om hun rating ging, zeker Rob niet, maar aan het eind van hun leven was het kennelijk een graadmeter geworden om na te gaan hoe het er voorstond met hun afnemende vermogens.

Lees meer >