Zesde partij ook remise. Stand 3-3
Het openingsspel in de partijen om het wereldkampioenschap 2024 is tot nu niet heel bruisend. Dacht ik gisteren met de afruilvariant van het Frans al op het dieptepunt getrakteerd te worden, vandaag kregen we het London-system te verhapstukken. Een nieuw dieptepunt? Of is het iets opwindender. Dat laatste zou het geval kunnen zijn als beide spelers zich niet zo uitstekend zouden voorbereiden. Deze keer was het de titelverdediger die het best beslagen ten ijs kwam. Gukesh hield echter gelijke tred en hij toonde wederom de meeste strijdlust toen hij remise door zetherhaling uit de weg ging, daar waar een soepel halfje met zwart voor het grijpen lag. Hij is dan ook een paar keer vergeleken met Fischer. Daar deed men een schepje bovenop toen hij (net als Fischer in 1972) de eerste partij verloor. En als we de vergelijking met 1972 moeten doortrekken, dan was het vandaag de dag om de beste partij van de match te spelen, want in 1972 waren de kenners het erover eens dat de zesde partij, gewonnen door Fischer, de beste van de match was. Wellicht dat Gukesh daarom de strijdbijl niet te vroeg wenste te begraven. Helaas, hij kwam er niet onderuit. Zelfs toen Ding nog iets van een winstplan kreeg, namelijk zijn c-pion aan het werk zetten, ging de Chinees liever voor dameruil. Die kwam er uiteindelijk ook, waarna het resterende toreneindspel rap naar remise werd geschoven.
Morgen een rustdag! Misschien bedenken ze eens iets scherps…
Wel jammer dat Gukesh niet 36…Kg7 probeerde. Carlsen denkt dat hij dan gewonnen had, of dat Ding het op zijn minst zwaar had gekregen.
0.00 volgens de computer betekent niet automatisch potjeremise.