Schaaksite

Terug naar de eerste klasse

Nadat we ons de afgelopen drie seizoenen plaatsten voor de Europa Club Cup, hadden we ook dit seizoen weer hoge verwachtingen. In het eerste persbericht van het jaar spraken we zelfs de ambitie uit om voor het kampioenschap te gaan. Het liep echter allemaal net ietsjes anders. Na een nederlaag in de eerste ronde volgde een dikke overwinning in de tweede ronde (de grootste overwinning van het seizoen, helaas krijg je daar geen prijs voor), maar daarna ging het weer snel bergafwaarts. We verloren keer op keer, speelden nog een keer gelijk en moesten vrezen voor degradatie. Voordat de laatste ronde gespeeld was, gingen we al uit van degradatie. BSG, dat één matchpunt boven ons stond, moest tegen de laatste plaats, Dr. Max Euwe, dat puntloos onderaan stond. Daarbij kwam dat de door Robert Ris (BSG) en Frank Kroeze (kopman Dr. Max Euwe) vooruit-gespeelde wedstrijd, in het voordeel van Robert was beslist. Wij moesten tegen LSG dat afgelopen jaar gepromoveerd was, nadat zij in het seizoen 2011-2012 afscheid moesten nemen van de Meesterklasse. Toen wonnen wij in de laatste ronde van hun, dus ze konden zich nu revancheren. In verband met het halen van meesternormen was afgesproken dat Sebastian Siebrecht met wit tegen Edwin van Haastert zou spelen en Alexander Kabatianski met zwart tegen Rudy van Wessel.

Richard Vedder, bedankt

Mooie verslagen KNSB-competitie

Calm after the storm

Nadat we met En Passant acht ronden lang als een wervelstorm door de meesterklasse raasden deden we het in de laatste ronde kalm aan. Deels noodgedwongen, want na ronde zeven, toen het kampioenschap op een haartje na binnen was, kreeg Guido de eerste afmeldingen voor de laatste ronde al binnen. Daar kwamen er later nog een paar bij en er liepen al wat oudere afspraken ook, waardoor in de laatste ronde En Passant 2 ineens hofleverancier was van het eerste.

Grenzen

Spassky’s – Dr Max Euwe IV, 5½-2½

KNSB-competitie – slotronde: de verslagen

De KNSB-competitie 2013/2014 is afgesloten met de meest rendabele ronde voor de regionale ploegen, waarbij er dertien punten uit de acht gespeelde wedstrijden gescoord werden.

De bloemen zijn er al, er moeten alleen nog kampioenen komen

Om een uitspraak van Tartakower aan te passen: de voortekenen zijn er al, er moet alleen nog gewonnen worden.

Kudelstaart, 10 mei 2014. In de grote zaal van dorpshuis ’t Podium is het om twaalf uur druk. Niet vanwege de beslissende schaakwedstrijd AAS – Caïssa-Eenhoorn, wel vanwege een gemeenschapsveiling ten bate van het verenigingsleven in het bij Aalsmeer gelegen dorp. En dus worden veel te verkopen kavels gevormd door bloemen. Rozen, orchideeën, boeketten en bossen. Een ideaal decor voor een kampioensfoto.

Enigszins verstopt in de ruimte achter de bar, aan een zijmuur, hangt een bijzonder

SO Rotterdam wint van een verzwakt En Passant

Ach ja zo’n laatste ronde betekent dat voor de meeste clubs dat de competitie al gespeeld is, de doelstellingen bijna of helemaal behaald zijn, ergo er wordt om de bekende baard van de keizer gespeeld. Dit betrof dus ook de wedstrijd tussen En Passant en Rotterdam, EP was immers voor de tweede maal landskampioen geworden en de Rotterdammers zouden wellicht als derde gaan eindigen. In het verlengde van bovenstaande werd het de wedstrijd van de invallers, namelijk EP had er maar liefst vijf, d.w.z. geen enkele GM, maar wel vijf IM’s en Rotterdam had drie invallers nodig. Het is heel begrijpelijk dat je budgettair al rekening houdt met het volgende seizoen.

Het Rotterdamse team kon mede daardoor de wedstrijd verdiend winnen. En Passant liep qua score dan ook steeds achter de feiten aan, hetgeen ten slotte resulteerde in een 4-6 overwinning en een fraaie derde plaats in de eindstand voor de Maasstedelingen.

Doek valt voor Doetinchem

Doetinchem degradeert