Open Kampioenschap ongemeen spannend

Het blijft ongemeen spannend in Dieren waar momenteel het Open Nederlands Kampioenschap gespeeld wordt. Onze landgenoot Erwin l’Ami heeft nog altijd de leiding in handen, al moet hij die na de zesde ronde delen met Yuri Voyk. Beide koplopers hebben 5 punten en maar liefst zeven spelers, waaronder Friso Nijboer, zitten op het vinkentouw met een half puntje minder. Ook Daan Brandenburg met 4 punten kan nog meedingen op een toppositie. Voor Timman, die na zijn nederlaag in de vijfde ronde tegen Neverov, zich niet helemaal kon herstellen (hij speelde remise tegen Henk van der Poel), lijkt de titel buiten bereik.

Lees meer >

Portret van Duizendpoot Huub van Dongen

Nadat het bericht mij had bereikt dat een van mijn beste schaakvrienden, Huub van Dongen (zie foto Ad Bruijns), plotseling was overleden, wist ik niet waar ik het zoeken moest. Wat een mens voelt onder zulke omstandigheden is niet te beschrijven. Ongeloof, ontkenning gaan over in andere emoties zoals onthutsing, kwaadheid en onvoorstelbaar verdriet. Ik kan het nog steeds niet bevatten. Huub is op een nota bene welverdiende vakantie in Italië, vorige maand net 55 jaar geworden, veel te jong gestorven als gevolg van een hartstilstand. Tussen het bedwingen van mijn tranen door heb ik geprobeerd een portret over Huub te schrijven.

Lees meer >

Turov en l'Ami maken indruk

In het Open Nederlands Kampioenschap te Dieren heeft een kwartet spelers nog altijd 100%. Daaronder bevinden zich de twee sterkste op rating, de Rus Maxim Turov (2630) en onze landgenoot Erwin l’Ami (2611). De andere twee, de Braziliaan Alexandr Fier (2566) en de Bulgaar Julian Radulski (2556) hebben ook nog geen (halve) misstap begaan.

Nummer drie op rating, Jan Timman, moest in de tweede ronde wel een halfje laten aantekenen, maar hij revancheerde zich vandaag door met zwart de sterke Nederlandse meester Willy Hendriks te verslaan.

Lees meer >

Gespot 10: Sam Loyd fopt Steinitz

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

Een van de grootste componisten van schaakproblemen was de Amerikaanse wiskundige Sam Loyd (1841 – 1911). De problemen die hij maakte, waren niet alleen lastig op te lossen, ze bevatten ook de nodige humor. Zo is bekend dat hij in de clinch lag met Wilhelm Steinitz, de eerste wereldkampioen schaken. Loyd was een grappenmaker, Steinitz zeer ernstig. Dat strookte niet met elkaar. Ze hielden ooit een oploswedstrijd, waarbij Loyd wedde dat hij sneller problemen kon maken dan Steinitz zou kunnen oplossen.

Lees meer >

“Ik neem alles terug en beweer het tegendeel”

De kop boven dit artikel is afgeleid van een uitspraak van Tabe Bas (zie foto, René Olthof). De letterlijke tekst was "Ich nehme alles zurück und behaupte das Gegenteil" en dat was de slotzin van een stuk uit de afsluitende bundel van het beroemde blad Schaakbulletin, Hartversterkende Schimpscheuten. De bekende schaakjournalist Johan Hut wees me erop dat Bas wekenlang iedereen had lastig gevallen met een verbetering op een partij Spassky-Hübner, maar hij werd door een briefschrijver gecorrigeerd. Net toen Lodewijk Prins hem in Het Parool alle lof toezwaaide voor zijn vermeende verbetering. Mooi was ook de voorlaatste zin van Bas: "Het is hard, schreef de logikus Frege aan Bertrand Russell, om een werk van tien jaar vernietigd te zien door uw brief van veertien regels die ik eergisteren ontving."

Lees meer >

Column 34: Compliment of belediging?

De schaakwereld wordt gedomineerd door Elogetallen. Ik herinner me een oude anekdote van Hans Ree die hiermee te maken heeft. Ree schreef dat hij wel eens met zijn team in de trein op weg was voor een uitwedstrijd. Spelers met lagere Elo’s verloren discussies over algemene onderwerpen van de spelers met de hoge Elo’s. Blijkbaar omdat het ontzag kennelijk zo groot is dat zelfs als het niet over het schaken gaat, het respect voor de sterkere schakers overheerst.

Toen ik ooit meespeelde in een van de beroemde Ohra-toernooien in Amsterdam, maakte ik samen met Gert-Jan de Boer een wandelingetje langs de RAI, waar het toernooi plaatsvond. Wij waren beide toen 2300-spelers. Terwijl we een frisse neus aan het halen waren, zagen we dat meer schakers op hetzelfde idee waren gekomen. De Boer maakte mij er op attent dat de Elo-hiërarchie bij schakers flink ingeworteld is. “Kijk”, zei hij, “daar lopen twee spelers met elkaar te praten, ze hebben allebei 2400+. En zie, daar lopen er weer twee, dat zijn twee 2500-spelers die elkaar opzoeken”. Dat ging me toch wat ver, maar toen we de hoek omkwamen, zagen we weer twee mensen. Ditmaal hadden ze allebei 2600+. “Ik moet je helaas gelijk geven”, antwoordde ik, “waarom lopen wij met elkaar een blokje om? Alleen maar omdat we allebei 2300+ hebben”?

Lees meer >

Pruijssers behaalt grootmeesternorm

Het Science Park Amsterdam Chess Tournament is gewonnen door vijf spelers die op 7 uit 9 uitkwamen. Een van hen is de Nederlandse meester Roeland Pruijssers (zie foto toernooisite) die en passant ook zijn derde grootmeesternorm behaalde. Als zijn rating boven 2500 komt, mag hij de titel gaan aanvragen.

Lees meer >

Tiviakov wint LCT

Het Leiden Chess Tournament is in deze editie gewonnen door Sergej Tiviakov (zie foto Jos Sutmuller).

De ex-Rus gaf drie remises af, waarvan hij zelfs in een partij diep moest gaan (zie verderop), maar hij haalde met 7½ uit 9 de ongedeelde eerste prijs binnen. Het was indrukwekkend om te zien hoe hij in de laatste twee ronden met twee belangrijke concurrenten voor de eindzege, zijn collega grootmeesters David Howell en Pedrag Nikolic, afrekende.

Lees meer >

Pruijssers op jacht naar grootmeestertitel

De handen moeten op elkaar voor Roeland Pruijssers (zie foto toernooisite). In het Science Park Amsterdam Chess Tournament heeft hij na zes van de negen ronden met 5½ punt alleen de leiding in handen genomen. De wijze waarop hij 3½ uit 4 tegen evenzoveel grootmeesters wist te behalen is ronduit indrukwekkend te noemen. Nadat hij in ronde drie met zwart een comfortabele remise haalde tegen Popovic, versloeg hij achtereenvolgens Reinderman, Adhiban en Friedel.

Lees meer >

Gespot 9: Aanval over veld e4

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders.

In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.

In veel boeken over tactiek of koningsaanval spreekt men over aanvalsvelden. Bedoeld is dan meestal dat het zwakste punt in de vijandelijke stelling belaagd wordt. Doorgaans zijn dat de bekende zwakke plekken f7 (of het corresponderende veld f2), g7 (g2), h7 (h2) of pion h6 (h3). Niet zo voor de hand liggend is dat wit een aanval over veld e4 beslissende kracht kan geven.

Lees meer >