Foto’s tweede ronde Batavia toernooi
Onderstaande foto’s zijn tijdens de 2e ronde van het Batavia-toernooi gemaakt.

Jasel Lopez

Rick Lahaye
Onderstaande foto’s zijn tijdens de 2e ronde van het Batavia-toernooi gemaakt.

Jasel Lopez

Rick Lahaye
Schaken op het Europese Staalschaakbord, deel 38
Het succesvolle Tata Steel Chess Tournament ligt achter ons. En we kijken alweer uit naar de aangekondigde editie van volgend jaar. Maar als we Theo Henrar, de directeur van Tata Steel, mogen geloven dan dreigen er donkere wolken en die kunnen het voortbestaan van het schaaktoernooi hard raken. Het gaat dan niet over de voorgenomen fusie met ThyssenKrupp waarover de Europese Mededingingsautoriteit op 29 april een uitspraak zal doen. Nee, het gaat over het concept-klimaatakkoord en de maatregelen die sommigen bepleiten.
Hans van den Berg (mededirecteur van Tata Steel) heeft te maken met andere donkere wolken die Wijk aan Zee herhaaldelijk bedreigen. In dit toeristendorp is een felle tweestrijd ontbrand en dit keer niet op het schaakbord.
‘Fasten your seatbelts’.
Lees meer >Programma CinéMax 2019
Zaterdag 9 maart van 14.00-16.40 uur, toegang is gratis.
We tonen deze middag twee interessante documentaires: 14.00 – 15.20 uur: Closing gambit (2018).
Een documentaire over de beruchte match in 1978 tussen Karpov en Kortsjnoi in Baguio. Een strijd tussen Karpov, partijlid en lieveling van het Sovjet-regime, en dissident Kortsjnoi. Een match die de (schaak-)wereld enkele maanden in zijn greep had.
Lees meer >
Het boek van Matthew Sadler en Natasha Regan over AlphaZero heeft op een overdonderende wijze de schaakwereld veroverd. De schrijvers gaven er in Wijk aan Zee een goedbezochte persconferentie over en er verschenen diverse recensies, waaronder deze van Koen Leenhouts hier op Schaaksite. Is het boek ook nuttig voor eenvoudige clubschakers? Jazeker, zegt Wim van der Wijk, die in de interne competitie van HSG (Hilversum) direct een partij won met de opmerkelijke opmars van de h-pion en andere kenmerken van het spel van Alpha Zero. Hier is zijn verhaal te lezen, met aan het einde een link naar een interview dat hij in 2017 hield met computergoeroe Jaap van den Herik.
In een partij in de onderlinge competitie probeerde ik in de voetsporen te treden van AlphaZero. Ik waagde mij aan een amateuruitvoering van de ‘Symfonie van de randpion’, zoals die partij inmiddels is gaan heten. Wat kan een clubschaker leren van de dimensie die dit revolutionaire AI-programma aan het schaken heeft toegevoegd? Op die vraag hoopte ik spelenderwijs een antwoord te krijgen. Helaas klinkt mijn symfonie hier en daar vals, maar fascinerend was het wel.
Computerschaak heeft me nooit echt geboeid maar ik heb de ontwikkelingen wel altijd geprobeerd te volgen. Onder de indruk ben ik al lang, geïnspireerd was ik echter nog nooit. Nu wel. De game changer in dit verband is AlphaZero. Het gelijknamige boek moet ik nog lezen maar een voorpublicatie in het magazine New in Chess fascineerde me mateloos. Het gaat om het hoofdstuk met de fraaie titel ‘Symfonie van de randpion’ (‘The rook’s pawn symphony’).
In die partij kwam de ruilvariant van het damegambiet op het bord, een populaire opening op clubniveau.
De variant behoort tot mijn repertoire met zwart. De aanpak van AlphaZero, een zelflerend monster, imponeerde mij en ik besloot het systeem ook zelf toe te passen, als ik de kans zou krijgen.
Die kans kreeg ik, sneller dan gedacht. Eigenlijk te snel, want ik had de partij eerst nog wel wat beter willen bestuderen. Vier zetten van AlphaZero waren me bijgebleven, maar niet precies de context waarin ze zijn gespeeld. Hieronder ter vergelijking de momenten waarop deze zetten in beide partijen op het bord komen. De omstandigheden wijken nogal af.

Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar diverse schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend. Wij proberen de besproken partijen in een viewer te tonen.
Lees meer >
Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen. Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.
In Gespot 66: Reuzendoders bespreek ik een bijzondere overwinning van IM Manuel Bosboom op voormalig wereldtopper Peter Leko.
Maar we hebben in ons kleine kikkerlandje meer mensen rondlopen die wel eens een mooie ‘scalp’ te pakken krijgen. Wat eigenlijk niet zoveel onder de aandacht is geweest, maar in mijn ogen toch wel heel bijzonder, is wat de Amsterdamse grootmeester Wouter Spoelman in het vorige jaar voor elkaar heeft gekregen.

GM Wouter Spoelman (foto Frans Peeters)
Wouter is een oud-pupil die op jonge leeftijd niet alleen heel talentvol was, maar ook precies wist, wat hij wilde. Met grote discipline stortte hij zich op zijn schaakstudie en reeds op jeugdige leeftijd werd hij IM en later GM. Een profcarrière ambieerde hij niet; sterker nog, hij koos voor zo’n beetje de zwaarste en langst durende studie die er bestaat: medicijnen. Er zijn meer schakers die dit pad kozen en die hebben het schaakbord meteen aan de wilgen gehangen. Maar Spoelman niet! Hoewel hij nauwelijks de tijd heeft om zelf te schaken, begeeft hij zich sporadisch in de toernooi-arena. Zo liep hij een paar jaar geleden de nationale titel, die hij voor het grijpen had, mis. Dat moet een grote teleurstelling voor hem geweest zijn, maar hij houdt al jaren zijn rating van rond de 2585 redelijk in stand en dat is – als je zo weinig tijd kunt spenderen aan ons mooie spel – een prestatie van formaat.
Gelukkig zijn er nog andere manieren om te schaken en dat is via het internet. Zo laat hij zich via de Amsterdam Mosquitos op www.chess.com regelmatig zien. Dat gaat om een wereldwijde internetcompetitie waarin verschillende teams het tegen elkaar opnemen.
Vorig jaar wist Wouter op fraaie wijze wereldkampioen Magnus Carlsen met zwart te verschalken en nog niet zo lang geleden ging een andere wereldtopper, Maxime Vachier-Lagrave er bij hem onderdoor. Dat zijn bepaald niet de minsten! Ik heb deze opmerkelijke prestaties voor uw maar eens geanalyseerd.
Ook leuk om te zien hoe zijn tegenstander live commentaar geeft op deze partij. Han Schut heeft het filmpje voor u weten op te slaan via deze link. Het artikel van Han kunt u hier vinden.
Lees meer >
Toen ik nog heel jong was, kregen we thuis het computerprogramma The Final Chess Card. Waarschijnlijk was het bedoeld voor mijn oudere broer en zus die toen iets verder waren in het schaken. De naam van dat programma suggereerde dat een definitieve oplossing van het schaakspel nabij was, maar dat was bij dit programma nog lang niet het geval.
Hierna volgden allerlei andere programma’s die steeds sterker werden: Fritz natuurlijk, Rybka sloeg ik over, Houdini kocht ik wel en de laatste jaren natuurlijk vooral Stockfish. Meestal liep ik een aantal versies achter en aan het kijken naar de instellingen heb ik me al helemaal niet gewaagd. Nee, het computerschaak vond ik niet zo interessant en de matches ‘Man vs. Machine’ uit mijn jeugd tussen Kasparov en Deep Blue en Kramnik en Deep Fritz al helemaal niet, hoewel ik het wel erg speciaal vond dat Kramnik zich zo maar mat in 1 liet zetten. De deelname van Fritz SSS* aan het Nederlands Kampioenschap in 2000 vond ik destijds heel apart en nu nog veel meer.
Gek genoeg maakte enige opwinding zich van mij meester toen begin december 2017 berichten over AlphaZero verschenen. Een programma dat binnen een paar uur schaken leert en dan al sterker is dan het sterkste programma ooit, doet het goed bij de massa en blijkbaar ook bij mij. Later bleek dat op de onderzoeksopzet wel wat af te dingen was. AlphaZero maakte gebruik van veel sterkere hardware en Stockfish was niet op zijn sterkst. Desondanks was ik bijzonder onder de indruk van het mysterieuze spel van AlphaZero dat op niets leek wat ik eerder gezien had.
Daarom gaf ik aan graag het boek Game Changer te recenseren. Naast het feit dat ik AlphaZero erg interessant vond, was ik ook benieuwd naar de invalshoek van de auteurs, Matthew Sadler en Natasha Regan. Van hen las ik eerder het bekroonde Chess for life dat erg helder en origineel geschreven was. Nu bleek ik niet de enige te zijn met interesse in dit boek, want op deze site vertelden Teun Koorevaar en Han Schut al uitgebreid over het boek. Dat hoef ik natuurlijk niet nog eens te herhalen, dus heb ik het in mijn stukje iets meer over de relevantie van het boek voor mij als schaker.
Lees meer >Op het van Beuningenplein in West is een gigantisch schaakboord aangelegd. Dit gebeurde op initiatief van bewoners, die een petitie startten op Facebook. Het schaakbord is van hetzelfde formaat als het bekende schaakbord op het Max Euweplein. Gister werden ook de schaakstukken afgeleverd op het plein. ‘Nu kunnen we lekker gaan schaken!’, zegt initiatiefnemer Joost van Hienen.
Van Hienen besloot de Petitie te starten met zijn buurman Pieter Siegel.
Het duo toernooi dat we vorig jaar organiseerden in het kader van ons jubileum was zo gezellig dat er een nieuwe editie komt en wel op zaterdag 23 maart. Kleine wijzigingen ten opzichte van vorig jaar: we tellen nu de bordpunten in plaats van de matchpunten en de inschrijvingsvoorwaarden zijn iets verruimd. Naast teams met minimaal 25 jaar leeftijdsverschil zijn nu ook teams toegestaan waarbij de oudste deelnemer minimaal twee keer zo oud is als de jongste toegestaan.
Website | Uitslagen en eindstanden: Groep A, Groep B, Groep C | DGT-viewer (zonder engine helaas)
Op vrijdag 22 februari kwam er in Soest een einde aan de bekeraspiraties van En Passant voor dit seizoen. In een volgepakt Gildehuis was het bijna een herhaling van de wedstrijd uit november 2016, die overigens al rond tien uur in 2-2 was geëindigd met vier remises. Wij wonnen toen na strafschoppen. De herhaling zit hem dan ook niet in de eindscore, maar in de paringen. Ook toen Henk Vedder tegen Eric de Haan,
Een paar maanden geleden schreef Miguoel Admiraal het Andorra Open op zijn naam en behaalde zijn eerste grootmeesterresultaat. Afgelopen week deed hij dat kunstje nog eens dunnetjes over. In het sterk bezette toernooi van Cappelle le Grande behaalde Miguoel een score van 7,5 uit 9. Hoewel 4 anderen op hetzelfde totaal uitkwamen, mocht Miguoel zich met de beste tiebreak-score de enige echte toernooiwinnaar noemen. Hiermee hield hij maar liefst 12 grootmeesters achter zich.
De afgelopen jaren zijn de DGT-liveborden een begrip geworden in de schaakwereld. Het bedrijf SquareOff uit Mumbai heeft goed zitten nadenken over de ontwikkeling van deze “e-board”-markt en heeft een zelfbewegend schaakbord ontwikkeld! Hiermee kan iedereen zijn verslaving aan het online schaken bevredigen op een echt schaakbord.
Het SquareOff-bord verbindt zich via Bluetooth aan uw mobiele telefoon middels de officiële SquareOff-app.
Lees meer >Grote verrassing: het traditionele Noteboomtoernooi in Leiden komend weekend telt Loek van Wely tot de deelnemers.

Loek van Wely
Renzo Verwer nam contact met hem op en vroeg naar het hoe en waarom. Van Wely vertelt onder andere dat hij binnenkort meedoet aan een pokertoernooi waarvoor hij € 1200,- inleg moet betalen en dat dat ook de hoofdprijs is van het Noteboomtoernooi. Dat komt dus goed uit. Verder wil hij zich inspelen voor een toernooi in Vietnam. En voor Van Wely geeft het spelen van een weekendtoernooi een vakantiegevoel ten opzichte van de gezinssituatie.
Lees meer >
In deze aflevering van deze rubriek heb ik (op verzoek) een compilatie gemaakt van een vijftal artikelen die in 2012 in Schaakmagazine zijn verschenen. Door ze gedeeltelijk bij elkaar te voegen is er nu een overkoepelende verhandeling over het Wolgagambiet verschenen.
De oorspronkelijke naam van de opening is het Wolga-gambit, genoemd naar de rivier de Wolga als gevolg van een artikel door B. Argunov dat werd gepubliceerd in het tweede nummer van 1946 van het tijdschrift Schachmaty in de Sovjet-Unie. De term wordt nog steeds veel gebruikt in de Russische literatuur. Omdat in de jaren ’60 de Amerikaan Pal Benkö deze opening met succes begon te spelen en zijn bevindingen ook publiceerde, heeft de opening – vooral bij de Engelssprekende schakers – zijn naam (Het Benkögambiet) meegekregen.

(Links Pal Benkö, rechts een afbeelding van de rivier de Wolga)
Het Wolgagambiet is een prachtig systeem voor spelers die van actief spel houden. Als je tactisch handig bent, is het misschien een aanrader om tegen 1. d2-d4-openingen te spelen. Door de druk die zwart uitoefent op de damevleugel, komt er de nodige tactiek om de hoek kijken. Tegelijkertijd ontwikkel je ‘spelenderwijs’ je strategisch inzicht; het gaat er tenslotte wel om dat je je stukken naar de goede velden weet te manoeuvreren.
Na de openingszetten 1. d4 Pf6 2. c4 c5 3. d5 brengt zwart met 3…b5!? een pionoffer op lange termijn.4. cxb5 a6 5. bxa6 g6 6. Pc3 Lxa6
• Zwart beschikt over een ontwikkelingsvoorsprong;
• De kwetsbare pionnen op a2 en b2;
• Wits problemen om zijn ontwikkeling te voltooien door de druk die zwart uitoefent op zijn damevleugel;
• De moeilijkheid voor wit om spel te creëren (bijvoorbeeld door het centrum met e4-e5) vanwege de actieve stand van de zwarte stukken.
Al met al een interessant systeem dat door diverse topspelers met zwart is gespeeld. Net zoals we met de Benoni hebben gedaan gaan we ons oriënteren op de belangrijkste basisideeën die deze openingsvariant met zich meebrengt. We maken opnieuw een splitsing tussen Strategische en Tactische ideeën.
Het is zinvol om de belangrijkste strategische ideeën voor beide spelers te ordenen.
In het volgende schematische diagram zien we duidelijk in kaart gebracht wat zwart meestal voor ogen heeft over hoe hij zijn stukken wil ontwikkelen. Met torens op de a- en de b-lijn oefent hij (zware) druk uit. De loper op g7 ondersteunt van afstand al deze operaties, terwijl ook de zwarte dame de helpende hand uitsteekt. De positie van de dame hangt overigens af van welke opstelling wit gaat innemen.
Lees meer >