Schaaksite

HDC Media schaakrubriek 16 juni 2012

Johan Hut

Andersson vindt schaken nog steeds leuk

Levende legende, dat is een bijzonder figuur in de schaakwereld. Er zijn er niet zo veel van. Niet iedereen die ooit aan de wereldtop heeft gestaan, wordt zo genoemd. Je moet respect afgedwongen hebben. De generatie 1950/51 heeft nogal wat levende legenden opgeleverd: Karpov, Timman, Ljubojevic, Andersson. Eerder natuurlijk Kortchnoi en van latere jaren misschien Beljavski en Joesoepov. Niet Short, vijftig is wel de minimumleeftijd. Het is heel moeilijk om een levende legende te worden, maar de taak die je voortaan moet vervullen is eenvoudig. Je speelt je partijen (uitslag is niet zo belangrijk), analyseert na afloop met je tegenstander en geeft luchtig antwoord op vragen van omstanders die je niet kent. Die hebben dan de dag van hun leven en zeggen thuis en op hun werk: “Ik heb gewoon met hem gepraat en dit is echt wel een levende legende.”

Nederlands Dagblad schaakrubriek 16 juni 2012

Schaakrubriek © Nederlands Dagblad website ND

DRS. B.H. WILDERS

KONING NOBELPAD 24 3813 KK AMERSFOORT

E-MAIL:

Deze WK-match moeten we maar heel snel vergeten en het lijkt me ook niet de moeite waard hieraan een boek te wijden , veel saaie partijen, een beginnerblunder en tot slot penaltyschieten ,leuk bij voetballen maar ook daar geldt dat je net zo goed een muntje kunt opgooien.

Schaakrubrieken 9 juni 2012

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.

Hans Ree

Zijn rubriek ‘Een vuil spelletje bridge ’begint met:

‘Als er op internet een artikel over Hikaru Nakamura staat, komen er vaak reacties waarin hij arrogant wordt genoemd. Het komt waarschijnlijk door een interview van jaren geleden waarin hij vrijmoedig over zijn Amerikaanse collega’s sprak. Er zijn overigens ook altijd lieve mensen die zeggen dat ze zagen dat Nakamura heel aardig tegen kinderen was en zelfs een schaakje met hen speelde.

Schaakrubrieken 2 juni 2012

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.

Hans Ree

´Zoals veel schaakliefhebbers had ik liever een jongere uitdager van Anand gezien, zoals Magnus Carlsen of Levon Aronian. Hoe eerder een van die twee tegen Anand zou aantreden, hoe beter ik het vond. Niet omdat ik graag wilde dat Anand zijn titel kwijt zou raken. Ik wilde dat de strijd tussen de generaties gevoerd zou worden op een moment dat de oudere nog weinig van zijn krachten verloren heeft. Als de jongere dan wint, heeft hij ook echt gewonnen.

de Volkskrant schaakrubriek 9 juni 2012

Gert Ligterink

Vergane Argentijnse glorie

Voorbij is de tijd waarin Argentinië tot de sterkste schaaklanden behoorde. Achter het onaantastbare team uit de Sovjet-Unie wonnen de Zuid-Amerikanen in de periode 1950-1962 twee zilveren en twee bronzen olympiademedailles. Het zijn zoete herinneringen. In 2010 eindigde Argentinië als 25ste en bijna beschamend was de 69ste plaats in 2008 op de Olympiade in Dresden.

Voorbij is ook de tijd waarin grote schaakevenementen in Buenos Aires plaatsvonden: twee Olympiades in 1939 en 1978, vele internationale toernooien waaraan de sterkste spelers van de wereld deelnamen en de onvergetelijke tweekamp Fischer – Petrosian, de finale van het kandidatentoernooi in 1971.

De Telegraaf schaakrubriek 9 juni 2012

Hans Böhm

Direct nadat de ex-Rus Viktor Korchnoi in 1976 het IBM-toernooi won in Amsterdam vroeg hij politiek asiel aan in Nederland. In afwachting van het antwoord van de betreffende dienst was Viktor een halve Nederlander en speelde hij bijvoorbeeld mee in het NK ’77. De top van de nationale ratinglijst (15 maart) zag er toen zo uit: 1.Kortsjnoi 2650 2.Timman 2610 3.Sosonko 2570 4.Böhm 2485 5.Donner en Ree 2470 7.Euwe 2465 (over inflatie gesproken: de absolute alleswinnaar en wereldkampioen Anatoli Karpov had toen 2690 Elo, meer was bijna niet mogelijk. Nu staat Magnus Carlsen op 2830).

HDC Media schaakrubriek 9 juni 2012

Johan Hut

Gelukkig toch Anand kampioen

Veel schakers hebben een merkwaardige opvatting over het wereldkampioenschap, namelijk dat de sterkste schaker moet winnen. Niet alleen de sterkste van de twee die uiteindelijk de titelmatch spelen, maar ook de sterkste schaker van de wereld. Er was dan ook veel gemor toen vorige maand de WK-match begon tussen Viswanathan Anand, nummer vier op de wereldranglijst, en Boris Gelfand, nummer twintig. Oké, Anand was titelverdediger en heeft de ranglijst ook vaak aangevoerd, maar Gelfand? Eerlijk was dat gemor niet. Magnus Carlsen, de nummer één van de wereld, had afgezien van zijn recht op deelname aan de kandidatenmatches. Dat was jammer. Maar de nummers twee en drie Levon Aronian en Vladimir Kramnik werden bij die matches uitgeschakeld door Alexander Grisjoek. Gelfand schakelde intussen Shakhriyar Mamedyarov en Gata Kamski uit en won in de finale met 3,5-2,5 van Grisjoek. Dus Gelfand was gewoon de uitdager van wereldkampioen Anand.

Nederlands Dagblad schaakrubriek 9 juni 2012

Schaakrubriek © Nederlands Dagblad website ND

DRS. B.H. WILDERS

KONING NOBELPAD 24 3813 KK AMERSFOORT

E-MAIL:

Strijd om de wereldtitel schaken is niet niks maar de moeder aller toernooien wordt vandaag gespeeld in de Martuskerk in Amersfoort: het ND-schaaktoernooi! Wie in de buurt is moet zeker even gaan kijken. Om nog even op de wereldtitel terug te komen: dan heb je na zeven worstelingen eindelijk de leiding genomen en dan verspeel je die gelijk weer door een zgn Robbenmoment, een zet de slechts afgrijzen en medelijden oproept.

de Volkskrant schaakrubriek 2 juni 2012

Gert Ligterink

Ademloos kijken naar Wk-tiebreak

Op het voorstel van Kramnik om de tiebreak vóór het begin van de WK-tweekamp te houden kwamen veel reacties. Bijna iedereen vond het een verfrissend idee dat zeker een experiment verdient. Ook in andere sporten kan het trouwens worden toegepast. Sommige voetballers zouden minder nazorg nodig hebben als de strafschoppenreeks voor het begin van de wedstrijd was gehouden.

De Telegraaf schaakrubriek 2 juni 2012

Nadat de stand na twaalf partijen in de WK-tweekamp tussen Viswanathan Anand en Boris Gelfand op 6-6 was gekomen zouden rapidpartijen de beslissing moeten brengen. Snelschaken om de wereldtitel, kan dat? Het zal velen een doorn in het oog zijn maar zoals Anand het verwoordde: “Na zo’n gelijkwaardige match was een tiebreak het enige dat ons kon scheiden.” Het werden de belangrijkste en duurste vluggertjes in de geschiedenis. Het totale prijzenfonds was 2,5 miljoen dollar en daarvan kreeg de winnaar 55%.