Altijd leuk, lekker keuvelen over wie nou beste is en waarom dan wel niet. Chess24 vond dit een goed onderwerp om een videoserie van te maken. Hall of fame: The 50 Greatest Players of All Time, hebben ze het genoemd. Toen ik de titel zag moest ik gelijk denken aan die mooie serie van Johan Hut. Wat was dat een fijne serie zeg! Een mooie biografie, stel mooie foto`s en de partijen van desbetreffende schaker. Helemaal goed, niks meer aan doen. Het was ook leerzaam want ik had als schaakcultuurbarbaar nog nooit gehoord van, onder meer, Hoan Liong Tan, dan was zo`n artikel een leuke manier om kennis te maken met zo iemand.
Hoe kom je in zo’n lijst?
Je komt er niet zomaar in! Hieronder de criteria waaraan je moet voldoen om opgenomen te worden in de Hall of Fame:
- Je moet een goede poging hebben gedaan naar de titel van wereldkampioen. De titel gewonnen hebben heeft de voorkeur.
- Er wordt gekeken naar de hoogste klassering op rating, en dus sterkte, bij spelers zonder rating is een historische rating gebruikt. Hoe deze historische rating wordt berekend kun je vinden op Chessmetrics.com.
- Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen: longevety. Een lange tijd op top niveau wordt zeer gewaardeerd.
- De prestaties in de olympiade en andere toernooien.
Appels en peren
Bedenkt u eens hoelang er al competitief wordt geschaakt. De eerste erkende wereldkampioen, Steinitz, won zijn titel in 1886. We leven nu, het zal u vast niet ontgaan zijn, in 2020. In die tijd zijn er heel veel, hele sterke schakers geweest. Die in veel gevallen elkaar nooit hebben gezien, laat staan tegen elkaar geschaakt hebben. Sterker nog: het verschil in tijd is zo groot dat het soms voelt alsof de makers van deze videoserie het over een totaal andere sport hebben. Een goed voorbeeld hiervan zijn de spelers La Bourdonnais en Sergey Karjakin. De Rus is opgegroeid in Oekraïne waar hij al snel werd gezien als supertalent. Op zijn twaalfde werd hij grootmeester en niet veel later drong hij door tot de absolute top. Karjakin heeft de switch gemaakt naar Rusland en is tijden de bord-1-speler geweest voor het Russisch olympiadeteam. Sergey heeft het gepresteerd om een kandidatentoernooi te winnen waar andere “hall of fame-ers” aan meededen. Door die prestatie mocht hij Magnus Carlsen uitdagen voor zijn titel van wereldkampioen. Karjakin kwam op 1-0, vier rondes voor het eind. Helaas voor Karjakin maakte Carlsen gelijk en verloor hij de daarop volgende blitz-tiebreak.
Lees meer >